I Fineczka.. kobita do tańca i różańca... a szczególnie na muldy Tu odbiera Sebusiowi połamane kije by sobie lub komuś bu bu nie zrobił.. Finki fotke nie mam, ale za nią to ja musiałam sie sprężać aby nadążyć z jazdą, wiec nie ma mowy o zdjęciach.. za szybka kobita ..


I to by było tyle....... koniec na parkingu gdzieś nad zalewem w Maniowym... odkręcone kółko..po diagnozie awarii na telefon.. Diagnozowaliśmy z moim eMusiem... poprosiliśmy mojego synusia by pojechał swoim autem, zajął sie chorym psem i dał wykręcić ze swego auta trochę części.. bo w nocy przy niedzieli niczego nie kupi (ma takie auto jak moje)...... Na szczęście diagnoza skuteczna...
Wnusio chociaż wczoraj był termin na jego przyjście na ten świat spisał sie na medal i poczekał ... (dziś przeczekuje pechową datę 13-go)
eMuś przyjechał po nas i naprawił auto...
A ja w domu dostałam burę, że za wolno jechałam za nim do domu Ale psychika moja sie trochę nadwyrężyła i wolałam powoli a skutecznie.. wyszła ze mnie taka kobieca natura....
I tyle mojej relacji ...
Dziękuje wszystkim za spotkanie i za kibicowanie... i Renatce..za opanowanie i dobry humor.. tego mi trzeba było

Jeśli planować zmiany to teraz.
Jedno z miejsc wymagających poprawek to rabata przed domem. Nie jest bardzo szeroka, ma może ze 2 m szerokości, ale biegnie między domem a dróżką dojazdową, za którą już nie ma lasu, a są bloki. Mijam tę rabatę codziennie rano i wieczorem, patrzę na nią z góry z okna kuchni (mam wysoki parter, więc wzrok mam na linii górnej granicy płotu), więc jest ważna. Chciałbym, żeby izolowała mnie od otoczenia przez cały rok.
Zacznijmy od początku, lipiec 2006, mieszkamy od dwóch tygodni.

Widać odziedziczone po poprzednikach trzy jałowce, które jeszcze tworzą zgrabne kopczyki. Jak widać, zaczęłam różne dosadzenia. Kolejne zdjęcia są po trzech latach, część rabaty jest zupełnie ładna.

Zależało mi na zestawieniu różnych iglaków, uzupełnionych bylinami i kilkoma roślinami liściastymi, tak, żeby stworzyć wielobarwną i wielokształtną, a nie monotonną rabatę. Wersja wiosenna, już w 2012 czyli po pięciu latach jest taka:

Za płotem, po drugiej stronie drogi widać już domy. Niestety ta część roślin jest niska, patrząc z okna i tak widzę to co za płotem. Na linii wzroku dosadziłam kolumnową, niebieskawą sosnę i małego modrzewia w wersji pokręconej (odm. Horstmana).

Ewo, jestem wielką szczęściarą, bo pijąc poranną kawkę w domu (jako, że pora nieodpowiednia do porannych spacerów z filiżanką po ogrodzie) taki oto mam widok z okna (to jest 1/3 tego widoku).
Uwierzcie mi zachwycam się nim i mogę siedzieć godzinami, gapić się skręcając tylko głowę nieco w lewo lub w prawo
Szaleństwa będą

ehhhhh ... o tym, że miną mnie 2 a nawet 3 !!! dni i to z tych w kategorii "najlepsze w życiu" to wiedziałam zanim jeszcze te dni tam w Białce się nie zaczęły ...

dotkliwie zatęskiniłam gdy pierwsze kuperki pomachały na pożegnanie i pierwszego wieczoru zgrabnym szuu szuu pomknęły w dół ...

na otarcie łez miałam sobotnie machanie ... obiad był o 17 bo do machania nie raczyłam nic robić w tzw gospodarstwie domowym ... na znak protestu (jakby mi ktoś nie dał jechać ) i z rozpaczy ...

i może bym zniesła to ale jak mam znieść po zdaniu "gdy Alinka w łazience banana obrabiała" ????? !!! jak ... ??? ...
oczywista oczywistość, że owoc ów egzotyczny już zawsze będzie wywoływał u mnie atak śmiechu ... i bez skandalizowania ... przecież wiadomo iż to był bardzo grzeczny banan ... tylko zaistniał w ogrodowiskowej czasoprzestrzeni więc nie mógł skończyć jako zwykły owoc ...

akcja tort ... przedsięwzięcie talerzyki i Madżen z tą rolką to już mnie dobiło ...
mam za swoje ... nie zmniamałam najweselszego kawałka tortu ... zastanawiam się czy w akcie pokuty nie podjąć trzydniowej głodówki ???
ok ... trzy dni postanawiam nie jeść tortów ... ...



dziefczyny piszcie i pokazujcie zdjęcia ... jesteście wspaniałe a każdy post to masa endorfin ...

I moja towarzyszka niedoli.. wesolutka Rencz... i odważna..... pomimo złupancyh hamulców wsiadła ze mną do zepsutego auta... bo mnie nie zostawi jak stwierdziła... I tu nasuwa sie oklepane powiedzenie.. przyjaciół poznajemy w biedzie


I z wesolutką Alinką


Ja od śmiechu i gadania zachrypłam na amen...

