Spacer w taką pogodę i do tego z piesą, to sama przyjemność.
I do tego piękne zdjęcia
Jeszcze tylko wiersza mi brakuje do szczęścia

No i któż mi powie, że zimowy ogród nie może być piękny? Brawo!

TWOJA POSTAĆ
Józef Czechowicz, Tadeusz Miciński

Wśród drzew schylonych o północy
wśród jasnych widów złego mroku
coś się przemienia w naszej mocy
ktoś się porusza z naszym krokiem
kiedy tak idziesz w szumnej szacie
a wiatr ją targa i rozwiewa
nie bój się, ty nie idziesz sama
chodzą wraz z tobą wszystkie drzewa

Ziemia jak echo minionych dni
grające w borze
a nasze cienie wśród martwych dni
wieszają zorze
dziwnie się srebrzysz aniele mój
w tęczowym piórze
nade mną góry wieżyce miast
nade mną
błękitne szerokie okna
i jasne smugi od lamp
i twoja postać, jasna postać
taką cię znam
taką cię znam

Super, jest wiersz i zdjęcia
Fajnie, że robisz fotki przekwitniętych kwiatów, można zobaczyć, że i wtedy są piękne.
Ja z niektórych kwiatów rezygnuję świadomie, bo nie podobają mi się przekwitnięte.
Musiałabym ciągle je obrywać, wolę robić w ogrodzie coś innego np. odpoczywać

Witaj u Ciebie pięknie o każdej porze roku
Pozdrawiam Bardzo cieplutko

Doranma napisał(a)

No i któż mi powie, że zimowy ogród nie może być piękny? Brawo!

No właśnie.Trzeba tylko umiejętnie go zaprezentować.

Dziękuję


Sypie śnieg
Jakby biegł
Na spotkanie
Białych kół
Małych kół
Prędki taniec

Od czasu do czasu jest zima
Raz na rok, albo i dwa
Nie narzekajmy na klimat
I bierzmy, co los nam dal

Sypie śnieg
Jakby biegł
Na spotkanie
Senny tak
Smutny tak
Jak rozstanie...

Agnieszka Osiecka

Pięknie

Dziękuję za wiersz i te zimowe "fajerwerki". W tym roku nie miałam okazji na taką sesję ze szronem, chociaż u Ciebie zobaczę.

Grzesiu, cudnie artystyczne zdjęcia
I wiersz na czasie
Czy na trzecim zdjęciu to trawa?, jaka?, jest śliczna, taka delikatna.