Muszę jeszcze raz rzucić okiem na zdjęcia...ale nie czuję się ekspertem. Też się dopiero uczę

A o najważniejszym zapomniałem. Pieris japoński to roślina wrzosowata, podobnie jak różaneczniki, więc wymaga podłoża o odczynie kwaśnym. Jeśli posadzony jest w glebie zasadowej lub obojętnej to może mieć zaburzony wzrost. Zależy w czym był posadzony i jak dużo kwaśnego torfu dostał
Tak samo jeśli chodzi o nasłonecznienie to i pieris i różanecznik wymagają stanowiska półcienistego lub cienistego, tam czują się lepiej. Warto to przemyśleć.

Margoth napisał(a)

Marcin, witaj w klubie! Dziękuję za uwagi, są bardzo cenne.

Ad. 1. Mi też te okrągłe rabatki jakoś nie pasują. Nie wiem, czy je polączyć, czy jakoś rozszerzyć?

Ad. 2. Chyba to nie są odmiany karłowe: jałowiec chiński Stricta i tuja wschodnia Ivonne. Myślisz, że wylezą poza krawężnik? Kurcze, wydawało mi się, że mają tyle miejsca... Coś będę musiała z nimi zrobić, może mocno ciąć? Albo przesadzić, a w ich miejsce bardziej kolumnowe.

Ad. 3. Dzięki za prawidłową nazwę.

Ja bym je całkowicie usunął, a rośliny przesadził, bo nie lubię spontanicznych "wysp" na trawniku Ale to tylko moja opinia, a każdy ma własny gust. W głowie mam już 2 pomysły na ten kawałek ogrodu. Ale to może innym razem

Co do frontu - teraz znając odmiany jestem w stanie napisać coś więcej. Poszukałem info i wygląda na to, że obydwa gatunki osiągają średnicę 100 cm - więc na oko spokojnie tam się zmieszczą. A jak nie to można je spokojnie ciąć. I po problemie.
Ciekawi mnie opinia innnych forumowiczów, śmiało.

Jałowiec stricta,gęsty stożkowy wolnorosnący.w wieku 10 lat ok.2. metry.Z nazwą ivonne to mi się cyprysik lawsona kojarzy-on w miarę szybko rośnie i też jest o pokroju stożkowym tak do 2,5 m w wieku 10 lat.

Już tak mi się tęskni za wiosną, że dzisiaj pobawię się w inspiracje, które - mam nadzieję - zostaną wprowadzone w życie w najbliższym roku.
Na początek pergola z japońską winoroślą. Nie wiem jeszcze, czy będzie z boku garażu, przy wejściu na tył ogrodu, czy zupełnie z tyłu, za płotkiem okalającym taras.



Nie wiem, co zrobię, jeśli w tej pergoli zalęgną się pająki. Na pewno nie będę pod nią przechodzić wieczorami i nocą, bo wiem, jakie okazy mieszkają w płocie przy tarasie.

Bardzo podobają mi się suche strumienie w ogrodzie, coś w tym rodzaju:



Nie do końca to jest to, co bym chciała u siebie, ale akurat nie mogę znaleźć innego zdjęcia.

Najlepiej, jak by był z takim mostkiem:

Poza tym chciałabym mieć kamienie w ogrodzie, ale żeby wyglądały, jakby były tam od zawsze, a nie, jakby człowiek je tam ułożył. Np.:

To już wiadomo jaki styl Pani lubi. Od razu widać, że japoński!

Straciłam cały sens urządzania ogrodu. 13 marca zmarła moja ukochana Mama. To dla Niej chciałam pielęgnować ogród, żeby mogła w nim odpoczywać, pić kawę na tarasie i czytać książki w cieniu. To dla Niej mieliśmy przedłużyć zadaszenie tarasu, żeby mogła w czasie deszczu bawić się z wnukami. Już nie pomoże mi sadzić pelargonii w skrzynki, nie usiądzie na ławce i nie będzie patrzeć, jak pielę grządki. Jest mi tak bardzo smutno, przykro i mam taki straszny żal, że Ją straciłam. Nie mogę się pozbierać.

Margoth, pomyśl, jaką radość sprawisz jej ciesząc się swoim życiem, swoimi dziećmi, a jej wnukami, odzyskując werwę, chęć działania, urządzając wspaniały ogród dla Was. Ona to widzi. Dla niej to ważne. Dla niej Twoje szczęście zawsze było najwyższą wartością. Pielęnuj to, nie zaprzepaszczaj, idź do przodu. Taka kolej rzeczy.
Kiedyś się spotkacie, a ona puknie Cię w głowę, przytuli i powie: Kochanie, ja tu zawsze byłam, patrzyłam, czekałam, zawsze byłam i jestem z Tobą, jesteś przecież częścią mnie, Twoje radości - to moje radości, smutki - są moją udręką, rozpaczą. Głuptasie, dlaczego tego nie rozumiałaś? Taka jest kolej rzeczy: jedni odchodzą, drudzy się rodzą, krąg życia. I Ty tu do mnie przyszłaś. Tak tęskniłam za Tobą, trzymałam za Ciebie kciuki, modliłam się.
Margoth, nie smuć się. Nie ustawaj. Kiedyś będziecie razem, spraw jej radość, niech śmieje się do Ciebie tam, z wysoka.

Agatko, dziękuję Ci za mądre słowa.