Różyczki zachwycają codziennie, a jaki zapach......

Celina napisał(a)

Ogarniam dziś chałupę ,ale co chwilka odpoczynek i zaglądam to tu, to tam

A na jesieni wielki przekop! wielkie porządki! już wiem co będę zmieniać!!

Celinko Ty będziesz przekopywać działkę czy dom ?

Na dzień dobry
Fiolecik ma towarzystwo

Marzenko...wiesz, że mogłabyś już zmienić nazwę wątku, bo jest pięknie. Ogród bardzo się zmienił od wiosny. Ale, że jesteś konsekwentna to pomożemy Ci szybko dobić do tysiąca!!!!

Karolinko spóźnione ale bardzo serdeczne życzenia przesyłam,
Prezencik super i jeszcze różyczka ode mnie
Miłego wypoczynku.....

Chyba nie da się edytować postów starszych niż 24h wobec czego jeszcze raz zdjęcia

opcja 1

opcja 2

opcja 3

popcarol napisał(a)

Piękny ten Otello! Super! pozdrawiam

Karolinko

Luise Odier

Juzia_G napisał(a)



Śliczna bulwinka
Ogród też, ale zdjęcie suni trzeba było wrzucić na koniec, bo się na roślinach skupić już nie mogłam

Pozdrowienia od koleżanki Tosi

Dzięki bulwy są najleprze niestety nie miałem starych zdjęć ogrodu bez alfy i musiałem te włożyć

To jest mój przyblokowy ogródek. Ostatnio eksperymentuję z formowaniem tuj. Dwie tuje przy wejściu na klatkę schodową mają trzy kule. Lubię mój ogródek ale chyba nie tylko ja, bo przechodnie go komplementują.

Irenko obejrzałam Twoje zdjęcia w metamorfozach. Powiem Ci: SZACUN

Sąsiadka musi się w czoło pukać że zanim zerwę coś to robię mu zdjęcie Ale co tam

P. Hameln posadziłam wczoraj - 2 malutkie sadzonki. Góra trawiasto-rozchodnikowej rabaty wyglada tak:


W centrum największa Hameln od Danusi, z tyłu mniejsza moja ubiegłoroczna. Tam gdzie cień i po lewej mojej ubiegłorocznej - 2 nowe wczoraj sadzone. W lewym dolnym rogu trzcinnik (zamiast P. Hameln miał być Karl Foerster doradzony przez Magnolię, ale nie mogłam kupić... jak je kupię - Hameln wcisnę na rabatę przed domem), bo tam kwitnąco i jakaś trawa by dobrze wyglądała:



Jeżówki są jednak inne - wszystkie różowe, ale część pustych, część pełnych:



A w dole jeszcze po deszczu kropelki:

I zupełnie z przodu tej rabaty, za lawendą rośnie sałata i selery - w korze, a co


Tawułki kwitną niestrudzenie:



A to miejsce pod garażem na ławeczkę:

Oczywiście jakieś resztki pustaków znikną

Języczka kwitnie:

Witam serdecznie w moim wątku, który będzie poświęcony mojemu małemu zielonemu azylowi stworzonemu na peryferiach "czarnego" Górnego Śląska.
Mam na imię Anita.

Ale zacznijmy od samego początku.............

Było słoneczne lato 2004 r. To była miłość .... od pierwszego wejrzenia.... Ta i żadna inna - powiedziałam sobie w duchu.

To nic, że pod budowę domu tylko 200 m 2, a reszta to trudny, nierówny teren z gąszczem chwastów, ale za to z naturalnym stawem, w którym wprawdzie wody było jak na lekarstwo, za to sitowie, tatarak i pole pokrzyw.
To nic, że przede mną istniejące osiedle domków z lat chyba 50-tych, a za mną w perspektywie budowa kolejnych nowych domów jednorodzinnych, które zamkną tę cudowną przestrzeń, ale te 1250 m 2 z zapożyczonym krajobrazem musiało być moje .



Usiadłam sobie na skarpie, spojrzałam na działkę, zamknęłam oczy i wyobraziłam sobie, jak mógłby wyglądać mój zielony azyl.... Lecz wtedy wyglądał jeszcze tak:





To było największe wyzwanie w dotychczasowym moim życiu, z którym musiałam się zmierzyć.
Ale dziś z perspektywy czasu, wiem że było warto.

