Lipiec to miesiąc ładnych kolorowych szczegółów, pełni kwitnienia. Zestawienie lobelii z aksamitką pojawia się jeszcze na tarasie (biała aksamitka w rzeczywistości wcale nie jest biała, raczej kremowa):









Większość tego miesiąca spędzamy jednak poza domem w podróżach, i tylko w pierwszym tygodniu mogliśmy się cieszyć widokami ogrodowymi. Potem ogródek musiał radzić sobie sam przez kolejne kilka tygodni, aż do połowy sierpnia. Mieliśmy w tym czasie upały i suszę, ale ogród poradził sobie dobrze, za wyjątkiem lobelii w donicach i białych niecierpków. Trudno się dziwić. Dziwię się raczej, że wilce i kobea wytrzymały nasz wyjazd.

Białe niecierpki rozrosły się przy ciemnej żurawce, najbardziej żądnej przetrwania roślinie w całym ogródku, która zrealizowała się życiowo poprzez liczne potomstwo zasiedlające narożnik za ławeczką:







Moja przyławeczkowa ulubienica kwitnie po raz pierwszy:

Marzena2007 napisał(a)

Normalnie oniemialam na widok projektu EV!!!! Normalnie jak spod ręki angielskich projektantów. Cherlaku i Andrzeju kopiujcie Tylko ja nie łapię w ktorym miejscu ogrodu to cudo ma powstać ???

Naprawdę Ci się podoba?
Cherlaczku, to najlepsza rekomendacja! Andrzej, no to trzeba się zabierać za ten murek...

Weroniko, rzeczywiście masz niezwykłe oko do wydobywania detali, zdjęcia są niezwykle intrygujące, ten sam ogród, a jednak zupełnie inaczej, serdecznie gratuluję

Natomiast po drugiej stronie schodków jest niebiesko od lobelii (zdjęć bez grilla nie mam, po prostu zawsze tam stoi ):



Nie ma już dziury między kosaćcami a ubiorkiem, wypełniły ją białe aksamitki i niebieskie lobelie, a sam ubiorek zniknął pod rozrastająca się budleją:

No to zaczynam swój serial no może jeden odcinek
W tamtym roku wyrwałam w darni koło ?(średnica 330cm) i wymyśliłam sobie tam bukszpanową obwódkę i w środku róże.Na początku miały być różne. Później przyszła koncepcja, że tylko Chopiny. I na tym się wtedy skończyło, bo ani róż, ani bukszpanów nie miałam Koło służyło za "przechowalnię" roślin i tak sobie stało i mnie drażniło.W między czasie ukorzeniały się bukszpany. Dały radę, dlatego około 2 - 3 tygodni temu posadziłam bukszpanową obwódkę. Okazało się też, że koło trzeba poszerzyć, więc to zrobiłam. Tylko, że harmonijny kształt koła gdzieś się zagubił Parę dni temu rozpoczęłam wykopywanie roślin z kółka. Najpierw róże, cebulki lilii

i kalle.



Dziś pod szpadel poszły cięższe egzemplarze Miskant olbrzymi i lilak. Harmonia koła powróciła, dosadziłam bukszpanów (oczywiście nie mogło być zbyt pięknie - brakło jednego!!!!), wyznaczyłam 5 kółek, czyli miejsca, w których będą krzaczki róż (już się ukorzeniają). W wolnych miejscach między kółeczkami (różami) posadziłam pełno cebul tulipanów - wymieszałam wszystkie odmiany. Teraz będę czekała na wiosnę, żeby dosadzić wreszcie róże i po prawie 2 latach zakończyć tę rabatę. Nie do wiary, że tyle czasu to już trwa i jeszcze do wiosny. Ale mam nadzieję doczekać się pięknych widoków. A najfajniejsze będzie to, że każda róża i każdy bukszpan będzie ukorzeniony przeze mnie
Resztę zdjęć wrzucę jutro, bo dziś już padam.

W lipcu w pełni rozkwitają już jednoroczne dodatki. Miedzy hostami rosną białe niecierpki, które uzupełniają kolistą obwódkę i są fajnie widoczne o zmroku, kiedy siedzi się na tarasie w zapadających ciemnościach i innych kolorów kwiatów już nie widać.



W tej części ogródka kolorowy jest tylko początek nasadzeń (macierzanka) i koniec (łubin, liliowiec, przywrotnik). Wszystko po drodze dookoła trawnika jest biało-zielone. Włącznie z koniczyną na trawniku, ale to już przypadek albo siła wyższa :

Ławeczka nadal cała w zieleni, i tak już pozostanie do jesieni:



Powolutku odżywa przy niej budleja, która tej zima przemarzła, a ma ważne zadanie – zastępuje w kompozycji serduszkę, gdy ta w połowie lata zacznie znikać:

Czerwiec.
W czerwcu trawnikopodobne koło zyskuje wreszcie pełną oprawę – hostom towarzyszą białe niecierpki, a czerwony łubin robi sobie przerwę na rzecz białego, który zawsze jest spóźniony:




Liliowiec coraz większy, floksy szydlaste przekwitają, a po kwiatach kosaćców nie pozostało nawet wspomnienie, za to liście są nadal ładne:

Pszczelarnia napisał(a)

Jak patrzę na to piękno jednoroczne to sobie myślę, że ono przemija poniekąd tak samo jak i wieloletnie z chwilą nastania zimy.

Ewo zanim przyjdzie zima cieszmy się jeszcze urodą kolorowych kwiatów

irena_milek napisał(a)

i jak mienią sie żurawki od Finki

Przeglądam jeszcze raz. Te żurawki są śliczne

i limka ... perfekcja tych drobnych kfiatuszków nigdy mnie nie przestanie dziwić ... a te niby rumianki ... złocień ... nie wiem ale szaleją ...

Aniu też byłam zdziwiona , sądziłam że to lwia paszcza będzie gwiazdą ,





myliłam się astry szczególnie igiełkowe okazały się wspaniałe

a teraz kilka zdjęć jakie zrobiłam po pracy ... i pomimo tych sakramencko zimnych 2 stopni rankiem i tej ostrości już lekko wyczuwalnej w powietrzu na rabacie szaleństwo lata ... różyczki mają mnóstwo paków ... nie wiem nawozić nawozem do róż jeszcze czy zostawić naturze? ... ostróżka najwyraźniej zgłupiała po przesadzeniu ... werbena zachwyca ... a miskant i ten pióropusz w fioletach to mnie poraził !!! ... nie znałam tej trawki od tej strony ... podobało mi się że taka zwiewna i wysoka a tu masz ... jeszcze pióropusz !!!

Naprawdę trudno uwierzyć, że przygodę z ogrodem rozpoczęliście tak niedawno.
Pięknie go zagospodarowujecie.
Bardzo lubię kiedy 'zbędnym' już przedmiotom nadaje się nowe zastosowanie.

pagap napisał(a)

korytka na lancuszkach i szyszki pod swierkami

Dzidka napisał(a)



Dlaczego choc ziarno mam w zasięgu dzioba
nie mogę wziąc sobie skąd mi się podoba?

I znowu piękna bajeczka.

O, jak bardzo bym chciała by jego kolega odwiedził mój ogród.
Obiecuję, że zapewnię mu ziarenka w zasięgu dzioba.

O jak miło Cię widziec. Kowalik - ptak leśny i tylko w okolicy lasów można go spotkac ale inne ptaszki chętnie skorzystają z Twojej oferty.Pozdrawiam serdecznie bo dawno Cię nie było.

Przesyłam w prezencie niebieskie morze, co prawda nie szafirków, lecz cebulic