Ale pszczoły wróciły. Osadziliśmy nowe ule, przyjechały rodziny pszczele z Wujkiem i my w tym czasie dochowaliśmy się własnych pszczół. Okolica obfituje w pożytki pszczele i pszczelarzy nie brakuje. Pewnej soboty, może niedzieli w atmosferze kopania piłki przed domem i puszczania latawców w sadzie przyleciały 2 roje (przysiadły na latawcu, został on natychmiast porzucony). Te 2 rodziny pszczele postanowiły u nas zamieszkać.



I tak jest co roku. Zawsze jakiś rój przyleci. Ale są nasze słabsze, które umierają. I za każdym razem podczas ocieplenia (najczęściej w lutym) opukuję moje ule delikatnie i spoglądam na oczko - jak się pszczoły mają. Czy przeżyły?

Noooooo - to by było na tyle, jeśli chodzi o taras. Miłe to wszystko dla oka, bo ciągle coś kwitnie, jest dużo, gęsto i kolorowo, ale perspektyw rozwojowych żadnych i przyznam, że męczy ten chaos mnie trochę bo ja najbardziej lubię harmonię...

Nie wiem jeszcze jak, ale będę musiała się za to zabrać !

agniecha973 napisał(a)



Dziękuję za odwiedziny .Bardzo lubię czosnki i mam też inne odmiany .Na tej rabacie nie mogę posadzić głębiej ,bo przy ogrodzeniu posadziłam rząd cesarskich koron.

A te żółte kępki ile cebulek mają pod sobą?

Sadziłam po kilka cebulek w jednym miejscu ,ale było to ok 6 lat temu .Od tej pory rozrosły się w takie kępki

Jesiennie w ogrodzie

Dzisiaj opowiem o tym, jak zostałam pszczelarzem. Już wiecie, że kupiliśmy dom w stanie opłakanym ale z pięknym zarośniętym ogrodem . Nieświadomi niczego mieszkaliśmy z kunami na strychu (my na dole, one na strychu, strasznie w nocy hałasowały i bałaganiły), przechodziliśmy koło żmij i padalców. Wieczorami tuptały jeże. Były też 3 ule, o istnieniu w nich życia nie mieliśmy pojęcia. Myśleliśmy, że to kolejne elementy do uporządkowania najbliższego otoczenia. Ale właśnie wiosną kiedyś zabraliśmy się za porządki w ogrodzie i otworzyliśmy ule. Widok był przerażający. Płakałam rzewnymi łzami. Wtedy jeszcze nie byliśmy pszczelarzami a ja myślałam, że to wszystko przez nas.


Nie wiem dlaczego padły. Z braku pokarmu pewnie. Najgorsza była ta porzucona w pośpiechu ramka (na zdjęciu) widać, jakby ktoś nie chciał, nie mógł jej z powrotem osadzić. A pszczoły próbowały nadbudowywać komórki i zabrakło im sił .... .

sami widzicie jaki tu cyrk...szkoda mi roślin, że nie mogą się rozrosnąć (np gipsówka) ale każdą bym chciała mieć !
i to jeszcze nie koniec tej rabaty...

WIOSNA

Wiosna wybucha kolorami. Najpierw pod koniec marca niemrawo zaczynają wychylać się z ziemi krokusy i irysy żyłkowane, koniec kwietnia i początek maja to festiwal tulipanów, a zaraz po nich azalii i rododendronów!!!

Dobra - to skoro tak szybko poszło pokażę Wam o jaki chaos mnie chodzi

Najlepiej to widać na przytarasowej obwódce - choć po prostu trzeba przyznać szczerze, ze rabatka jes za mała na tyle roślin! Babcia zyczliwie ostrzegała przy sadzeniu
No ale powstawala 3 lata temu kiedy musiałam walczyć z Mężem o każdy kawałek trawy - bo on miłośnik trawników A ja mam niecne plany zmniejszania jego powierzchni, muszę już zacząć nad Mężem pracować

Tu mniej więcej widać jakiej wielkości jest taras i okalające go rabatki:







a tu - to co na nich rośnie...

























(nie wiem do ilu tu zdjęć można w jednym poście a to jeszcze nie koniec tej rabaty )

Na zdjęciu klomb z obwódką wyschniętej trawy .Przygotowałam teren i jesienią posadziłam na obwodzie miniaturowe berberysy

Nie to nie! Jak ptasia stołówka nie ma wzięcia, to zrobiłam iluminację, czyli tzw. świecący domek - jak powiedział jeden z moich wnuków



Taki trochę marketing dla ptaszków - reklama świetlna baru szybkiej obsługi

ele2001 napisał(a)

Co to za drzewa po prawej stronie dające taki ciemny cień? Chciałabym mieć brata, który zajmowałby się moim ogrodem.... . No nie da rady - same siostry i do tego nie bardzo lubią prace w ogrodzie choć je mają.

Witam serdecznie ! Dziękuję ,że zaglądacie do ogrodu.
Mój ogród ma kształt prawie kwadratu.Na środku znajduje się okrągła rabata z bukszpanowymi krzaczkami.Po obu stronach trawnika na prostokątnych rabatach rosną byliny (może kiedyś będę mogła powiedzieć ,że jest na nich tak kolorowo i pięknie , jak na angielskich rabatach).
Lato

Dziekuję Wam bardzo za miłe powitanie !!!!

