Syla napisał(a)

A kiedy te Fairy kwitną ? bo zastanawiam się nad lawendą w liniach prostych wzdłuż cegiełki po jednej i drugiej stronie ....??? wraz z różami będą ładnie wyglądać .... Szkoda , że nie widzę całości . Jestem taka niedomyślna , niestety pozdrawiam

Witaj Sylwio

Fairy zaczynają kwitnąć najpóźniej z wszystkich róż, druga połowa czerwca, kwitną długo, bo kwiatów mają mnóstwo. Później mają przerwę, tak koło miesiąca i zaczyna się drugie, długie kwitnienie, właściwie do przymrozków. Nie cięte jesienią potrafią kwitnąć do grudnia.
Bardzo ładnie wyglądają z lawendą i starcem.






Zdjęcia z 30 września, lawenda już przekwitła.

A to 26 październik , jak widać dają radę.


Tu jest też zdjęcie tarasu lepsze, może więcej zobaczysz Sylwio

Gratuluję Ewo seteczki.

Poranne słońce w Islandii

i gejzer



Byłam tam w 2009 roku

Haniu, ciągle szukam takiej choć trochę zielono zakręconej jak ja... mam jeszcze trochę czasu

Aniu, tak to jest jak się gada z roślinami haha. Pokazują swoje prawdziwe oblicze.

Danusiu, wiem jak się nazywa ten kaktus Jak kupuję nową roślinę to mam zwyczaj poczytać o niej, bo nie wiadomo czy może kiedyś się ta wiedza nie przydać
Tutaj mam fotkę hortensji z początku sierpnia .. zaczyna się robić czerwona. Na razie nie mogę znaleźć z października jak cała stała się taka ciemno czerwona

I kup sobie człowieku niebieską hortensję,. hehe

To dla Bożenki EPODLAS zdjęcia mojego bordowego szczawika, który posadziłam wiosną w donicy razem z koleusem o jasnych barwach.


Jesienią tak się rozrósł, że wylewał się z donicy aż na patio. A to tylko jedna sadzonka. To zdjęcie z września.

Koleuski.

Przywiozłam szczepki od Ani,ze zjazdu.
Roślinki mateczne [po pobraniu sadzonek]i malutkie ukorzeniające się w wodzie.

No patrzę, co to? Nowy wątek? Ogród nowy?
Niee, Danusia nowy rok kartami nowymi zaczyna
Nowina dla skowronka i sowy
W nich rady swoje bezcenne przypina.

Dla wszystkich ważna i dobra
Przyjaciół tu ma bez liku
Pomocą swą szczodra
Uśmiechem obdarza w koło


A rym będzie jak ciepło przybędzie

Igor napisał(a)

Przemku, Danusiu,Bogdziu ogólnie to ona miała być niebieska... Nie dawałem jej tych specyfików na niebieskość bo dla mnie ona ładna jest różowa... i zielona.. a później prawie przed samą zimą była czerwona


Kaktus dla Danusi... podobno się od tego wszystko zaczęło

Z tym czerwonym kolorem hortensji no to mnie rozśmieszyłeś na dobre hehe..

Kaktus nazywa się Chamaecereus silvestrii - bardzo łatwo kwitnie, miałam go 30 lat temu - pewnie byłam w Twoim wieku

A o znajomości się się martw

Gabriela napisał(a)

Pięknie, egzotycznie i ciepło się robi przy oglądaniu.

viva napisał(a)

Znany mi widok ,też taki wąż leży latem u mnie w ogrodzie ,ciągle myślimy żeby cos z tym zrobić,ale lato mija tak szybko , a przede wszystkim śliczny widoczek ,taki kojący ,pięknie urządziłaś ogród na swoich piaskach.gratuluję

wanda7 napisał(a)

Ja się chyba wproszę na leżaczek , bardzo mi sie podoba ten zakątek,co rośnie na pergoli ?

Trochę listki przyłapało jak był otwierany garaż w te mrozy

Sadziec nie wymaga podpierania,ma bardzo grube ,sztywne łodygi,wiazówka rośnie tam gdzie ją posadzę ,byle nie w pełnym słońcu , oczka wodnego nie mam.
Mam jeszcze sadziec pomarszczony (Eupatorium rugosum 'Chocolate' ) o purpurowych liściach,on jest dużo niższy



...o ile zdąży to zakwita niepozornymi ,białymi kwiatkami


Również rośnie u mnie wiązówka bulwkowata (Filipendula hexapetala)

No .......jest cieplej niż przed tygodniem! - 8.Pochmurno!
Na poprawę humoru.....

