W powietrzu czuć już jesień.

Stawu nie pokazuję, bo nie chcę Wam i sobie psuć humoru. Trzeba po prostu czekać na jesienne deszcze.

Dzisiejszy poranek był słoneczny i pogodny. Deszcz odrobinę padał w sobotę i niedzielę, niewiele, ale dobre i to

Oj tak

Cieszę się bo zaraz po pracy poszliśmy do ogrodu. Ponad 2h pracy. Prawie ogarnęliśmy rabatę od sąsiada, M wykopał (a najpierw wyciął) ponad 2metrową brzoskwinię I samosiejkę orzecha włoskiego. Drewno na stertę do spalenia czy pocięcia, sterta jest już ogromna.

Wycięłam przekwitnięte wernonie (miały dobrze po 2.5 metra) I sadźce. I wyrwałam chwasty. 3 taczki zielska. Ale ogarnięte, na wiosnę będzie mniej pracy

Mam cos co ryje I zjada korzenie, pietruszka, marchew, selery, buraki wszystko zgryzione. Tylko nać zwiędnięta na wierzchu. Zamówiłam 3 kilo kostek do karmników deratyzacyjnych, ale wątpię że karczowniki na to pójdą, one chyba spod ziemi nie wyłażą? Seler, wyjedzony od spodu



Chlopaki na budowie beda dopiero w poniedzialek, wiec w sobote pojedziemy tam posprzątać, bo od poniedzialku montaz okien. Hmmmmm

Tym razem nie przywiozę roślin, za to cudne wspomnienia



Żegnamy się z Kew w lekkim oszołomieniu. Z jakim rozmachem i pieczołowitością, troską o świat roślin i zamysłem badawczym stworzono to miejsce. Wędrujemy do metra prawie w milczeniu. Kątem oka dostrzegając, że liście lecą z drzew...


KONIEC

Na koniec oczywiście sklep z pamiątkami i roślinami (jeden z dwóch, w zależności od tego które wyjście/wejście wybierzemy). Być może cena tej jeżówki będzie dla nas pewnym pocieszeniem


Natomiast różnorodność dostępnych nasion już nim nie będzie z całą pewnością.

Urzekła mnie sekcja ze strączkowymi. Czy wybór jest tu jeszcze wyborem, czy już przypadkiem?

Cebulowe - na szczęście w tym roku postanowiłam zakupić drzewka zamiast nich, pretekstu do zakupów zatem nie było

Tu już jednak był mocny ból głowy...

Zrozpaczona patrzę na mapę atrakcji w Ogrodach Botanicznych Kew Gardens, jeszcze ogród japoński, zamek, Treetop Walkaway... wybija godzina 16, niestety... nie da się wszystkiego ogarnąć...
Zaglądam zatem do warzywnika. Tu zaskoczenia nie zakładałam, a pojawiło się




Warzywnik może być jakże czarującym miejscem.

Zuza, znalazłam na stronie 479 zdjęcie z moim leśnym, żałowałam, że mam tylko jedną sztukę. Ale to jest tak wielka roślina, że więcej by się nie zmieściło na tej rabatce. Jest świetny, wciąż wypuszcza nowe kwiaty i gałązki z kwiatami.

Tu mam zdjęcie z sierpnia, teraz ma trzy takie gałązki obsypane kwiatami.

Niepokoje udaje się uczesać w Grass Garden, bo tak właśnie działa na mnie widok rabat pełnych traw. Kojąco i odciążająco




Jak widać, trawy na rabatach znacznie lepiej sobie radzą z brakiem wody od tych tworzących trawnik.

Tabliczki w Kew Gardens są wszędzie, natomiast czasem pojawia się problem... gdy rośliny nadmiernie się rozrosną, tabliczki są niewidoczne. Nie mogłam zidentyfikować tego miskanta, ze złoto-miedzianymi kłosami, kępy gęste, o fontannowym pokroju i niezbyt wysokie, trochę ponad metr.

Tak wyglądają z bliska. Rozpoznajecie?



