Śledzę myślę, że na bierząco Twój wątek. Choć nie zawsze zostawiam ślady - mały włamywacz chyba jestem.
A ten krąg z trawnika to naprawdę zrobisz? Bo mnie się wydaje, nie wydaje jestem pewna, że Ty masz piękny ogród. Dopracowany, kolorowy a zarazem dostojny.
Pozdrawiam serdecznie

zajaweczki wyglądają bardzo obiecująco!! ale powiedz mi że masz jeszcze jakaś większą konewkę niż to maleństwo niebieskie???

Na dobranoc jeszcze zdjęcia z tej samej sesji zdjęciowej:

Dziś tych malin wykarczowaliśmy kilka metrów kwadratowych.. u sąsiada, bo ma ich dużo, a bawimy sie w nowe rabatki... Nie mam miejsc u siebie do roboty, to przeniosłam sie do sąsiadów.... Przedpłocia też nie mam.. Zostali sąsiedzi.. a każdy pretekst do sąsiedzkiej kawusi dobry... Zresztą jak napatrzyłam sie na ogród sąsiadów to stwierdziłam, że ..... też chcę mieć ładny ogród.. Druga sąsiadka to pasjonatka róż... ma piękne Fajnie trafić na fajnych sąsiadów

Froncik Już bez czosnków..


Jak walczyłam z zielskiem na granicy sąsiedzkiej, to stwierdzam, że mam super spokojna sąsiadkę, bo mnie by szlag trafił jakby takei ziele rosło za siatką przy warzywniku... W deszczu z grubsza wyrwałam, bo mi wstyd było... Z przodu pięknie, a od tyłu syf....

A taki widok na razie mam z ławeczki

Witaj Agnieszka. Ach Ty romantyczko

Dziadek Karol i Babcia Ania poznali się w obozie w Niemczech, tam też wzięli ślub. Babcia pochodziła ze Śląska, Dziadek z Warszawy.
Dziadek, inżynier kolejnictwa, po wojnie nadzorował odbudowę kilku mostów kolejowych, w tym tego na Bugu.
Mieszkał wtedy u pewnego gospodarza w stodole. Babcia, z sześciorgiem dzieci, mieszkała w Warszawie. Nie widywali się często a odbudowa ciagnęła się długo, więc Babcia, jako kobieta pracowita i zaradna wzięła sprawy w swoje ręce.
Dziergała skarpety i inne niezbędne części garderoby i sprzedawała je. W niespodziance dla Męża za uzbierane pieniądze odkupiła od tego gospodarza kawałek ziemi. Przez kilka la, nim powstał dom, jeździli tam całą rodziną kiedy tylko zrobiło się ciepło. Ich królestwo to była kuchnia polowa i namioty.
Dzieci rosły. Przybywały wnuki.W okresie wakacyjnym bywało tam 30 osób.
Wspólnymi siłami wybudowali domek.Wtedy można było już tam przebywać nawet zimą.
Wszyscy kochali to miejsce.
Po ciężkiej chorobie Babcia zmarła a Dziadek coraz więcej czasu spędzał w chatce w lesie. Malował,rzeźbił,pisał pamiętniki...
Dzisiaj Dziadek Karol ma 96 lat a Fronołów odwiedza już czwarte pokolenie.
Wciąż dla wszystkich jest to miejsce wyjątkowe, pamiętające co to jest Rodzina i miłość.

Moja róża Swany

No a teraz trochę różyczek

Jaceguline du Pre