ale powinni zwrócić, przecież im to na nic tymi skrzynkami wyżywić się nie można to warzywa sprowadzają?

Ewa, fantastyczne zdjęcia, ja właściwie nic nie wiem o ogrodach w Szwecji, czytałam kiedyś w Ogrodach artykuł o ogrodzie Linneusza i zastanawialiśmy się czy nie wybrać się tam w maju, ale stwierdziłam że dla jednego ogrodu nie ma sensu, a w tej Szwecji to zimno w maju będzie. A tam jest tak pięknie i może jakieś inne ogrody by się znalazły. W Szwecji byłam tylko w Karlskronie, ale nie zobaczyłam wiele, bo mimo że to było lato, pogoda była paskudna, lało i wiało i tylko na krótko zeszłam z promu no i zniechęciałam się do kierunku północnego.
Ciekawe dlaczego nie uprawiają warzyw, przecież zwłaszcza na południu klimat nie jest aż tak surowy, żeby to było niemożliwe.
A skrzynie jak na ogród reprezentacyjny, to dość siermiężnie wyglądają. A poza tym skoro uprawiają je pod drzewami, w cieniu, w kraju gdzie słońca i ciepła i tak nie ma za wiele, to cała ta uprawa nie ma sensu.

Ewo,pięknie pokazałaś Szwecję ,byłam tam dawno i krótko ,niewiele widziałam,wydał mi się ten kraj bardzo uporządkowany ale zimny, a tu proszę ,w twojej relacji wygląda całkiem sympatycznie,dzięki za tak fajną wycieczkę

Obejrzałam kilka razy zdjęcia. Bardzo ciekawa relacja, uwielbiam takie. No i cieszę się że nie jest to jedynie moja "przypadłość" w czasie podróży, tzn. robienie zdjęć domom, oknom, ogrodom, ciekawym miejscom. Mąż zazwyczaj wtedy na mnie dziwnie patrzy, albo po prostu ucieka

Ja tak samo robię, czasem mi tylko głupio, gdy "tubylcy" patrzą..

Szwecja nie jest zimnym krajem. Zaprzeczam. Szwedzi są po prostu nieco powolniejsi. Co do ogrodów - faktycznie uczty dla oka nie ma. Widziałam w Sztokholmie ogród pod gołym niebem, w którym zadziwiająco wiele roślin rosło (jak na moje wyczucie) ale okazało się, że jest on ..... podgrzewany.

Jedyny problem, jaki ma się na początku w obcowaniu ze Szwedami, to taki, że będąc powściągliwymi i akuratnymi mają wiele tematów tabu, których nie należy poruszać nawet w gronie rodzinnym (min. bardzo trudno o dyskusję polityczną, tematy zarobków, zdrowia). Chętnie opowiadają o podróżach.
Jarosław Iwaszkiewicz kiedyś napisał, że Podlasie bardzo przypomina mu Szwecję i gdybyśmy nie przeżyli gehenny wojny, to Podlasie byłoby tak rozwinięte jak Skania (prowincja szwedzka, długo była pod panowaniem Duńczyków). I tam jest bardzo podobnie, czuje się i widzi wiele wspólnego.


Co do upraw warzywnych: cała Skania to spichlerz Szwecji - obsiana rzepakiem i zbożem wszelakim. Ale nie wiem, jak to jest z tymi warzywami (nawet na prawdziwej wsi - a tych widziałam bez liku). Nie ma. Kupuje się z celofanem w sklepie i to nie smakuje wcale. Stąd pewien problem z gotowaniem u osób przyzwyczajonych do zieleniny. Truskawki to rarytas. To było dla mnie dziwne. I jednak prohibicja (system bolaget - tak nazywają się sklepy specjalistyczne dozujące alkohol w określonych godzinach i w odpowiedniej cenie).
Pamiętacie z Książek Astrid Lindgren tańce wokół choinki? Tańczą całe rodziny - faktycznie.
Może być również tak, że jest w Szwecji zgoła inaczej ale ja podczas moich pobytów miałam kontakt z takimi ludźmi, takie sytuacje zaobserwowałam i tak to opisałam.
Gabrysia, w maju do Szwecji warto jechać na buki: są to piękne połacie lasów, w których buki zaczynają puszczać liście ogrzane promieniami słońca. Widok niezapomniany. I te lśniące tafle jezior zawsze gdzieś w oddali. Bajka.

Mnie się Szwecja kojarzy nieodmiennie ze skandynawskim wzornictwem i filmem Fanny i Aleksander Bergmana, uwielbiam.

Gaba, mają dobrą kawę, tylko źle parzą. Jak jechałam, to koleżanka mówiła, że ona by chciała Tschibo się napić..... . Mają też dobry jazz (+Norwedzy).

I taki specyficzny folk hard rock, mój syn tego słucha.
A co do kawy - nie lubię, herbaciara jestem, więc bym tak nie cierpiała. Ale mój mąż - już tak.

Widzę, że wątek już stary, ale co tam...
Ja zdecydowanie polecam ogrodową wyprawę do Szwecji. Naprawdę jest na co patrzeć.
Są cudne ogródki działkowe, często w centrum miast, to pozostałość z biednych czasów okołowojennych, a teraz pieczołowicie pielęgnowana tradycja.

Są cudne ogrody pokazowe, z opisami roślin, dobranych tak, żeby motylom było dobrze.

Są ciekawe przykłady zieleni publicznej w parkach, przy ulicach, na stacjach metra.

O nieskończonych zasobach sklepów wnętrzarskich nie wspomnę. Dekoracje, drobiazgi, dodatki a wszystkie w takim fajnym stylu, że chciałabym mieć wszystkie...
Poza zielenią stworzoną ręką człowieka są tereny naprawdę naturalne: lasy, jeziora. Doskonałe miejsce do podglądania roślin skalnych, porostów...