hanka_andrus napisał(a)

Dorotko, wczasy bhyły przymusowo krótkie. Ogród bez opieki, a szczególnie pomidorki bardzo ucierpiały. Dobrze, że nie zostały całkowicie zasuszone.

Haniu zbierasz już pomidory ,ja tak co drugi dzień po 5 sztuk ,ale na tym upale to są ugotowane ,temperatura co dzień ponad 30 st.chodzimy na działkę tylko wieczorem

Bogusiu, tak pomidorki już konsumujemy własne. Ale mam ubaw! Zebrałam zeszłego lata nasiona i zamiast bawolich serc mam żółte w typie malinowy. I przewaga tego kolorku. Ja je lubię, są słodkawe i w ogrodzie można nimi zajadać się prosto z krzaka. Niżdej fotka tej odmiany, owoc niestety po przejściach.

Jak ja podpisywałam kartki?

Monisiu, dobrze mówisz, wiosną trzeba podziwiać ogrody. Ale ja nie jestem logistycznie sprawna, mogę liczyć tylko na przypadkowy transport, to i za bardzo w podróże się nie wdaję, a plany przeważnie mi zawodzą.

Jarzmianka już się wysiewa, jutro musze zebrać nasionka.

Haniu, widzę że zaraziłaś się skrętnikami na dobre. A z nowych, świeżutkich sadzonek fiołków pociechę będziesz miała długo. Jeszcze chwila i rozdziekić je będzie trzeba.

Wycieczka do Botanicznego na pewno przyjemną była. Zawsze coś ciekawego zobaczyć można.

Basiu, poki co cieszy mnie widok zieleni wystającej przy listku z ziemi. Skrętniki dostałam od szwagierki, czasami dobrze w gościach zajrzeć na parapet! Oprócz Twoich fiołkowych listków mam jeszcze kilka od niej. Będę miała jesienią co robić w domu.

Parapetu Ci braknie na te nowości!
Niedługo podeślę niebieskiego, niech się tylko ochłodzi.

Basiu, jakiś jeden nieznajomy od Ciebie już u mnie jest, oprócz tego bordowego, ale jeszcze nie kwitnie, choć dwa porządne listki już są. Poczekaj z wysyłką może pokaże kwiatek.

Zajrzałąm tu i tam na forum i tak sobie przemyśliwam: Po co ja mam ten ogród?

Same kłopoty! Jak nie mróz, to ulewy, a jak nie pada, to susza. No i z kwiatkami kłopot, i z warzywami kłopot, i w ogóle kłopot na całej linii.
Ale w moim życiu odegrałm ważną rolę! Był dla mnie karmicielem w pewnym czasie. Był wychowawcą dzieci, a nawet wnuków, aktualnie jest odskocznią od blokowiska, jest tym co uruchamia moją wyobraźnię i nie daje szarym komurkom" zamrzeć. Czyli jest całtym moim światem! I go ani nie opuszczę w potrzebie, ani nie zrównam "z ziemią. Będę do niego kuśtykać albo jechac na wózku i co wiosne od nowa wpadać w kolejność pór roku.

I żadne straty w roślinach, nie zamkną furtki mojego ogrodu dla mnie. Chyba, że przyjdzie na mnie czas ocdejść w wieczność.

Serdeczności zostawiam na ten weekend, i pomyślcie czym dla Was jest ten kawałek przestrzeni, którą pielęgnujecie.

w dobrobycie czy nie bycie
ogród to jest moje życie
i na zawsze tak zostanie
panowie i miłe panie

a gdy przyjdzie juz czas taki
i odejdę hen w zaświaty
gdzies na wieczne spoczywanie
lecz me serce w nim zostanie
tak na wieki wiekow....Amen

Basieńko! Dziękuję za te strofy! Oddają wiernie całą moją myśl o ogrodzie.
Moim ogrodzie w moim życiu!