Nie obyło się oczywiście bez porażek i błędów.
Najczęstszy błąd to chyba zbyt gęste sadzenie roślin. Sukcesywnie to naprawiam przesadzając ( zwłaszcza krzewy) i w ten sposób rozluźniając nasadzenia.
Kolejny błąd to kupowanie roślin pod wpływem impulsu, potem trzeba je gdzieś posadzic i tu pojawia się problem.
Nieświadomie posadziłam sobie na rabacie miskant cukrowy (sprzedawca wprowadił mnie w błąd), który zaczął wędrowac gdzie się tylko dało. Na szczęście udało mi się go skutecznie wyrugowac bez uszczerbku dla pozostałych roślin na tej rabacie.
Podarowałam go siostrze, która ma o wiele większy teren i tam swobodnie posadzony, z daleka od rabatek prezentuje się wspaniale i jest prawdziwą ozdobą.

Ogród contra psy, nie traktuję tego w kategoriach błędu ale jako ogromne wyzwanie i sztukę kompromisu.
Musiałam zrezygnowac z wielu planów, bo nie miały szans powodzenia.
Połamane rośliny, poniszczone rabaty, wiele było takich sytuacji, które trzeba było jakoś ogarnąc.
Moje psy to dziewczynki( świadomy wybór ), które wypalaja plamy na trawniku, które każdej wiosny trzeba "łatac".
Częśc trawnika intensywnie użytkowaną przez sunie, co roku, po zimie musimy zakładac od nowa.
Jedno jest pewne, taki układ wymaga dużego wysiłku aby pogodzic piękny ogród z radosnymi zwierzakami.

Tak, Gosiu, psy, zwłaszcza wielkie to ogromniaste wyrzeczenie się idealnego ogrodu na rzecz nieco zniszczonego. Zależy to od wielkości pieska. Moja suczka Kropka jest malutka, przygarnięta, po prostu taka nam się trafiła i jest idealna. Od początku nie psociła, a że spaceruje 3 razy dziennie, nie robi na trawniku spustoszenia. Cieszę się, że podoba się wątek archiwalny, ja również pokażę, jak to wszystko się dokonało.

Gosiu ja mam wilka -sukę wiec wiem coś o twoich walkach o ładny trawnik. jak widzę to twoje puste pole to wyobrażam sobie twoją determinacje .ja miałam zaś sad ze starymi nie owocującymi drzewami wszystko trzeba było karczować .też nie lada wyzwanie i też ogród od zera.ale nie mam żadnych fotek ,tak ciężko pracowałam ze zapomniałam to uwiecznić . może te nasze ogrody nie są zbyt idealne ale które są .jednak ogrom pracy jaką wkładamy sprawia że je po prostu kochamy za kwiat ,za cień za szmer wody i to wszystko

A ja kocham ogród za tę radość jaką mi daje każdego dnia i gdy o nim myślę.

Za oknem białe zaspy, mroźno, niektóre rabaty zupełnie pod śniegiem.
Siedzimy w domu, palimy w kominku i podglądamy ptaszki kłebiące się wokół jedzonka, które im zawiesiliśmy na drzewkach.
Dobry czas na wspominki
Znalazłam jeszcze kilka zdjęc na temat powstawania zrębów mojego ogródka.
Ileż to było pracy !!!
A ile emocji !!!
Wspominam ten czas bardzo miło
Na działce mam glebę kl V, piekny piaseczek, który postanowiłam zasilic.
W tym celu nawieźliśmy kilkanaście wywrotek ciężkiej, tłustej ziemi, bo chciałam też podwyższyc rabatę.




Nie obyło się bez użycia ciężkiego sprzętu, bo nie dawaliśmy rady ręcznie.






Wreszcie udało sie opanowac teren i posiac trawę.



Wielka radośc nas ogarnęła kiedy zamiast szarej, lepkiej ziemi nareszcie pokazała się soczyście zielona trawka .
Nie mieliśmy wtedy jeszcze nawodnienia więc biegałam z wężami i lałam hektolitry wody na swój trawnik.
Jaka to była przyjemnośc !!!

Witaj Małgosiu,
za oknem śnieg i mróz a ja spaceruję po Twoim pięknym ogrodzie, Już kiedyś tu zajrzałam, ale biegiem, w pospiechu i wiedziałam, że w pierwszej wolnej chwili MUSZĘ tu wrócić

Gratulacje i piękne dzięki za zdjęcia Ogród mrozem malowany[i]italic text[/i - cudo. Pokazałaś nie tylko co potrafi przyrodz ale też swoją ogromną wrażliwość na piękno.
Drugie podziękowanie za zdjęcie Świerku białego - pierwszy raz taki widziałam i pozostane długo pod jego urokiem

Podoba mi się Twój ogród i nie przeszkadza mi w nim ogromna ilość roślin, bo przepięknie je zestawiasz; grasz kolorem, kształtem, wielkością i różnorodnością, tworząc wspaniały żywe obrazy.

Oglądając twój skalniaczek zatrzymałam się przy macierzance; byłam kilka dni temu u siebie okryć różę i nadepnęłam na swoją macierzankę - ku mojemu zdziwieniu wydała ten swój specyficzny miły aromat pomimo niskiej temperatury
Wielka szkoda, ze oprócz zdjęć nie możemy pochwalić się wirtualnie zapachami naszych ogrodów ....

A propos przesadzania - mój perukowiec zmieniał miejsce kilkakrotnie, aż wreszcie znalazło sie miejsce, z którego zarówno on jak i ja jesteśmy zadowoleni

pozdrawiam serdecznie i czekam na kolejne uchylanie tajemnic Twojego ogrodu

Jolu, bardzo Ci dziękuję za tyle ciepłych słów
Wracając do uroku oszronionego ogrodu to co roku czekam na ten moment, bo ogród wygląda wtedy bajkowo i magicznie.

Tak, to wszystko dzieje się wokół nas, tylko nie zawsze umiemy to dostrzec i utrwalić

Ślicznie - Twój ogród zmienił image,
a ty to wszystko na fotografiach masz.
Dzięki, że z nami się podzieliłaś
czym mnie ogromną radość sprawiłaś

Przepiękna historia, przeczytałam jeszcze raz od początku. Wątek archiwalny zaakceptowany, ja też poszukam i pokażę trochę archiwów.