Od tamtej chwili ogarnęło mnie "zielone szaleństwo". Budowa domu, to jakby inna historia. Dla mnie najważniejszą rzeczą na świecie stał się ogród. Lecz do stworzenia z tej dzikiej przestrzeni prawdziwego zielonego salonu prowadziła długa droga, o czym chętnie opowiem w kolejnych odsłonach.

Uff zrobiło się gorąco! Mam już mało pracy, wczoraj porobiłam zaległości, tłumaczeń mi się nie chce zaczynać... wezmę się po urlopie.
Wyszłam na chwilkę (krótką bo gorąco!) i kilka fotek zrobiłam:

Cisy posadzone:



Na drugim niewiele widać, bo akurat cień rzuca dom... Pomiędzy cisami bukszpany z obwódki przed domem, ledwo żyjące, ale nie chcę ich w doniczkach zostawiać na urlop więc wsadziłam - padną lub ożyją, jedno z dwojga

Nowe róże w fasoli kwitną




Hortensje:
Limelight ubiegłoroczna:


I Anabelka kupione w ubiegłą sobotę:



Mój wczorajszy imieninowy prezent


Pilnuje i zgrywa się kolorystycznie z hostami na tarasie:


Pierwsza cukinia zerwana:

I pierwszy ogórek:

Poproszę o pomoc w identyfikacji różyczki

AniaDS napisał(a)

Imperatrice Farah, moja perełka


Graham Thomas


Scarlet Moss

cudne, ach normalnie zazdroszczę... ale pozytywnie

Madzioskoczek napisał(a)

A może pomożesz mi w identyfikacji tej nn??

Jest piękna, niestety nie znam jej, to jest jakaś wielkokwiatowa, a tych nie mam prawie wcale

Jest wątek do rozpoznawania róż, daj tam zdjęcie może ktoś rozpozna

monteverde napisał(a)

też kiedyś robiłam na drutach , haftowałam angielski i richelieu, nigdy do krzyżyków nie miałam cierpliwości, no i szydełkowałam, aha i robiłam poduszki z przypalanej włoczki, była taka plastikowa już nie pamiętam jak się nazywała, a teraz oczy już nie te, poszukam robótek to wstawię ,ale dużo poszło na prezenty)

Ja też kiedyś robiłam na drutach - teraz nie chce mi się, ale malować czasem maluję
- nie koniecznie kwiatki,


choć te czasami też

betysia napisał(a)

a u mnie wlasnie po burzy...ale juz wychodzi slonko ...

Ale piękne róże

Aniu - monte i Aniu DS, dziękuję i zapraszam,

Comte De Chambord

Skoro wszyscy swoje zwierzątka przedstawiają - to ja swojego Szabaja również. Całe życie od dziecka miałam swoje psy. Ostatnim był owczarek długowłosy czarny ogromny,

żył u mnie 19 lat i gdy odszedł na łąki pełne motyli obiecałam sobie, że to koniec. Nie chciałam już więcej przeżywać rozstań z kochaną istotą
Cztery lata temu pojechałam z kolegami na plener fotograficzny do Puszczy Białej.
W małym miasteczku, gdy moi kumple poszli szukać, skarbów fotograficznych ja wykończona upałem poszłam do kiosku kupić sobie loda. Wtedy właśnie zjawił się Szabaj i patrzył na tego loda jak na pęto serdelków

Oczywiście dostał loda, stwierdziłam, że potrzebuje go bardziej niż ja.
Kiedy wsiadłam do samochodu pies wskoczył jak do swojego i nie pozwolił ruszyć się z tylnego siedzenia moim kolegom.Widać było, że był zastraszony ale mnie ocenił jako tego człowieka, który nigdy nie da mu zrobić krzywdy. Bardzo chciał zostać ze mną. Nauczył się żeglować.
.
Nauczył się współżyć z innymi zwierzakami

Polubił nasz ogródek.

Dziewczyny mogą robić z nim wszystko.

Uwielbia piesze wycieczki.

I nocne wachty.
ale najlepiej czuje się w poduchach.

czasmi dla dobra sprawy zgadza się pozować do zdjęć