U mnie też na glinie przezimowały i to takie marnutkie wsadzone do gruntu w sierpniu. Wiosną musiałam przesadzić bo za mało słońca miały. Ciekawe czy kolejną zimę przetrwają. Ale moje to mikruski.

Zarobiona jestem, podczytałam. Też chcę znaleźć u siebie miejsce na graba. A rzeczywistość jest taka, że wczoraj chodziłam w kółko po ogrodzie szukając nkwego miejsca dla rajskiej Oli. Znalazłam, ale z trudem. Na jej obecnym będzie się kończyć wiata na samochód. Dziś przesadzanie.

Śliczne te hortensjowe rabaty a dalie też rosną w cieniu czy tam troszkę słońca masz ? są bardzo ładne bardzo ciekawe jest to ostatnie zdjęcie

To może wnuki?

Haniu, jak patrzę na Twój ogród, to widzę nadzieję dla mnie Bo u mnie też ciężka, żyzna glina. Do niedawana się wściekałam, że nie mogę łopaty (a czasem nawet wiertnicy) wbić. Teraz już wiem, kiedy jest czas na kopanie (u mnie max do maja i potem dopiero jesień), uczę się pracy z taką ziemią. Zaczynam już widzieć zalety, bo obserwuję u sąsiadki, która przyjeżdża tylko na lato, że rośliny na takiej glinie radzą sobie bez zbytniej pielęgnacji, nawadniania, nawożenia. Ona właściwie daje im na start trochę luźniejszej ziemi i koniec. Zauważyłam też, że rośliny, jak się korzenie przebijają poza zaprawiony dołek, potrzebują roku, dwóch, by się zadomowić w tej glinie, a potem rosną jak dzikie

Uwielbiam u Ciebie stipy. Mam do obsadzenia skarpę i stipy byłyby rewelacyjne. Gdyby tylko była gwarancja na zimowanie ... Mimo to spróbuję w przyszłym roku, chociaż na paru metrach.

Akcja z drzewkiem błyskawiczna. Czasami tak jest, że tylko impuls potrzebny, potwierdzenie.

Haniu- niesamowita ta stipa u ciebie. Dawalas w dolki piasku?

Asiu, pokazałabyś swoje choiny kanadyjskie? Ciągle się waham czy je zostawić pod garażem czy przenieść na inna rabatę.