I chaty, stodoły, obórki, spichrze, całe zagrody i obejścia...
Urzekły mnie szczególnie ogródki....







Cudny ten pleciony płotek Tak wygląda plecionka z bliska:

w tym roku bardzo urosły róże sadzone w tamtym roku wiosną Double Delight miała 3 łodyżki, a teraz "krzaczor" Graham Thomas ledwo była widoczna, a w tym roku jaka olbrzymka przegorzan znowu kwitnie dalie siewki

Wędzarnia z dworu Jezierskich w Pobikrach zbudowana w XIX wieku (chyba jeszcze dziś służy do wędzenia, bo zapach wędzonki jest bardzo intensywny)


Urzekający gołębnik:



I istne cudo architektury drewnianej:


Godne podziwu zdobienia tego przybytku

Pałacowy młyn wodny:


Wiatrak:



Kościółek (obecnie rekonstruowany):

Oddalamy się od pałacu i wkraczamy w wiejskie klimaty - chaty, chałupy, zagrody, obejścia...

Uroku dawnego budownictwa zagrodowego nie sposób przecenić.
Mnie ono zachwyca nieustająco
Jakiś sentyment mam do tych drewnianych chat i słomą krytych strzech...





Przydrożna kapliczka:

Każdy szanujący się właściciel pałacu musiał mieć w parku mały ogród zoologiczny
Tu wprawdzie nie było egzotycznych zwierząt, były za to ptaki. Oprócz zwykłego, oklepanego pawia także takie dziwo, jak koronnik szary.

Paw:



Koronnik szary:

Jeśli kiedyś będziecie w tych okolicach, szczerze polecam odwiedzenie Muzeum Rolnictwa w Ciechanowcu.
Nazwa brzmi okropnie i wieje nudą na kilometr. Ale to tylko pozór

Owszem, znajdziemy tam eksponaty typowo rolnicze z wcale nieodległej przeszłości (traktory, maszyny parowe), ale takze i przede wszystkim skansen, a w nim typowo wiejskie ogródki, żywe zwierzęta, i to, co tylko tutaj widziałam - ogródek zielarski
Dokładnie nazywa się to:
Ogród roślin zdatnych do zażycia lekarskiego

Częścią tego muzeum jest także Muzeum Pisanki Największe w Polsce.

W siedzibie pałacu można zwiedzać umeblowane wnętrza pałacowe oraz wspomniane już Muzeum Pisanek a także inne wystawy czasowe. Mnie urzekła wystawa makatek Przypomniała mi makatki z mojego dzieciństwa Takie haftowane, w rodzaju "Każda żona tym się chlubi, gdy gotuje co mąż lubi"

W zasadzie nie wiem, czy powinnam pokazać to, co widzieliśmy w minioną sobotę tutaj (w tym wątku), bo mam dość dużo zdjęć
Ale jeśli nie tutaj, to gdzie?



Płyty nagrobne w przypałacowym parku zrobiły na mnie duże wrażenie.



Świątynia dumania w parku:

Ja też macham.... i spadam do spania....

A nartki zaczęłam uprawiać bo nie cierpię zimy Jestem zmarźlak.. i ciepłolubna.. więc jakaś alternatywa, ale od 4-5 lat to w zasadzie nie byłam na nartach.... Niestety budowa domu.... i pies staruszek nas uziemiło... Pora to zmienić...

Kilka roślinek z targów już wsadzone, na jutro zostało jeszcze parę doniczek.

Joanko, spóznione gratulacje

Na okolicznych polach i łąkach widać już pierwsze oznaki zbliżającej się jesieni...

barbara_krajewska napisał(a)

U Ciebie, Aniu, trzeba by czuwać nieustannie, aby dokładnie w 900 się wstrzelić. Dlatego spóźniona jestem...
Gratuluję tempa!
Słodkie fiołki mimo woli rozsiane

Moje wszystkie fiołki moimo woli też rosną.. bo M je uwielbia

A stronki pgoniły bo wodzirej próbował rozbawić towarzystwo.. zupełnie ogrodowiskow.. by nie było, że my nie o ogrodach ....

U Ciebie, Aniu, trzeba by czuwać nieustannie, aby dokładnie w 900 się wstrzelić. Dlatego spóźniona jestem...
Gratuluję tempa!
Słodkie fiołki mimo woli rozsiane

Jaskółki wyfrunęły już całkowicie z gniazda, nie wracały nawet na noc.

Gniazdo bocianie też już opustoszało.
Widok tego pustego gniazda najmocniej uświadamia mi, że lato się skończyło




Na modrzewiu nie ma już gniazda os. Nie mam pojęcia, kto lub co się do tego przyczyniło, czy może jest to naturalna kolej rzeczy, ale z gniazda zostało tylko tyle:

Ostatnie tańciory idą spać. wiec ogłaszam koniec imprezy......

Ogród niewiele się jeszcze zmienił: nieustannie kwitną aksamitki (są niestrudzone), rudbekie, róże, malwy i nasturcje. Ostróżka powtarza kwitnienie.

Po ostatnim (i pierwszym jednocześnie) kulkowaniu na bukszpanach pojawiły się jasnozielone czuprynki



Brzozowe przedszkolaczki trochę urosły:


Są i nowości
Wreszcie zakwitł clematis, ukorzeniony przeze mnie w ubiegłym roku i posadzony wiosną


I pojawił się pierwszy zimowit (w miejscu, gdzie się go zupełnie nie spodziewałam) inne ledwie kiełkują

Też lubię cynie. Przede wszystkim za kolory i niezawodność. Zawsze będę je mieć w swoim ogrodzie. Może jeszcze kiedyś zdobędę nasionka niewysokich jakie widziała, i Szmita.
Pojedyncze cynie





I w grupie.