Patrzymy tylko na zawilce, a na to, co przed nimi, spuśćmy litościwy woal milczenia




Tutaj z kolei widzimy tylko aksamitki, zapuszczonego warzywnika nie zaszczycamy swym spojrzeniem :

Mam pomysła!: gaury przeniosę pod kloniki, płożące jałowce i choinę komuś podaruję, na ich miejsce dam 3 horensje limelight z wąskiej rabaty z miskantami spod domu, między nimi dam różowe naparstnice i będzie mniót, tak myślę Żeby wiosną nie było łyso, to podsadzę miskanty czosnkiem ozdobnym wielokwiatowym Party Baloons, brzmi jak plan, chyba..




Różyczki dają drugi rzut kwiatuszkowy, kancików nadal brak- ktokolwiek widział, ktokolwiek wie?

Jestem zadowolona z efektu, zleceniodawca również Może nie widać tego zbytnio na fotografii, ale ta rabata ma dość niezręczny kształt trapezu, jest wąziutka z lewej i dość szeroka z prawej strony. Starałam się tak rozmieścić rośliny, aby to nie rzucało się tak bardzo w oczy:



Jakim cudem to już październik?

Pierwsze przymiarki:




Aprobancja od najwyższej instancji uzyskana, można działać . Sadzenie roślin w takim żwirku na włókninie to świetna zabawa (wychapałam tej szmaty tyle, ile się dało wokół roślin):

Szymcio bawi się w warsztacie, ja się bawię na rabacie!



Dostaję błogosławieństwo od titula na rewolucję rabaty rodkowej. Mało tego, nie tylko błogosławieństwo, ale nawet gotowy projekt! Nasz klient, nasz pan, zamawiam wypróbowany zestaw roślinek- dereń Ivory Halo i miskant Morning Light:



Nie dziwota, że rodki słabo rosły, podgryzane ochoczo przez "ropuchlaka", ta "ziemia" to bardziej ściółka cmentarna (btw tak Szym określa papierochy palone przez moją babcię ), niż żyzna gleba, tak potrzebna dla zdrowia roślin:



Rodki wykopane (łatwo nie było) i przeniesione do warzywnika pod tunel. Nowi lokatorzy zostają dostarczeni na miejsce:

Namyślam się na zakup pasujących czarnych uchwytów, takich samych jak pod "karniszem" (miałam pomalować te stare, ale to nie byłoby to):



Tym samym wszystkie widoczne elementy wystroju- łóżko, obie szafki, półeczka na książki, rosochaty karnisz, czy nawet ramka do obrazu są dziełem mojego zdolniachy (no prawie: firaneczki uszyła siostra Karolcia, ja dodałam tylko taśmy do związania ich na dole, z kokardkami, i abażur lampki z osłonek na miód, przemalowałam też nóżkę na bardziej pasujący kolor; drewniany plafon jednak był kupny)

Szymcio dłubie w warsztacie, lubię to jego dłubanie



Nasza od-sasa-do-lasowa sypialnia prawie skończona, brakuje tylko zmiany koloru i nowej, pasującej półeczki na książki:

1 wrzesień, hibiskus i trawy są teraz na świeczniku:



Korań-dzikoń, pająk-fifoń (wyliczanka z dzieciństwa, którą sprzedał mi Szymcio) opycha się na potęgę, robiąc zapasy przed zimą. Werbeny zostają zastąpione wrzosami:

Kilka słoików kiszońców na zimę:



Mydlaste melony



I pomidorki- albo mam za wysokie wymagania smakowe i mi się już w życi z tego dobrobytu poprzewracało, albo coś rzeczywiście było na rzeczy w tym roku, obstawiam zaniedbanie nawożenia (mea culpa, poprawię się )

Z odpowiedniej perspektywy wyglądało to niczego sobie



Znoszę coraz więcej skarbów z działki do domu:

Busz z dnia 29 lipca 2023:
Trochę się wszystko zaczyna z tych skrzyń wylewać na przejścia, lekcja na przyszłość, już za parę miesięcy (dopiero? O nie...) zobaczymy, czy uczę się na własnych błędach





Fotka z awatarka:

Kolejne porównanie:
28 lipiec vs 1 wrzesień
"Gdzie te kanciki, prawdziwe takie, gdzie te kanty? Oł jeeee" chciałoby się zaintonować za panią Dautą Rinn Dlatego zręcznie skadrowałam fotkę po prawej, żeby aż tak nie bolały zęby

Pod orzechami, na cienistej, wszystko zdrowo rośnie:



I w końcu obiecane kilka postów wcześniej show wokół kamiennego łupka, podoba mi się, jak to wyszło Perovskie biją pokłony bogom deszczu z wdzięczności, bo susza znowu dała nam popalić tego lata:

Kisimy pierwsze ogóreczki, podglądamy czarne perełki i nie możemy wyjść z podziwu, że udało się doczekać takich melonów ( mimo, że kwestia smaku była co najmniej dyskusyjna ):

Lada moment zacznie się prawdziwa uczta:

Z krzaczka do dziobka- ładne Ci one, te żółte fajerki, paprykami i Aussie też nie wzgardzę :

W połowie lipca wszystko jest już ładnie podrośnięte:



Podziwiam korale pomidorów:



I fakt, że jeszcze nie śpię Idę po drugą kawę, ktoś również reflektuje?

Stwierdzam, że dalie wylatują z mojej listy, dużo było przy nich roboty, a w wazonie obsypują się po 2 dniach. Za to fantastycznie mi się pracowało z celozją kłosową i grzebieniastą, cyniami, słonecznikiem, bazylią, krwawnikiem, czy kwitnącym oregano.

Ogórki meksykańskie rosną jak wściekłe, jako ciekawostka ok, ale nie będę już ich powtarzać:



Wolę pełnoprawne, polskie ogórki (taki tam lokalny patriotyzm ):



Za gęsto, ale było z czego robić bukiety, natrzepałam ich trochę w tym roku