Sylwia, jak oglądam schody - jestem pełna podziwu.
Te liście pod drzewa - fajny pomysł.
Przed ogrodowiskiem na jednej rabacie wyłożyłam kiedyś szmatę i o niej zapomniałam. Na wierzchu namnożyły się kora, opadłe liście, nawiana ziemia... Jak po 4 latach zaczęłam tam kopać, mocno się zdziwiłam, ile cudnej próchnicy się na szmacie naprodukowało... Gdyby to wszystko byłoby w korzeniach bezpośrednio, o wiele by im było przyjemniej.

Sylwia, każdy ma swoje tempo. Nic na siłę. Skoro synek zajmuje ci czas, to trudno. Kiedyś podrośnie. Ja mam już duże dzieci. Same sobie radzą... Ale bywało, że przy malutkich nawet obiadu nie zdążyłam ugotować.
Jak było ciepło, brałam dziecko do ogrodu i bawiło się, a ja kątem oka obserwowałam... To był trudny czas...

Ty masz parkowy ogród. Niewiele rabat trzeba, a i tak widoki cudne.
A tak swoją drogą, to gdzie masz fotki rabat, nad którymi pracowałaś w tym sezonie?

Wow, dziewczyno z takim areałem możesz zaszaleć

Ja napiszę Ci tu o moich błędach, bo ponoć na cudzych najlepiej się uczyć:

- przygotowanie gleby: żmudne toto i mało efektowne, ale bez tego ani rusz; gdybym mogła zaczynać od początku to w miejscach planowanych rabat zakopałabym kompost, obornik i mączkę bazaltową;

-produkcja kompostu - gdybym zaraz na początku mojej drogi miała kompostownik, teraz moje rośliny miałyby się o niebo lepiej, a i portfel byłby wdzięczny, a tak portfel wygląda jak oskubana kura do rosołu;

- brak ram ogrodu - warto na początku wsadzić główne elementy wyciągające ogród w górę czyli drzewa; ja się ich trochę bałam i teraz płasko u mnie, brak trzeciego wymiaru;

- kształt rabat - z pewną taką nieśmiałością podchodziłam do rozmiaru rabat, oszczędnie je wykrawałam, tak po kawałeczku; moja rada - nie bój się dużych, konkretnych rozmiarów;

- Hania (gruszka na wierzbie) nauczyła mnie, o czterech porach roku na rabatach; pamiętaj by zadbać o rośliny z czterech pór roku: zimozielony szkielet rabaty (np. cisy, bukszpany, rododendrony, iglaki), wiosenne akcenty cebulowe, letnie byliny, jesienne trawy; ja poszłam w byliny stąd zimą i wczesną wiosną łyso u mnie;

- kupować po kilka sztuk roślin danego rodzaju, a nie pojedyncze egzemplarze (no chyba, żeś kolekcjonerka lub chodzi o jakieś rarytasy czy duże okazy) - tego błędu akurat nie popełniłam, ale widzę, że dość często zdarza się on osobom zagospodarowującym swoje kawałki świata.

więcej błędów nie pamiętam, za popełnione żałuję i pod okiem ogrodowiska mam nadzieję, że się poprawiam

powodzenia

Ha....a myślisz, że co zrobiłam 2 lata temu.
Myślę sobie - wywiercę dziury w dnie żeby woda uciekała i zrobię kompostownik, który mi się zamieni w ziemię i będę miała rabatkę bez kreta.....durna ja, oj durna.
Dziury zapchały się migusiem ale było sucho więc ok. Zapełniłam prawie całość i się zaczęło. Popadało i jeszcze popadało, wszystko napuchło i wylazło na zewnątrz.....smród był jak z chlewu nie sprzątanego przez rok, nawet okien nie można było otworzyć. Gości zaprosić się nie dało dłuższy czas.

W tym roku przez miesiąc się babrałam w tym łajnie żeby wszystko wyciągnąć i przewieźć gdzieś. Wreszcie jest puste i nie poprzestanę aż to unicestwię.
Chcę zostawić tylko betonową ścianę od strony świerków, żeby mi korzenie nie wchodziły w rabatę.

Sylwek a może to po prostu zasypać i potraktować jak donicę

W zimie będę myśleć nad odgrodzeniem się od sąsiada....wtedy pewnie wspólnie listę zrobimy....jeśli coś z tego w ogóle wyniknie, bo kompostownik wałkowany rok temu, nadal nie ruszony.



Moje dziecko kochane i słodkie słoneczko jest niestety leniwe jak mops - tylko zabawa go nie nudzi - nie wiem po kim to ma!!!
Nauczone jest na dzień dzisiejszy, że nie skubiemy fajnych cisowych jagódek, nie jemy ładnych grzybków i myjemy rączki kiedy dotykamy jakieś roślinki, bo nie wiadomo czy nie zamorduje.



O wrzosach się naczytałam.
Dałam im co tylko najlepsze mogłam, teraz czekam na rewanż wiosną.
I tak teraz nie będę kupować nowych to niech stare siedzą i zdrowieją.
Okryję na zimę i tyle.



Nie tak jak w Szmaragdowej

Sylwia to nie do pomyślenia że Ty te wszystkie murki zrobiłaś sama. To po prostu nie do wiary ile Ty masz siły w sobie. Jesteś twardzielka i pomimo tych wszystkich trudności, z którymi wciąż musisz się borykać robisz tak cudowne rzeczy. Ja nie wiem czy dałabym radę temu wszystkiemu gdyby nie wsparcie eMa , a Ty to wszystko sama. I to nie jest walka z wiatrakami bo to wszystko trzyma się kupy i tworzy piękną całość. Tak więc bądź z siebie dumna kobieto, bo myślę że tak jak ja cieszęsię że Cię znam to pewnie wszyscy odwiedzający ten wątek też. A niektórzy nawet osobiście. Brawo Ty.

Jesteśmy dumni za Ciebie

Bo ja Ci mówię napisz jakie rośliny Ci potrzeba i na bank wielu z nas ma do podziału i chętnie Cię wesprze.......ale Ty uparta jak ja jesteś. Tyle, że ja poproszę, a Ty nie....... ale gdybyś choć listę chciejstw wrzuciła chętnym łatwiej byłoby pomóc

Dzieci szybko rosną, ani się nie obejrzysz i czasu będzie więcej dla roślinA jak zarazisz zielonym to i pomocy się doczekasz

Daj im szansę , ja takie na pół ususzone odratowałam

Widoki cudne jak zwykle Jesień w Kamiennym przepiękna