Ewa ładnie opisała ogród i zrobiła krótkie streszczenie książki o tym ogrodzie.

To wspaniałe oglądać ogród do którego zaprasza sama właścicielka gotowa do odpowiedzi na wszelkie pytania a na dodatek można kupić książkę ładnie wydaną i dostać autograf.




O tym, że po zwiedzaniu można napić się kawy i podumać a w końcu zrobić małe zakupy
chyba nie muszę wspominać, a może trzeba bo to tak ważne dla nas podróżników ogrodowych.

Tego dnia pogoda nas nie rozpieszczała.Było zimno i mokro i mgliście i deszczowo.
Za to spacer żwirowymi ścieżkami pośród miękkich wysokich traw i bylin w kolorach spokojnych zupełnie rekompensował ranne nastroje pogodowe.

Zapraszam na kilka moich spojrzeń na ten ogród

dobrze znana nam werbena patagońska w kontrolowanej masie robiła wrażenie - stale tam spozierałam




i

to zestawienie liatrii z ta niebieską trawką bardzo mnie zaciekawiło bo mam w ogrodzie akurat i to i to
to nazwa tej trawy

to zestawienie bliżej

tam się chciało być, niby takie chwastowisko, niby dzika łąka nie do przebycia albo właśnie do przedzierania się - a to większość roślin które znamy tylko zestawione tu z dużą ilością traw w grupach/plamach wszystko bardzo pod kontrolą i przemyślane.
Nie ma co się dziwić wszak ogród planowała właścicielka która jest projektantką z upodobaniem ogrodów preriowych.

Tak więc nie zawracam sobie głowy czy to dobre czy nie tylko podziwiam i zestawienia i rośliny które tak kocham a umysł się oczyszcza - tak taka spokojność nastaje , może i aura sprzyjała

pysznogłówka w delikatnym kolorze niby nie widoczna ale bardzo bardzo zwracała uwagę



tu nowe założenie można podglądnąć jak się tworzy taki ogród - wszystko dokładnie grubo wyściółkowane takim grysem wulkanicznym który jest bardzo dobrym nawozem jednocześnie


ta rabata wyrwała mnie z beztroski i pomyślałam - widzisz Mira ściółkować ściółkować - nie widziałam tam ani chwastów ani nie zauważyłam instalacji nawadniającej - chyba były jakieś doprowadzenia wody

ta trawa nas urzekła

Piękne ujęcia. Marzy mi się moja łąka kwietna w takim wydaniu tylko u mnie niestety chwasty z sąsiedniego ugoru są wszędzie a ścieżka żwirowa mi się zieleni od nich... Rozważam oprysk na ścieżkach niestety bo nie daję rady już ręcznie nad tym zapanować, to mniszek panuje

Zastanawiam się jeszcze w jaki sposób sprzątają to co uschnie lub przekwitnie? Każde z osobna obcinają, czy jak jest po sezonie koszą i zbierają?

to zestawienie persicarii i przegorzanu fajne



teren wcale nie był płaski jakby się wydawało - na środku był pagórek z którego można spojrzeć na całość
zatem wspinam się i rozkochuję w sadźcach - wielkich


kolory bardziej wyraziste to zdecydowanie lubię

ta roślinka nie wiem jaka była tylko w takim kłosie a widoczna była z daleka

sylwia_slomczewska napisał(a)

Zastanawiam się jeszcze w jaki sposób sprzątają to co uschnie lub przekwitnie? Każde z osobna obcinają, czy jak jest po sezonie koszą i zbierają?

Ewa napisała na początku że w lutym wycinają rośliny - zapewne je zabierają bo wszystkie kępy są monitorowane - Sylwia w takim ogrodzie sezon trwa do lutego bo zimą ma tez zdobić