Joasiu, tutaj proszę:
https://www.ogrodowisko.pl/watek/5450-wszystkiego-po-trochu?page=344

Zachwycisz się

A tego wątku nie znam. Widać mam sporo do nadrobienia.

Joasiu, u Mirki z "Wszystkiego po trochu" mnie zachwyciła, gdy w szkółce stacjonarnej ją znalazłam, musiałam kupić. Cudnie pachnie i ma bardzo ładny kolor kwiatów. U mnie jeszcze mała i ją przesadzałam, bo początkowo zbyt mało miejsca jej dałam, ale i tak pięknie kwitła
Wstawię fotki u mnie

A co sądzisz o Charles Austin bo się do niej przymierzam.

Przepiękna, polska odmiana powojnika wielkokwiatowego o zawsze pełnych kwiatach. Kwitnie niezwykle obficie przez czerwiec i lipiec, obsypując się masą białych kwiatów, które osiągają średnicę 12-15cm. Przy chłodniejszej pogodzie na kwiatach mogą pojawiać się zielonkawe przebarwienia. Jest to odmiana zwarta, dorastająca jedynie do 2m wysokości. Wymaga słabego cięcia (na wysokości ok.100-150cm nad ziemią). Najlepiej rośnie i kwitnie na stanowisku słonecznym, ale nie gorącym, osłoniętym od wiatru, wilgotnym (ale nie podmokłym), dobrze zdrenowanym. Po użyźnieniu toleruje gleby przeciętne. Jest w pełni mrozoodporna (strefa 4-9). Odmiana wyhodowana przez Szczepana Marczyńskiego... Najładniej wygląda na ciemnym tle. Ze względu na swój kompaktowy wzrost, jest doskonałą rośliną do uprawy w pojemnikach, dzięki temu może stać się przepiękną ozdobą balkonu i tarasu.

Japońska odmiana o największych kwiatach (4-7cm) spośród powojników z grupy Texensis. Kwiaty są ciemnoróżowe, swym wyglądem przypominają tulipany. Kwitnie bardzo długo i obficie od VI do IX. Jest to pnąca bylina, co oznacza, że jej pędy corocznie jesienią zamierają u podstawy. Wiosną wyrastają nowe pędy z ziemi. W trakcie sezonu roślina wypuszcza nowe pędy, dorasta do około 3-4m wysokości. Preferuje miejsca słoneczne, gleby żyzne, wilgotne. Kwitnie na pędach tegorocznych, dlatego w II i III należy wycinać stare pędy tuż przy ziemi. Doskonale nadaje się do sadzenia przy różnych podporach ogrodowych. Ładnie wygląda posadzona w pobliżu drzew czy krzewów, przez które się przeplata.

Umiarkowanie silnie rosnąca polska odmiana o dużych, różowoliliowych kwiatach z purpurowymi pręcikami. Kwitnie od czerwca do września.
Kwiaty duże, śr. 15˗18 cm, różowoliliowe, złożone z 6˗8 działek z ciemniejszym pasem pośrodku i lekko pofalowanymi brzegami. Pręciki mają purpurowe pylniki. Kwitnie VI˗IX. Liście trójlistkowe, czasami pojedyncze.
Pnącze; wspina się za pomocą ogonków liściowych. Rośnie umiarkowanie silnie, osiągając 2˗3 m wys.
Lubi miejsca dobrze oświetlone. Preferuje gleby żyzne, wilgotne, próchniczne, przepuszczalne, ale po użyźnieniu toleruje większość przeciętnych gleb. Odczyn gleby powinien być od lekko zasadowego do lekko kwaśnego. Mrozoodporna (strefa 4˗9).
Roślinę należy posadzić w dole (60 x 60 x 60 cm) z żyzną ziemią i 10-centymetrową warstwą drenażu na dnie, 5˗10 cm głębiej niż rosła w pojemniku Tnie się słabo. Na przełomie II i III wystarczy usunąć martwe pędy, a żywe można przyciąć słabo: w pierwszym roku 30 cm od ziemi nad silnymi pąkami, w drugim ˗ 70 cm, a w następnych latach na wys. 150 cm . W poł. IV należy ją zasilić nawozem o spowolnionym działaniu (np. Osmocote 5˗6M). W sezonie podlewać.

Japońska odmiana o pełnych kwiatach (Ø 13 cm) w maju – czerwcu, w czasie kwitnienia w lecie ma kwiaty półpełne z żółtymi pręcikami. Podpór czepia się ogonkami liściowymi. Osiąga 2,5-3 m. wysokości. Wymaga słabego cięcia (na wysokości ok. 100-150cm nad ziemią). Idealna na wystawę wschodnią, zachodnią i południową. Preferuje stanowiska żyzne, przepuszczalne i stale wilgotne. Szczególnie przydatna do uprawy przy ogrodzeniach, altanach, kratach, tyczkach i innych podporach ogrodowych. Może wspinać się po naturalnych podporach np. krzewach liściastych lub iglastych oraz krzewinkach nie wymagających silnego cięcia. Szczególnie przydatna do stosowania w dobrze oświetlonych miejscach, na ciemnym tle.

Pawilon się fajnie zapowiada. Podziwiam was.
Angela, co to za mech? Jak można go nabyć?

Kasiu, dzięki za fotkę. Rozumiem, że pozwalasz stipie tam się wysiewać?

Danusiu, moje hiacynty w domu musiałam podpierać patyczkami, bo zbyt ciężkie łebki miały. I leciały kwiatki w dół. U Ciebie tak nie zrobiły? Skąd ta różnica?

Mówią, że przesadzana magnolia nie zakwitnie. Czarodziejka jesteś

Kasiu, wizytówka piękna, ogród cudny. Ty masz dziewczyno wyczucie piekna. Mogę powzdychać.
Mam pytanie o tą fotkę z wizytówki.
https://www.ogrodowisko.pl/uploads/p/157/1575002/original.JPG
Proszę, napisz, albo naszkicuj mi, jak względem ścieżki rozmieszczona jest szałwie przeplatana stipą? Czy to jest porozrzucane, czy tylko mi się wydaje? Bo efekt nieregularności robi tu super robotę. I czy ścieżka jest prosta, czy poprzesuwane są płyty względem siebie? Między płytkami jest żwirek?