Edytko,
Uśmiecham się "jak głupi do sera",
ale już krew w żyłach się burzy,
i chęć na pracę wzbiera,
Pomimo wiosennych kałuży.

Skowronki w życie swe gniazdka
na zimnej ziemi już moszczą,
a ja tak się dziś czuję, jak byłabym...
gdzieś za Bydgoszczą!

Na takie widoki już czekam
4 miesiące z okładem,
i stale kłębią się myśli,
czy ja w tym roku dam radę?

Haniu cudny wierszyk. Oczywiście że dasz radę! No bo kto jak nie ty?

Haniu, oczywiście, że dasz radę i to z rozmachem
A my będziemy brać z Ciebie przykład.
Wierszyk świetny

Basiu, sama wiesz: chęci to jedno, a możliwości to drugie.

Jak już wylazę z betów w pole, to od razu się wyprostuję, bo tam mnie nic w plecach "nie kole"

Oby jak najszybciej do czynu!

Pewnie że Haniu dasz radę
żaden wicher Cię nie zmiecie
jeszcze nigdy nie widziałem
tak "twardej" kobiety na Świecie.


I to by było na tyle ha ha ha.

"Ha,ha, ha! zaśmiał się Gomułka z pamięci i...czytał dalej!"

Za moich młodych lat krążył taki dowcip


No to i ja z pamięci się zaśmieję: hi, hi, hi! Już ogród mi się śni!

znow poetycko u Ciebie

Haniu nie wiesz od kogo ja mam przepis na ogorki Carry. Zrobilam latem i zapomnialam, ze je mam i otworzylam w niedziele sloik i ... to jest poezja. Koniecznie musze dduzo w tym roku zrobic a nie wiem gdzie mam przepis. Do ata mam czas na znalezienie

Izabello, Ja w carry nie robiłam, tylko w chili. A takie długie miałam. 50 cm

Dasz rade

Kasieńko, Miłego dnia!

o, miło że jesteś!