Problemem są też kradzieże na cmentarzach - a te dotyczą i co ładniejszych dekoracji nagrobnych, i trwałych kwiatów ciętych, i także roslin posadzonych przy lub na grobach. Przy grobie mojego Taty posadziłam dwa lata temu powojnik - następnej wiosny "zaginął", zgrabnie wykopany. Jeszcze było widać, że jest młody i da się łatwo wykopać. A posadziłam go dlatego, że kwiaty ustawione w donicach i dekoracje ginęły.... no, przykre. I przestałyśmy się starać, no bo ile można. Zostanie bluszcz na murze i czasem kwiaty w wazonie...

Jolu, dziękuję za relację. Powiem po niemiecku "raffniert" - tak można nazwać te ogrody - cmentarze w języku niemieckim. A co do Niemców i grobów: żyjący zapominają czasem o tym, że gdzieś tam jest grób ich bliskiego, systematycznie przypomina o tym korespondencja finansowa (rachunki) pomiędzy firmą utrzymującą a właścicielem. Miałam przyjemność uczestniczyć w uroczystości Wszystkich Świętych dnia 1.11. w katolickiej Bawarii w 150 tysięcznym mieście - ludzi niewiele, garstka, chodził personel firm i zapalał znicze i świeczki. Można i tak.
Nam generalnie brakuje spojrzenia estetycznego na rzeczywistość. Skoro mamy chaos urbanistyczny (ale urbaniści mówią, że są bez "uprawnień kompetencyjnych"), to on dotyczy również przestrzeni wspólnej komunalnej, jaką niewątpliwie jest cmentarz.

Ewa, cała przyjemność po mojej stronie. Cieszę się że moje obrazki sie spodobały. Te przykłady były akurat mocno "wypieszczone", bo wystawa cieszyła się olbrzymim zainteresowaniem. No i firmy prezentujące się liczyły na pewno na poźniejsze zainteresowanie klientów.

Odpowiedni. Nawet gdyby był zielony iglaczek na białym żwirku, ze skromną tabliczką, taki chciałabym.


Joku, dziękuję za takie fragmenty "parku pamięci".
Chciałabym, żeby cmentarz był parkiem pamięci, zadumy, i wyglądał estetycznie zawsze a nie tylko od święta. Nie powinien być pokazem zbieraniny "na co kogo stać" i "bezguścia". Wszyscy zmarli powinni być pochowani, niezależnie od stopnia zamożności, w wyznaczonym miejscu, i zadbanym.
Administrator tego miejsca dbałby o jego wygląd, tak jak dba się o parki, w ramach budżetu i podatków, a wiele osób znalazłoby tu stałą pracę. To tylko moje skromne zdanie.

Dodałabym przykłady "miejsc pamięci" z innych miejsc, ale nie pasują do tytułu wątku.

Jolu dziękuję za ten wątek.

Joku napisał(a)

Ta dekoracja urzekła mnie swoją prostotą

A z czego zrobić taki dwubarwny dywan, żeby dobrze rósł w półcieniu??????

Te dywany są z niziutkiej odmiany irgi (np. Major, ale są też odmiany o drobniutkich liściach niemal pełzające po ziemi).
Jaśniejsze dywaniki to chyba była trzmielina, ale pewna nie jestem.
Całość jest systematycznie cięta.

Dziękuję za odpowiedź

Joku, wspaniały pomysł, aby pokazać nam te dekoracje. Dziękuję, z wielką przyjemnością i zainteresowaniem je obejrzałam. Mam tylko jeden grób, gdzie płyty nie ma,, ale na tym jednym - spróbuję. Muszę tylko rozkminić, co to za rośliny te okrywowe.