Część traw tez miałem połamaną te już wyciąłem z chęcią już bym poporządkował grządki ale straszą zimą w przyszłym tygodniu, to na razie oczyściłem ścieżki.

a były takie

zaczynają wychodzić pierwsze pierwiosnki

Grzesiu ja z miskantow trawę przez rozdrabniarke później sciolkuje rabaty.
Z rozplenic i innych wiotkich będę wrzucać do kompostu na samo dno część. I chcę jeszcze rozłożyć pod nową rabatę pod brzozami przykryć liśćmi brzozowymi i przyrzucic ziemia krecia.

Ja jeszcze nic nie robię. Tak prawdę mówiąc nie mam chęci jeszcze zdążę się narobić. Też ziemia musi odpocząć.
Masz już piękne odrosty ceebul. U mnie tylko ciut wyrosły tulipany i jeszcze je coś podgryza. Ą
Jesienią nic nie uprzatnelam z jednej strony dlatego, że nie wiem później wiosna gdzie co mam i czekam aż coś wyjdzie ziemi.
Teraz mam naznaczone to będzie można przyciąć i od razu pohamować.

Pozdrawiam

Witaj Grzesiu w Nowym Roku, wszystkiego dobrego życzę, ciekawych realizacji ogrodowych.
Widzę, że zabrałeś się za prace ogrodowe, ja czekam na wiosnę.
Współczuję z powodu odejścia Niuni, ale cóż takie życie.

Ja wrzucę pocięte trawy w doły po wykarczowaniu dwóch pniaków ale te to chyba komuś zapłacę aby wykarczował, bo to ciężka robota.

Alu wiem, że życie jest okrutne ale pozostał ogromny żal i smutek.

Bardzo przykra wiadomość o pożegnaniu Niuni.
Ja w ubiegłym roku też przez to przeszłam, ale po 5 miesiącach życie z powrotem nabrało barw, kupiliśmy szczeniaka setera irlandzkiego.

A ja żałuję że oddałam wycięte trawy do bio odpadów bo można je wykorzystać do osłony maty nałożonej na ogrodzenie to podała Szymka z / Ogrodu ciągłych zmian/

Na śmierć zwierzaczka drugi zwierzaczek to najlepsza rada.

Tak wiem ale na razie żona nie chce, może jesienią jak już skończy pracować?

Tydzień temu jeszcze tak było (na szczęście juz chyba nie wróci?)


ale trawy połamało więc już powoli wycinam


dziś mroźnawo

JÓZEF IGNACY KRASZEWSKI

Zima. — Na nie­bie sza­ra roz­po­star­ta sza­ta...
Ci­cho — spo­koj­nie śnie­żek w po­wie­trzu ula­ta
I wszyst­ko bia­łym swo­im ca­łu­nem odzie­wa;
Stro­ją się ze­schłe tra­wy, ob­umar­łe drze­wa...
Na tle ciem­nem się bia­ło ma­lu­je świat wszy­stek,
Naj­mniej­sze tra­wy ździe­bło, naj­drob­niej­szy li­stek —
Mistrz nad mi­strze na­tu­rę za­mar­łą w je­sie­ni —
We mgnie­niu oka w nowy, żywy świat za­mie­ni,
Żywy, bo ca­łun to jest, co tuli w swem ło­nie,
Wszyst­ko, co z wio­sną ja­sną zie­le­nią za­pło­nie!