Forum ogrodnicze - Ogrodowisko

To tu- to tam- łopatkę mam ! 20:18, 30 paź 2024

Dołączył: 28 gru 2015
Posty: 24166
Do góry

antracyt napisał(a)

Wszystko co piszesz to oczywista oczywistość
Niestety nie wyrabiam się z pracami, a wykaszanie zajmuje mi dużo mniej czasu niż inne ogarnianie przestrzeni wokół drzewek. Dodatkowo, wykaszanie to jedna z ulubionych czynności ogrodowych, w przeciwieństwie do pielenia Prawdopodobnie pozostanie mi podlewanie owocowych gnojówką, wtedy trawa wszystkiego nie przechwyci.

Podlewanie gnojówkami ma jedną wadę. Trzeba się mocno wysilać przy dźwiganiu 14 l konewek.

Podkaszarkę mam dużą (ciężką) i jej użycie też wymaga sporych nakładów energii. Ciężko nią manewrować i zdarzało nam się uszkodzić pnie przy podkaszaniu. Każdy jednak ma swoje preferencje podczas prac ogrodowych.

Sad w gotowości do zimowego odpoczynku.

Okancikowane rabaty na froncie i na skarpie. Niewiele, a cieszy.

Po wrześniowym podtopieniu glina nieco osiadła. Musiałam ubytki uzupełnić kompostem.

To tu- to tam- łopatkę mam ! 20:11, 30 paź 2024

Dołączył: 28 gru 2015
Posty: 24166
Do góry

Magara napisał(a)

Haniu - podziw dla Ciebie za prace wykonane U nas padało/mżyło cały dzień, ogrodowo zrobiłam nic Cebule leżą i kwiczą

Dzisiaj aura nadal sprzyjała działaniom. Przez godzinkę leciutko mżyło, ale nie przeszkadzało to w porządkowaniu zapłocia. Zebrałam kosiarką liście, okancikowałam drzewka i obsypałam je kompostem. Cebule na szczęście mi nie kwiczą.

Graby zaczynają żółknąć. Za parę dni zacznie się bieganie z odkurzaczem ogrodowym, bo z grysu inaczej liści nie zbiorę.

To tu- to tam- łopatkę mam ! 20:05, 30 paź 2024

Dołączył: 28 gru 2015
Posty: 24166
Do góry

Alija napisał(a)

Haniu, piękną masz jesień w ogrodzie. Zawsze kiedy oglądam zdjęcia to mam wrażenie, że ogród jest ogromny,
taki park, po którym można chodzić i chodzić.
Zastanawiam się, czy zmieściłby się u mnie taki ambrowiec, śliczny jest.

Zdjęcia zawsze nieco fałszują rzeczywisty obraz ogrodu.

W sumie, to dobrze, że ogród nie jest zbyt duży. Wydolność mojego organizmu spada na łeb, na szyję z każdym rokiem i trudno byłoby podołać wszystkim niezbędnym pracom.
Mój ambrowiec rośnie na zapłociu. Jego docelowe rozmiary wykluczały posadzenie go w ogrodzie. Będzie z niego spore drzewo. Cieszę się, że jest, bo jesienią jest prawdziwą gwiazdą.
Jeśli masz miejsce, to się nie wahaj.