No tak - przyznam się - wybrałam na szybko po prostu kilka ładniejszych kwiatowych zdjęć

Pisząc o chaosie miałam na mysli zbytnie nagromadzenie, niektóre roślinki zagłuszone i niestety bez przemyślenia ( w tym roku chyba porobię trochę porządku) bo miało być szybko i kolorowo
Teraz doszłam do wniosku, że wolę większe zgrupowania jednego gatunku i mam zamiar coś z tym fantem zrobić !

W ogóle główne plany na ten rok są trzy:

- przedłużenie tarasu (bez zadaszenia) a z jednej strony spod desek prostokątna tafla wody (jeszcze nie wiem jak ją wykończyć z drugiej strony)

- zagospodarowanie drugiej skarpy, gdzie teraz rosną jakieś pozostałości po starym właścicielu, dzikie sliwy czy porzeczki a także powtykane przez nas krzewy....w trawie... chciałabym zrobić tej skarpie kamienny murek, na którym możnaby było przysiąść a także w jednym miejscu kamienne schodki na nią - jeszcze nie wiem zupełnie jak to ugryźć i już widzę minę mojego Męża

- mini-warzywniaczek w drewnianym korycie - z tyłu za domem jest wąska rabata okalająca tę część i stoją tam różne dzieciowe sprzęty typu piaskownica, trampolina czy drewniany plac zabaw - więc na warzywnik miejsca mało, chcę choć sprawdzić czy będę miała czas o niego dbać i czy sprawi mi to frajdę, bo korcą mnie własne warzywa i zioła na wyciągnięcie ręki

W zasadzie jedyną w miarę przemyślaną rabatą, jeśli chodzi o nasadzenia - jest rabata torfowa w ocienionym miejscu pod ścianą garażu, gdzie rosną azalie, rh, hortensje (moje ukochane!) wrzosy, wrzośce (na obwódce) i kilka małych iglaczków, choć już w tym roku widać było, że będzie mało miejsca roslinom...no taka już jestem w gorącej wodzie kąpana

Spróbuję Wam pokazać jak wygląda ta rabata od wiosny do jesieni - cieszy mnie to, że stale coś tam kwitnie

Poza zagęszczeniem jestem z niej zadowolona - aaa i jeszcze puściłam winobluszcz przy garażowej ścianie, dopiero jesienią tego roku, więc ledwo z ziemi odstaje

























Naprawdę super tu dodaje się zdjecia!

Liście buka w tym okresie są takie świeże i soczyste.

Późniejsza wiosna wybucha obfitością tulipanów. Ciepłe promienie słońca szybko pobudzają je do kwitnięcia. Długo na to czekamy, a gdy już nastąpi, siedzimy na ławce i podziwiamy te cuda natury. Ulubione odmiany tulipanów - liliokształtne.

Kompozycje w czarnej, żeliwnej donicy - czarno-biało-limonkowe (bratki, żurawka, cyklameny, proso)

To wspaniały czas porządków, nowych kompozycji w donicach, a czasem nawet radykalnych zmian. Szaleństwa zakupowe miłe są
Pojawiają się tulipany, narcyzy, różne nowinki i "smaczki". Przybywa kwiatów, czasem koloru, a przede wszystkim zapachu.

4 pory roku 2011 w moim ogrodzie. Zadebiutowałem na forum w lutym a więc była jeszcze
zima...

















cdn.

Zanim przyjdzie wiosna..... jeszcze trochę światełek

Zacznę bez sensu: noc miałam fatalną, wył wiatr, który aż trząsł domem, potem śniły mi się krety!!! A teraz wlazłam w OGRODOWISKO i znalazłam ten wątek...

EwaG napisał(a)

Staram się panować nad swoim sentymentalizmem. Prawie mi się udało, ale ten wątek - Danusiu - mnie rozbroił.

A mój sentymentalizm jest zrośnięty z moim ego, więc nie ma możliwości, aby się go pozbyć. I zupełnie nie umiem nad nim zapanować, najlepszym dowodem jest zużywanie nadmiernej ilości chusteczek... Znowu się pochliptałam... Wyznam, że nie jestem zwierzęciem stadnym, mam awersję do udzielania się publicznie, więc moja obecność w towarzystwie Ogrodowiskowym dla mnie samej jest szokująca!!! A jaka nobilitująca! Ale dużo by o tym...., to splot paru okoliczności, za które jestem wdzięczna losowi. Jedną z tych okoliczności jest Danusia... A plony, jakie Danusia uzyskuje z uprawy poletka OGRODOWISKO powinny przejść do księgi Guinessa. To osoba o niesamowitych wprost zdolnościach integrujących. W dodatku chętnie dzieli się z nami swoją ogromną wiedzą, a przy tym ma szacunek dla naszej niewiedzy. Każdemu z nas pokazuje drogę na miarę naszych możliwości i potrzeb... Szefuje tu – owszem, ale lepsze byłoby słowo matkuje – nam wszystkim i każdemu z osobna. Taka matka – przyjaciel, czujna, uważna i kochana, na którą zawsze można liczyć.
Uważam, że OGRODOWISKO powinno uzyskać status UZDROWISKA! Tutaj skutecznie leczy się nasze wszelkie frustracje, uczy się, jak żyć zdrowo i w zgodzie z naturą, a przy tym pozwala się nam na wszelkie figle i psoty – ot, taka gimnastyka relaksująca!

Danusiu, jestem pełna podziwu, jak Ty wszystko cudownie dokumentujesz! Jak Ty na to wszystko znajdujesz siły i czas?! Dla Ciebie ciemiernik - symbol nadejścia wiosny i budzenia się przyrody do życia...



A swoją drogą – ciekawa jestem, czyj był pierwszy wpis na portalu...