I jak tu zrobić podsumowanie roku, jak on się ogrodowo nie skończył?

Ja go kończę sadząc piwonie


Życzę nam wszystkim zdrowia przede wszystkim! I jeszcze takiej uważności dzięki której będziemy wdzięczni za to co nas otacza i pomoże nam być szczęśliwymi.

A żeby jakiekolwiek podsumowanie zrobic, to mam wrażenie, że ren rok był dla mnie przełomowy. Może nie zaczęłam go w ogrodzie wcześnie, ale płynnie przechodzi w następny jakby końca nie było

Bo już przygotowania i zamówienia na nastepny poczynione.



Edit: i lepsze fotki piwonii, bo ostatnio były takie nie pokazujące kompletnie pączków, a i tak ciężko ując wszystkie, bo czasem są „za zakrętem”

Aniu, Helen- dziękuję za odwiedziny i miłe słowa. Cieszę się, że moje ogrodowe obserwacje komuś się przydają.
Pora na zakończenie podsumowania.
Wrzesień 2022 był przeze mnie równie wyczekiwany jak wszystkie wrześnie przed nim. Uwielbiam jesień. Co prawda w ogrodzie to bardzo pracowity czas, ale kończą się upalne dni, które pozbawiają człowieka energii. Światło robi się miękkie, pojawiają się cudowne przebarwienia i aż chce się przebywać w ogrodzie. To właśnie we wrześniu naszła mnie ochota na przeprowadzenie kilku ogrodowych korekt. Wykopałam chore kosodrzewiny i berberysa Ottawskiego, zmniejszyłam liczebność ekspansywnej turzycy ID. Zastąpiłam kiepsko reagującą na suszę turzycę Silver Sceptre runianką. Przesadziłam rajską jabłonkę, kalinę koralowa i magnolię. Staram się w miarę systematycznie reagować na drażnące mnie(zgrzytające) nasadzenia. Jeśli denerwują mnie teraz, to już raczej to się nie zmieni.

W ogrodzie mam sporo roślin, które właśnie jesienią mają swoje apogeum urody. Folder ze zdjęciami znacznie się powiększa. Wciąż zachwycają hortensje, zakwitają miskanty, kwitną astry, rudbekie, barbula i jeżówki. Wrzesień to także czas rozchodników.














W warzywniku wrzesień był niezwykle pracowity. To czas wykopywania warzyw korzeniowych, zbioru dyń i ostatnich pomidorów. Ziemię w warzywniku przekopuję z kompostem i zostawiam w ostrej skibie. Metoda no dig w moim warzywniku się nie sprawdziła. Gleba wymaga corocznego napowietrzenia, rozluźnienia jej materią organiczną. Mroźne zimowe dni sprzyjają rozbijaniu cząstek gliny na drobniejsze frakcje.
Zapasy dyń, czosnku, korzeni selerów i buraków wciąż mamy. Dobrze się przechowują na zapleczu nieogrzewanego garażu. Miło było korzystać z nich podczas przygotowywania świątecznego menu. Gruszki i jabłka podjadaliśmy do końca października. Śliwki rozgotowałam z cukrem, dodałam kakao i pokrojone migdały. Mamy teraz smakowity dodatek do zimowego deseru na bazie płatków owsianych.

Mój tegoroczny wianek tylko i wyłącznie ze zbiorów ogrodowych, kanwa z wykopanych korzeni po nowej ścieżce (takie były długie, fajne, że szkoda byłoby niszczyć ) wysuszona hortensja, miechunka, suszone kwiaty rozchodnika, szyszki. Nic nie kupiona poza sznurkiem i drucikami florystycznymi

Te bombki to już nie nasza praca.







Jutro ostatni dzień tego roku.
Chciałabym życzyć wszystkim w nadchodzącym roku zdrowia bo ono jest najważniejsze. Ale chciałaby również nam wszystkim życzyć pokoju, wspierania siebie nawzajem, życzliwości, samych dobrych ludzi wokół i miłości. Kochajmy się bo wtedy jest lepiej.
Oby rok 2023 był lepszy od mijającego.

A teraz pochwalę się pracami wykonanymi z wnuczętami.

Tu Mikołaje i sanie z reniferem.

Jesienią przesadziłam dużego cisa. Przywiązałam go do palików. Czy ktoś podpowie mi ile lat musi być przywiązany?