Dzwonki są prześliczne ,jak nazywa się ten biały?ja też chcę kwiatki w trawie Kiedy będę już mogła coś stworzyć w ogrodzie marzy mi się mnóstwo rozsianych niezapominajek .Bardzo je lubię ,macierzankę też uwielbiam .Powinnam mieć tło z drzew ale u mnie z tym będzie problem Na kamieniach drzewa nie rosną ,z jednej strony mam juz posadzone tuje a z drugiej musi być skarpa z murem oporowym .Co ja tam posadzę? nie będzie zbyt szeroka bo nie będę miała przejazdu Bez drzew żaden ogród nie ma uroku Owocowe w ogóle mi się nie zmieszczą Mała ta moja działka bez domu wydawała się taka duza a teraz ciasno się zrobiło .Muszę dobrze pomyśleć i najmądrzej zagospodarować jak tylko potrafię .Uwielbiam twoje drzewa

Dzieki Dziewczyny

Ta skarpa jeszcze bedzie dopieszczana, brakuje paru glownych elementow, pare rzeczy zniknie (ale o tym sza, bo M moze nie wytrzymac napiecia )

Dzisiaj mam chwile luzu, moi chlopcy po wczorajszym blamazu znowu na Stadionie kibicuja naszym lebiegom, w domu mega sajgon bo mam remont, wiec co ja bede sobie wyszukiwac zajecie, jak moge te pare chwil spedzic milo i sympatycznie na forum

Zaczne od widoku jaki mam z wysokosci tarasu. Madzenko, sugerowalas, zeby sie zaslonic od pola. Z tej perspektywy to naprawde wielkiego sensu nie ma A widok na las nie jest najgorszy - zgoda tunele sa koszmarne, ale co poczac



O balamażu nie wspominaj cale szczęście, ze M ktory na szkoelnie do Wawy pojechał nie załapał sie na bilet bo by miesiąc do siebie po nerwacji dochodził
A naiwązując do Twoje trawiastej to nawet tego tunelu nie zobaczyłam nie dziwię się, że widoku lasu nie chcesz zasłaniać Tylko takie chwaściory pewnie Ci ogródek atakują???? U mnie to samo za płotem dlatego żywopłot grabowy posadziłam i na razie jest do wysokości plotu, czyli widzę dalszą perspektywę a bliską z chawściorami zasłoniłam.

Dziewczyny, czy króliczouszy czyściec to to samo co potocznie używane określenie: myszouszy?
Chyba coś pokręciłam...S. byzantina 'Big Ears' to króliczouszy?
Chyba zajmę się jeszcze w tym sezonie swoim trawnikiem, mobilizująco zadziałałaś Gabrysiu.

Anek, przyjeżdżaj, muszę sąsiada namówić, żeby mi pozwolił drzewa posadzić na "swojej" skarpie. Skarpa nie jego ale po jego stronie. Potrzebny talent dyplomatyczny i rezolutne kobitki.

O ogrodzie powstał wiersz, autor Bożenka (Bogdzia) z Rododendronowego ogrodu. Zdjęcia Danusia.



Wiersz o zimozielonym ogrodzie...

Na skarpie szarej i burej stał piękny biały dom.
Oknami olbrzymimi przed siebie patrzył on.
W tych oknach się odbijał ziemi brązowej szmat
co czekał na nowe rośliny od kilku może lat.



A w domu tym mieszkali Ona i Ono i On
co wciąż sie usmiechali, bo to szcześliwy dom.
Do szczęśliwego domu raz przyszła dobra wróżka
i do nich powiedziała : potrzeba wam ogródka.



O rany ale poemat! Rewelacja!

Wnet czary się zaczęły, ludzi w ogrodzie wiele
będziemy mieli ogród, cieszą się własciciele.
Niestety miast ogrodu, co był im obiecany
teren jest cały w błocie, zupełnie rozkopany.



A wróżka śle uśmiechy, niczym się nie przejmuje,
może ona to zmieni i co złe odczaruje?
I mieli rację oni: Ona i Ono i On,
że wróżce zaufali że przyozdobi dom.



Któregoś dnia ta wróżka donic naustawiała
ucieszył się z nich Mati aż buzia mu się śmiała.
Nawiozła czarnej ziemi, rośliny wybierała,
a męska jej ekipa robotę nową miała.



Kopali i sadzili, rowy zasypywali,
zielonym zaś avantem cięzary przemieszczali.
Zdzisław bez przerwy machał i kogóż on czaruje?
a Mati na tarasie wszystkiego dopilnuje.



My zaś Matiemu teraz zupełnie zaufamy
i na dni kilkanaście tutaj nie zaglądamy.

Minęło dni niewiele, więc wejdźmy do ogrodu
ściskamy w dłoniach kciuki, by nie doznać zawodu.



A ogród istne cudo, aż nie wierzymy sami,
dom jakby jeszcze bielszy i śmieje się oknami.
Przy wejściu nas powita bonsai piękny z cisa
a z murków z roślinkami irga zalotnie zwisa.




Skarpa, co była szara dzisiaj zielenią lśni,
przy schodach rosną kule, te bukszpanowe trzy.
Ambrowiec do nas woła kolorem z czerwieniami,
a słuch już się zachwyca szumiącymi trawami.



Pod wielkim starym świerkiem wrzosy się rozłożyły
i swymi kolorami to miejsce ubarwiły.
Łan hortensjowy kwitnie, rumieńcem lekkim płonie,
żółty Ginkgo biloba zaprasza: chodźcie do mnie !



Gdzie iść, gdzie patrzeć najpierw? - nasz rozum o to pyta
tu buk czerwony rośnie, tam róża zaś zakwita.
Po trawie sobie chodzisz jak po pięknym dywanie
by się zachwycić brzozą, na chwile tu przystaniesz.



Barwne żurawki, trawy, dwukolorowe kamyki
w których rosną prześliczne, czarniutkie konwalniki.
Stanie tu wodna ściana z szumiącym jasnym zdrojem,
co pewnie będzie ptaków wspaniałym wodopojem.



Uśmiecha się dziś wróżka, bo zadowolona jest wielce
i patrzy z dumą wkoło, raduje się jej serce.
Na koniec jeszcze czarów swych wielkich dopełniła
i wielką szklaną kulę w ogrodzie zostawiła.



Zaczarowana kula od wróżki darowana
rozsiadła się przed lustrem i lśni tam już od rana.
Blask bije z niej perłowy, blask bije z niej wspaniały
aż trawy ze zdziwienia cichutko zaszumiały.



I jeszcze wiele cudów ta kula tu dokona
by żyli wciąż szczęśliwie On, Ono, no i Ona.
Przy pięknym białym domu zapada zmrok jesienny
dom ten jest szczęśliwy, a ogród taki piękny.



Zaszumią drzewa, trawy na wróżki pożegnanie
w progu białego domu szczęśliwy Mati stanie,
pomacha ręka wróżce za to, że tutaj była
zaczarowaną kule w ogrodzie zostawiła.


Ogród przy białym domu zasnują mgły jesienne
wszystko tu wyjatkowe, wszystko tu takie piękne.
Cieszy się z otoczenia biały, przepiękny dom
cieszy się pewnie bardzo Ona i Mati i On.





serce mi zadrżało...

Mi tak samo - to ma być październik?

Moje również... to już małe trzęsienie ziemi