antracyt napisał(a)

Dziewczyny, mam nadzieję że się nie obrazicie, ale odpowiem troszkę później. Teraz muszę się Wam pochwalić jaki sobie prezent na Mikołajki zrobiłam Chodził za mną od bardzo dawna, ale jakoś zawsze coś na drodze stało.

phi, to ja z moimi nadmiernymi zakupami nasion, to cienias jestem

ale jak Ci outfit pasuje do tego tatuażu
Wyglądasz czadowo, prawdziwa ogrodniczka!

Patrzcie jakie pracowite . Film mam nagrany jak idą z drzewa wydeptaną ścieżka i niosą kawałki listków . Niesamowite ❤️

Dziewczyny, mam nadzieję że się nie obrazicie, ale odpowiem troszkę później. Teraz muszę się Wam pochwalić jaki sobie prezent na Mikołajki zrobiłam Chodził za mną od bardzo dawna, ale jakoś zawsze coś na drodze stało.

Małe zestawienie z ciemiernikami.

Pszczelarnia napisał(a)

Hania, jak myślisz, na jaką szerokość mogę utrzymać w ryzach świerka serbskiego? Kupiłam na choinkę do ogrodu ale nie może być po prostu iglakiem niekontrolowanym w tym miejscu.

U mnie te świerki bez cięcia utrzymują stałą szerokość w okolicach 1,5 metra. I nie mają raczej tendencji do tego, aby rosnąć szerzej. One mają miękkie gałązki. Dobrze reagują na cięcie, bo sadzi się z nich żywopłoty.
Na zdjęciu, po lewej masz 10letni niecięty egzemplarz. Porównaj go z szerokością grabów Fastigiata



Gdybyś miała ochotę go ciąć, to z nieopatrznie posadzonego świerka Karaib (na żywo zobaczyłam dorosły egzemplarz w Wojsławicach i od razu chwyciłam za nożyce; dorasta do 20 m) wyprowadziłam na niewielki stożek. Cięcie robię raz w roku w czerwcu. Sądzę, że świerk serbski też można by tak ciąć.

Wiolka5_7 napisał(a)

Zmiana dekoracji jesiennych na Świąteczno - zimowe

Dodałam czerwieni ,by ożywić te wszechobecne szarości
Będzie spójnie , tym co w domu

Wykorzystałam naturalne gałązki z ogrodu. Podoba mi się , niedrogo a efektownie

Ps. drzwi do wymiany po gradobiciu :-/

Rewelka Ale i piesio rewelka

Poza sezonem szklarnia też jest wykorzystywana

Po trawie widać, że ścieżka była ostatnio mocno uczęszczana.








Chciałabym na wiosnę poprawić w tym miejscu jakość trawnika. Świerk i jodła zostały wycięte, trawnik już odetchnął, a wszyscy (moja kuchnia, rabaty i trawnik) dostaliśmy więcej światła.

Ciemierniki cuchnące jak zawsze gwiazdorzą tym pięknym kolorem





Karczochy okryte





Poletko daliowe przekopane a donice z tulipanami zadołowane




Ta rabata zostanie jeszcze wyściółkowana kompostem, jeśli pogoda będzie sprzyjać.

tulucy napisał(a)

Ewo, nawet nie zwracałam uwagi na przebarwianie jesienne. Decydujące było bordowozielone wybarwienie wiosną, bardzo mi się spodobało. Na zdjęciach. Mam nadzieję, że wiosna utwierdzi mnie w słuszności wyboru.

Klony wiosną są szałowe!


Padniętego judaszowca wykorzystałam w donicy.

Marcin89 napisał(a)

Czy zawiązuje się też turzyce?


Te moje są po przesadzeniu, będą nisko ścięte na wiosnę.

Turzyc nie trzeba wiązać, ja moich traw to żadnych nie wiąże rozplenic, miskanta.

anabuko1 napisał(a)

Zaniemówiłam chylę czoła. Aniu, to coś niesamowitego, wspaniałe .

Aniu, no musiałam zacytować te obrazy, są tak piękne, że aż sobie westchnęłam z zachwytu
Masz niesamowity talent i bardzo Ci dziękuję, że się nim z nami dzielisz, pokazując
Swoje dzieła

A ogród zawsze piękny, Twoje zdjęcia o tym świadczą

Pod koniec czerwca do gry wchodzą miskanty i krwiściągi, sąsiedzi przestają być widoczni,
w lipcu przejście na nową część zaczyna wyglądać tajemniczo.

Na początku września ponownie zaczyna się tu robić kolorowo i tak pozostaje aż do czasu, kiedy orzech zgubi liście. Podczas ich grabienia cienista traci swój urok, ale mam nadzieję, ze dzięki ciemiernikom już niedługo znów zacznie przyciągać wzrok



Koniec, a właściwie początek, pierwsze ciemierniki już zaczynają pokazywać kwiaty

Udało mi się dzisiaj w końcu zadołować donice z różami, przemokłam strasznie, teraz grzeję się przy kominku

Naszło mnie na kolejne wspominki z zielonego sezonu, ale tym razem przechodzę na najnowszą realizację na starej części ogrodu.
Nowa cienista - towarzyszka leśnej, razem tworzą(stworzą) bardzo udany duet. Niech tylko nowa się rozrośnie, odgrodzi od płotu i widoków za nim. Rabatę zaczęłam tworzyć pod koniec 2020r, wytyczyłam wstępny kształt, wykopałam tony pokrzywy i perzu, posadziłam graby i kalinę(przyszłe tło dla reszty zieleni). Zeszły rok był w tym miejscu bardzo pracowity, powstało oczko wodne, posadziłam co miałam posadzić, rabata nabrała ostateczny kształt, by w tym roku zacząć pokazywać na co ją będzie stać. Z efektu jestem bardzo zadowolona, udało mi się płynnie połączyć zakątki cieniste, powstało pół dzikie, tajemnicze przejście na nową część ogrodu
Tak to miejsce wyglądało pod koniec listopada 2020

A tak pokazała się już tej wiosny Zaczęło się od ciemierników i ranników. Mam nadzieję, ze te drugie stworzą już niedługo wesoły, żółty dywanik Potem pojawiły się tulipany botaniczne, niezapominajki, serduszka i dalej już zieleń buchnęłą pełną parą

Rabata kończy się pod koroną orzecha włoskiego i tam jest najbardziej dzika. Zostawiłam wszystko, co daje sobie radę, a jest tego o dziwo całkiem sporo. Chwasty oczywiście też są, ale w połowie czerwca już nie mają siły się przebić przez gęstwinę

To najchłodniejsze i najbardziej wilgotne miejsce w ogrodzie, pomimo obecności orzecha.

Mam krecie kopce po dwóch stronach krzewu hortensji wrrrr! Zatem niemal na pewno korzenie wiszą w powietrzu wrrrr!
Co robić??

antracyt napisał(a)

To ja mam coś idealnego na tą okazję... chociaż już z czasów trochę powojennych

U mnie do dzisiaj stoi na półce. Do towarzystwa ma Wiecha.

basia3012 napisał(a)

Pokażesz ten świecznik?

Świecznik, bardziej kompozycję, bo świecznik gotowy ,aby go ozdobiłam

Judith napisał(a)

Basiu, życzenia pomyślności również z wiosennym przesłaniem

Dziękuję i pozdrawiam cieplutko

Basiu, życzenia pomyślności również z wiosennym przesłaniem