Sebku,z całości,wyszywa się,potem bardzo uważnie się wycina....... bardzo misterna robota,trafia nawet na królewskie stoły!

Dzięki za info

krisec napisał(a)

Danusiu ja propaguje wypuszczanie ich z powrotem do wody i spotkanie się z nimi w przyszłości .

Oczywiście: popieram
Kiedyś łowiło się na stól i nie było takiej mody.

Haft, który pokazywała Basia też ćwiczyłam na zajęciach technicznych.

Basiu, piękne hafty richelieu sama nie wyszywałam takich więc tym większy podziw.
Ja bawiłam się kiedyś w wyszywanie krzyżykiem, i mereżki głownie na obrusach, ale ze względu na wzrok zaprzestałam.
Może znowu zacznę, ze obdarować swoje córki obrusami w ich mieszkaniach ?
Latem nie mam czasu bo ogródek na pierwszym miejscu, a zimą przy sztucznym świetle przestało być przyjemnością

Ale szydełko i kordonek mam przeważnie w zasięgu reki i wtedy powstaje kapelusik na słoik (z konfiturą, suszonymi grzybkami, kompotem, ...) gdy chcę nimi obdarować bliskich

Krzysztof, piękne hobby
Świadczy o wielu pozytywnych cechach, ale pewnie głównie o cierpliwości

Ja bym co którąś zdobycz jednak przeznaczyła na patelnię lub grilla, bo uwielbiam jeść ryby

Jotka cierpliwość popłaca i uczy pokory.
Czasami było tak że wracałem do domu o suchym kiju bez efektu, bez brania.
Karpiki są cwane to ostrożna ryba

Sebek napisał(a)

Basiu - piękne

A czy takie coś się szyje z pojedynczych nici czy z kawałka materiału?

Sebku, Hania podpowiedziała częsciowo jak się to wyszywa. Dodam, ze ten sposób haftowania jest bardzo pracochłonny.
Najpierw na materiale odbija się wzór, potem każdy kontur podwleka się gęstą fastrygą, tworzy się tzw. podkład, aby haft był wypukły. Potem się haftuje, pierze, krochmali, prasuje a na końcu wycina zdędny materiał.
Ażurek wysnuwany to jeszcze inne czynności, które dopiero są pracochłonne, bo trzeba powyciagać nitki tak, aby utworzyła się siateczka, którą wzmacnia się odpowiednim owijaniem nitką.
Oczywiscie, nitki co jakiś czas brakuje więc pobiera się nastepną

Jolu, bardzo ładne kapturki.
Ja szydełkowałam serwetki. Wiele porozdawałam. Teraz czasy się zmieniły i moje leżą w szfladzie, np. takie:
ze zwykłych maszynowych nici




Robiłam też z kordonka

gardenarium napisał(a)



Danusiu ja propaguje wypuszczanie ich z powrotem do wody i spotkanie się z nimi w przyszłości .

Oczywiście: popieram
Kiedyś łowiło się na stól i nie było takiej mody.

Mój M. nie łowi takich wielkich okazów. Nie ma szczęścia?
Najwiekszą rybę - amura złowił w Gizycku, ale to było dawno temu.
Teraz przywozi liny i okonie, które najbardziej lubię. Czasem szczupak się trafi.
Najczęściej wraca z niczym))