Wyspę oczywiście pamiętam. I twoją walkę o jej zachowanie To były czasy .

O Ma(a)tko!
Pamiętam i ja.Zaglądałam czasem z ciekawości. Cieszę się, że wróciłaś.
Ja też od dawna nie piszę ale czytam Ogrodowisko często, nie zamierzam odejść.Masz rację z tą nauką cierpliwości -coś w tym jest (starzejemy się, mądrzejemy? ).
Moje dzieci , a jest ich troje, już zaczęły wylatywać z gniazda. Teraz pracuję nad najmłodszą(18 lat)- jest nadzieja na ogrodnika "warzywnikowego".
Będę zaglądać.