Do ogrodowej kuchni dorzucam mój wynalazek z ostatnich dni, sernik prawie bez cukru. Wiadoma sprawa, chce się czasem coś do kawy a i zrzucić tu i ówdzie jakąś fałdkę też się chce, więc jakiś kompromis trzeba znaleźć. Odkąd się wzięłam za zmianę nawyków żywieniowych (celowo nie mówię 'dieta', bo chcę aby to były zmiany na stałe) to dużą uciechę sprawiają mi takie eksperymenty a waga leci sobie w dół, same plusy

SERNIK

Spód ciasta:
100 g ziaren sezamu
100 g mąki pszennej graham
50 g melasy bądź ciemnego cukru trzcinowego z melasą
1 jajko
2 łyżki masła orzechowego bez soli (ew. 2 łyżki zwykłego masła)

masa serowa:
opakowanie 500 g niskotłuszczowego serka (mój był 0,3% tłuszczu)
1 puszka brzoskwiń
3 łyżeczki żelatyny

Wierzch:
Sok z brzoskwiń (300 ml)
1 łyżeczka agaru (albo żelatyna)



Przygotowanie spodu:
Wymieszać suche składniki, dodać masło, jajko, połączyć, wyjdzie coś w rodzaju kruszonki. W malakserze, thermomixie po 15 sekundach mieszanka gotowa.
Tortownicę o śr. 20 cm lekko wysmarować, dno wysypać sezamem lub otrębami, wsypać otrzymaną mieszankę, przygnieść do dna tortownicy. Wstawić do piekarnika nagrzanego na 180 stopni i podpiec przez 15-20 minut. Wystudzić.

Masa serowa
Twarożek trochę rozmiksować, będzie bardziej puszysty, dodać pokrojone w drobną kostkę brzoskwinie (ze 2 łyżki odłożyć), wymieszać, dodać namoczoną i podgrzaną żelatynę, wymieszać, wyłożyć na wystudzony spód.
Na wierzch serka wyłożyć pozostawioną resztę brzoskwiń, wylać wystudzoną galaretkę z soku i agaru.

To taki sernik na zimno, prawie bez cukru i tłuszczu a smakuje naprawdę dobrze, jak na sezamku

an_tre napisał(a)

Wiosna 2009

[]

Taki zestaw kolorów to ja lubię najbardziej. Tak jak Ty się świeżo przeziębiłam właśnie. Pozdrawiam.

Kochani, witam wszystkich miłych gości, dziękuję za tak wiele ciepłych słów. Piszecie, by opowiadać o swoim ogrodzie - no ja mogę o nim tak jak matka ślepo zakochana w swoim dziecku.

Małgosiu,brzozy trochę śmiecą, ale bez nich nie wyobrażamy sobie naszego ogrodu, liście grabimy dwa razy, pierwszy raz kiedy opadnie większość, a potem przed zimą poprawiamy, by nie zaszkodziły trawie.

Madlen na rabacie pod oknem widać głównie róże miniaturowe, niestety kupione bez nazwy, przed nimi żółte kwiaty wiesiołka missouryjskiego - jest tam w lecie patelnia, ale radzą sobie.

Jolu nad lawendą widać przekwitającą szałwie omączoną.

Danusiu kiedy tak pochłaniałam wszystkie wiadomości czytając Kwietnik, Ogrody myślałam - gdzie to wszystko kupić, tyle odmian, gatunków pięknych roślin, teraz przyszedł czas, że myślę - za co kupić, wszystko na wyciągniecie ręki do klawiatury.

Kiedy zaczynaliśmy zakładać ogród myśleliśmy sobie - posadzimy trochę iglaków, krzewów, założymy trawniki i będzie, bo cóż może urosnąć na takiej ziemi. Aha, mąż marzył o trawniku angielskim, był kiedyś w Anglii i w takim zakochał się - trawnik angielki na piasku.... A ja, jak mogłam myśleć, że wystarczą mi iglaczki, ja która kocham kwiaty, kolory, jestem wzrokowcem i gra kolorów, świateł robi na mnie ogromne wrażenie.


Trawnik angielki mamy jak jest mokra wiosna lub jak ubiegłoroczne lato, kiedy trudno było wykosić suchą trawę.
Nasz ogród żyje dzięki naszemu stawowi. Nad stawem mamy pompę ze studni głębinowej i silnik
trójfazowy, podają wodę do górnej części ogrodu. Część rur wkopaliśmy, a część węży jest na powierzchni i w czasie podlewania częściowo musimy przesuwać zraszacze, by podlać cały ogród (oczywiście tylko tę górną część, gdzie jest piasek suchy). Jednocześnie chodzi osiem pryskaczy.
Nasz majowy trawnik


Niestety te węże są widoczne na wielu zdjęciach, ale pracujemy nad tym jeszcze by je trochę ukryć, nie zwijając za każdym razem, bo nieraz jest konieczność codziennego podlewania.

i zdjęcie z dedykacją dla Danusi - Elfe w towarzystwie agapanta

Po drodze....................................