 

W pobliżu kolejna atrakcja, Rock Garden, rośliny stepowe, górskie, preriowe, przekrój wszystkich kontynentów, tego znów nie da się opisać. Poziom "przytłoczenia" rośnie skokowo. Jak można takie bogactwo ogarnąć??? Ile osób musi być w to zaangażowanych? Teraz i w historii tego miejsca?

Miłośniczka gór natychmiast odkrywa drogę do Davies Alpine House. Tu zastaje nas deszcz i cieszę się, że właśnie tu Nie trzeba się spieszyć



Chłodne powietrze jest zapewnione.

Tu jeszcze raz pojawiają się topowe lilie wodne. Mogliśmy przyglądać się pracom konserwacyjnym. Te lilie faktycznie mają dużą wyporność, można na nich wygodnie odstawić wiadra i położyć sita.

Na drodze wyrastają wciąż nowe atrakcje. Princess of Wales Conservatory pokazuje zróżnicowanie ekosystemów. Są tu rośliny tak przeciekawe, m. in. kaktusy i sukulenty, że pod koniec już nie byłam w stanie skakać myślami po tejże różnorodności

Spacer do kolejnych szklarni, po drodze widoki na rabaty. Zależnie od miejsca, są to rabaty typowo bylinowe, ozdobne, rabaty cienia czy trawiaste.
Tu Great Border, te rabaty ciągną się wzdłuż prawie półkilometrowej alejki. Niestety, tu nie zrobiłam więcej zdjęć, energia chwilowo wyparowała, a potem już nie było czasu na powrót w to miejsce. Filmiku wrzucić się nie da, więc wrzucam link:
https://www.kew.org/kew-gardens/whats-in-the-gardens/great-broad-walk-borders Kolory i plamy są tam wszelakie.


Inne rabaty w innych miejscach:



Dzikie kaczki obecne są wszędzie i ślady ich metabolizmu także.

Kolejne szklarnie i znajome temperatury. 'Temperate House' mieści rośliny strefy umiarkowanej.


Z przyjemnością odkryłam tu ślad obecności mojego idola Nikt tak nie potrafi podglądać mrówek, jego opowieści o świecie i przyrodzie słucha się z zapartym tchem.


Tu znajdziemy zbiory bogate tak, że tygodnia by nie starczyło na podziwianie i opisanie wszystkiego. Zatem tylko kilka impresji.




A młodzież... wszędzie ma te same problemy z komórkami

Lilie wodne nie zdołały skraść wszystkich zachwytów, jak się okazało. Drzewka azjatyckie właśnie subtelnie sugerowały zmianę pór roku. Jasne, że chciałabym je zobaczyć w pełnej krasie przebarwień... jednak ich pokrój urzekać musi niezależnie od pory roku. Szczególnie zachwyciły mnie śliwy.
Prunus 'Matsumae-usuyuki.

Mallotus japonicus.

Derenie kousa.

Garść nowych wieści z życia jeżowego stadka
Okazuje się, że maluchów jest jednak 7! Ciekawe czy jeszcze jakaś nowa niespodzianka się pojawi
Towarzystwo rośnie jak na drożdżach, jest coraz śmielsze w wyprawach po ogrodzie. Trzeba pod nogi patrzeć, bo nie wiadomo gdzie mogą się nagle pojawić, strach trawę kosić.
Dzisiaj podpatrzyłam jak jeden z największych wędrownisiów "upolował" gąsienicę. Naprawdę sporo z nim radości Gdyby ktoś się zastanawiał, czy warto mieć w ogrodzie jeże, to na 100% warto. Uwielbiają pędraki chrabąszczy majowych (minus taki, że dziurki w trawniku robią podczas wyciągania ich z ziemi), wyszukują je bezbłędnie.
Zdjęcia coraz trudniej im zrobić, bo maluchy coraz szybsze i bardziej skoordynowane ruchowo. Przy większym ruchu od razu chowają się w kolcach, to dobrze, bo większe szanse będą miały na przeżycie.

Cuda.



Piękna ukazuje się tu oczom gra światła i znów dylemat, iść dalej czy zrobić jeszcze jedną rundkę? A może jeszcze kilka fotek? Tak! Koniecznie!