Marzena2007 napisał(a)

Na następne spotkanie jadę bez telefonu

Nie rób tego... będzie chaos i dezorganizacja.... spotkania nie będzie... ktoś musi być taki jak Ty..... jesteś niezastąpiona, nieoceniona. Ale trzeba to jakoś w przyszłości zorganizować.. bo Madżenka naprawdę nic nie robiła tylko odbierała telefony... a kto jezdzi na nartach to wie.. ile jest zachodu aby sie zatrzymać, odszukać w kieszeni telefon, uruchomić go.. bo trzeba zdjąć rękawice.. potem włożyć telefon pod kask... i powtórzyć całą procedurę nie gubiąc czegoś po drodze.. szczególnie na krześle.. Zagubione przedmioty nie do odzyskania..

Tu bez telefonu


Za to Finka z telefonem... dla równowagi

WilczaGora napisał(a)

moje różyczki poczuły wiosnę....

ale się wyrywają, nic zimy się nie boją

A ode mnie strzeliste mieczyki

jotka napisał(a)

Z prognozy wynika, że dzisiaj u mnie śnieg z deszczem Nie chcę, ale mnie nikt nie pyta ...
Wolałabym, żeby i tym razem prognoza swoja droga droga a rzeczywistość lepsza

Zapalam zastępcze słoneczko

Jolu to słoneczko mi wystarczy zachwyca i opromienia
buziolki

Marzena2007 napisał(a)

Mala Mi sądzę że istnieje wysoka korelacja pomiędzy adhd ogrodniczek i opanowaniem M'ów. Mój po 27 latach to już chyba nie wie co to złość

Superowa fotorelacja. Demenetuję papier miał służyc jako serwetki pod torciki

To miał być konkurs...... ufff.. i po zabawie...... ale rozumiem.. ktoś mógł napisać, że .. to był głupi pomysł z konkursem... ale gwoli wyjaśnienia... było kilka serwetek podzielonych na 4 części.. i talerzyki były jak trzeba.. ale przed serwetkami padło hasło, że może papier toaletowy sie nada Może to głupio brzmi, ale za ileś lat będziemy to wspominać z wielkim bananem na twarzy.. większym niż banan na kurtce Alinki
Talerzyki i kubeczki... jak pisałam wcześniej eMusiowe załatwili stając na wysokości nierealnego zadania Nierealnego w Białce.. mam dowód Ale na serwetkach nam chyba lepiej smakowało Mi na pewno.... i to lepiej niż na porcelanie.. Do torciku wznieśliśmy toast nalewką z czarnego bzu, którą przywiozła Alinka.. jeszcze ze swojego spotkania.. dar od Marka ze Średniowiecznego.. I jak zapomnieć takie chwile

Fotek mam mało... nie było czasu...
Jedno z nielicznych bez telefonu...


I Madżen ładniejsza czy góry.. nie mogłam sie zdecydować

I my pod kamerką.... machałyśmy, buźkowaliśmy... uśmiechy od ucha do ucha... aż w pewnym momencie sie obcięliśmy, że machamy do okienka obsługi wyciągu.... a tam panowie uradowani .... chyba myśleli, że to do nich tak machamy...... płakaliśmy ze śmiechu.. Ps. Madżen z telefonem jak zawsze..

Pszczelarnia napisał(a)

Ania, i teraz wiem, jak wszystko przebiegało. Bo zawsze to Konstancja - Izabella podsumowywała.

Stolnica, kasza, torcik -czy to wyjazd słuchaczek szkoły gotowania i pieczenia? Tylko po co google, zwłaszcza te na monitorze komórek?

Tam pisze, że brak dostępu do internetu

Torcik był gotowy, a kucharkom narciarskim kasza nie smakowała....
A to nasza osiemnastka z dwoma tortami przyjechała Smaczne były I nawet nie grymasiłam, że ja nadal w spodnie narciarskie się nie mieszczę i watr mi hula w niezapiętym zamku....


Tu było do telefonu by panowie eMusie już nie biegali po Białce z poszukiwaniu zastawy... dałyśmy radę i bez tego... Panowie wykazali sie wielką przebiegłością i talerzyki i takie tam przyrządy do jedzenia załatwili... punkt dla nich.

Kindzia napisał(a)

To z lipca, reszta u mnie. Nie będę Ci zaśmiecać wątku. Nie było słońca wtedy.

Faktycznie śliczna

paniprzyroda napisał(a)

Dziękuję, nacieszyłam oczy

A teraz Matka Teresa.... zawsze odbierała telefony... setki telefonów.. a niby nas tak mało było.. chodząca cierpliwość... w zasadzie nie mam fotek Madzen bez telefonu od którejś z nas.. i eMuś... myślałam że mój cierpliwy chłop... ale już nie jestem pewna który bardziej..

Matra połóż tylko gałązkę na ziemi i przysyp zaraz się ukorzeni
Ale jak by co to tylko szepnij słówko ,wyślę Ci już ukorzeniony

Zobacz cała ta ściana będzie wyburzona,obdarowałabym całe ogrodowisko bluszczem i dzikim winem