Zuzo, któregoś dnia chętnie odezwę się do Ciebie po porady norweskie Tu starocie także mają swój klimat, jednak niestety, nie widziałam zbyt wiele poza Helsinkami, w zasadzie trudno powiedzieć, że byłam w Finlandii. Laponia mi się marzy zimową porą. Ponoć przepiękna. Po Twoim poście dopiero zaczęłam przyglądać się bacznie wszystkim chodnikom, krawężnikom, brukowi. Czerwonego granitu jest sporo.

Jolu, bardzo ciekawą rzeczą z punktu widzenia "wtajemniczonych" - może być ułożenie tych trójkątnych rabat w sposób nieprzypadkowy, z lotu ptaka mają one przedstawiać drzewo ewolucji roślin. Okrytozalążkowe i inne, nie bardzo to nawet po polsku ogarniam Muszę przyznać, że ten pomysł zrobił na mnie wrażenie, może zgłębię temat.


Z pewnością pamiętasz też tę wieżę


Helen, podróże w moim przypadku były z konieczności różnych dość ograniczone przez osiem ostatnich lat. Cieszę się, że znów jest taka możliwość. Szalona rabata jakby z Anglii. Zaskoczyły mnie ta tej długiej rabacie cynie, które przypominały wyglądem drobne jeżówki.


Magaro, to jest jakiś pomysł, ale długa zima to też nie jest chyba to, co byś polubiła…? Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma, dużo prawdy w tym jest, coś za coś. Szalone rabaty w każdym razie już masz NA północy mieszkasz Stwierdzam komisyjnie, że warunki do szczęśliwości są

Marto, cieszę się bardzo i polecam Finlandię, sama mam ochotę poszerzyć moją wiedzę o krajach nordyckich. Pięknych krajobrazów tu dostatek.

z żalem trzeba wracać do rzeczywistości

na końcu wpadło mi w oko proste ogrodzenie

Z powodu suszy giną wodne zwierzęta

i dla mnie ciekawostka bo spotykaliśmy co kilka kroków, występują u nas w naturze czy uciekły komuś z ogródka i aż tak się zadomowiły...

drugi dzień, inna pogoda i Polańczyk

naturalne paprociowisko na pełnym słońcu

Gdybym mieszkała w Bieszczadach nie musiałabym mieć ogrodu, natura mi wystarczy do szczęścia


Pięknie przygotowane, klimatyczne, ale uczucia miałam mieszane czy do tego miejsca pasuje

podobno po Słowackiej stronie grasuje tygrys uciekinier z Ukraińskiego Zoo, które zostało zbombardowane.
U nas pływają kaczki

choć na chwilkę do lasu bo jak to być w Bieszczadach, a w lesie nie być

San

łabędzie stadami latały


nareszcie przestało padać, choć miejscowi cieszą się z deszczu bo susza była straszna

mega nam się spodobała bacówko altanka

woda normalnie jest do samej zieleni


przejaśnia się ciutkę

wracamy na nasz brzeg
a tam samotny na wierzy kościółka

schodzimy do przystani bo statek płynie

leje, za to ludzi prawie nie było tylko wędkarze

popłyniemy, ale wcześniej spacer brzegiem

rośliny dna na powierzchni

Pod turystów dobrze przygotowane


choc palmy w bieszczadach i parasolki ..... nie wiedziałam co o tym myślę, nie wiem do dziś po prawdzie....

może turyści tego oczekują...

najpierw się wystraszyłam

a potem już nie wiedziałam czy ta tablica serio

choć one kawałek dalej stały...