Rok 2000 Piękna data
W zagłębiu przy wejściu powstaje oczko wodne. Jest z nami do dzisiaj Niektóre roślinki również. W następnym wpisie zrobię porównanie


Tata układa kostkę, wujek Edek grabi po sadzeniu... Ja z powiększającym się brzuszkiem dokumentuję postęp prac


Jest i drewniany płotek, hit tamtych lat


Skarpa południowa, to z nią walczyłam przez ostatni tydzień Relacja wkrótce


Róg zachodnio-północny, bardzo wąski i stromy. Oj będzie się tu działo przez następne lata


Południowo-zachodni plac za domem. Widzę, że jednak, koparka próbowała coś z tym terenem zrobić. Ale chyba moje hormony ciążowe były skupione na czymś innym, no kurcze nie dopilnowałam tego tematu


Podwyższona rabatka przy garażu wolnostojącym. Tutaj też historia będzie długa...

Dwa dni temu był pierwszy maja... Dla lata temu odszedł mój Tata...
1 maja - Święto Pracy, ale też dzień św. Józefa robotnika.
Mój Tata - Józek, całe życie ciężko pracował, robił to co kochał, budował z pasją i talentem, człowiek złota rączka. Tak sobie myślę, że 1 maja poszedł zbudować coś ważnego... i tego się trzymam... bo inaczej smutno bardzo...
Rok temu uciekłam do Włoch, aby nie myśleć... W tym roku byłam w domu, myślałam i wspominałam...
Ten nasz dom i ogród to była radość Taty. I ciężka praca. Zbudował go od podstaw, wymyślił stawek przy wejściu, posadził pierwsze drzewka. Całą resztę sadziłam już potem sama. Gdy zamieszkaliśmy w każdą sobotę przyjeżdżał Tata i wspólnie coś tam robiliśmy...
Odkąd go nie ma, przestałam lubić soboty...
Ale czas goi rany, które sam zadaje. To prawda. Znów lubię soboty.
Dwa dni temu 1 maja czułam ogromny smutek, ale też radość. Nie ma w nas zgody na odchodzenie najbliższych, ale musi przyjść pogodzenie...
Dlatego cieszę się, że jetem. Ze jest ten dom, ogromna pamiątka o którą dbamy.
1 maja cały dzień pracowałam na działce. Ten gen Józka robotnika na szczęście jest we w mnie Uwielbiam łopatę, uwielbiam mocno się zmęczyć i mieć poczucie, że coś zrobiłam.
Nie ma na moim wątku zdjęć z początków ogrodu. Założenie Wzgórza Chaosu nie było planowane. Dziś czuję, że jest ten moment, aby pokazać początek
Rok 1999 -2000. Przełom w kalendarzu, przełom w naszym życiu. Po sześciu latach małżeństwa rodzi się nasz pierwszy syn Dawid, kończy się budowa domu... Ogromny przełom, który cały czas trwa

Rok 1998 - kupujemy działkę i rozpoczynamy budowę domu. Działka leży na wzgórzu, na stoku północnym. Jest raczej długa i wąska. Wokół kilka domów i szczere pola. Podoba mi się to miejsce, mimo, że stromizna nieco przeraża
Tak wygladał wjazd na działkę.


A tak koniec pola. Działka ma 50 arów. Podzieliliśmy ją na dwie, dom został zbudowany na 20 arach. Pozostałe 30 udaję, że nie jest moje No dobrze, rośnie tam ogromna łąka, mam też duuuużo miejsca na kompostownik


Tata w swoim żywiole Ja też uwielbiam malować


Jest i dokumentacja przeboju polskiej motoryzacji Czerwony polonez wujka, taty był zielony Gruzowisko do dzisiaj mnie prześladuje. Ogólnie z całej działki na przestrzeni lat wykopałam kilkadziesiąt taczek gruzu Z cegieł zrobiłam nawet kiedyś obwódkę


Grunt wokół tarasu został wyrównany. Tego miejsca po latach żałuję najbardziej. Człowiek myślał wtedy o pracy a nie odpoczynku Dziś zrobiłabym większy taras, nieco zasłonięty od zachodniego wiatru, wręcz połączony z altaną, która gdyby była bliżej domu, byłaby częściej wykorzystywana. Niestety nie było wtedy tylu inspiracji co teraz.


Zima 1998/99. Dom dostał okna i zaczęły się prace w środku. Naturalne zagłębienie które powstało, latem zostanie wykorzystane na oczko wodne


Południowa skarpa została wyrównana.

Zaznacz jak wygląda taka skarpa u Madzi watku "ogród z wilkiem" .
Dom bardzo ładny masz duże pole do popisu.
Trudno tutaj co kolwiek radzić zastosowała bym kamien, iglaki i liściaste krzaki na skarpach bo kosiarka trudno kosić na skarpach.
Drzewa nie wysokie przycinane.
Zibacz wątki tutaj się zorientujesz co i jak zrobić podaj co ci się podoba.
Trudno komuś radzić. Projektant też się pyta a co państwo sobie życzą.
Napis która strona frontowa z tyłu, wschodnia, zachodnią, południe północ.

Pozdrawiam

Pokazuję widok ze strony południowo wschodniej na dłuższą skarpę (dłuższa ale bardziej łagodna, wymiary długość góra 17,80 x szer. 2,90 x długość dół 15,10 )



i skarpa mniejsza ale bardziej stroma - tutaj przewidziałam same kosodrzewiny Pinus mugo. Obok skarpy murek oporowy- gabion wypełniony będzie jasnym kamieniem.



Jak narazie brak pomysłu na tę większą skarpę. Napewno nie chcę tutaj wprowadzać zbyt dużo gatunków, no i kolorystyka też ograniczona. Na dzień dzisiejszy w ogrodzie rosną, od frontu 3 klony czerwonolistne prawdopodobnie Royalty, 3 śliwy wiśniowe pissardi (nie chciałam za bardzo bo kwitną na różowo, ale przekonały mnie ich czerwone liście), no i od strony południowej jest szpaler z Smaragdów.

Elka napisał(a)

Dziękuję Sylwia
Czy ktoś się pochyli i pomoże w obsadzeniu tego miejsca? Rabata ma długość 20 m i jest to strona zachodnia. Gleba raczej gliniasta. Wyobrażam tu sobie szpaler z różnych drzew. Na początek kupiłam 5 sosen fastigiata i 2 sosny malinki. Myślę jeszcze o variegatach i jakichś żółtych iglastych. Z liściastych może brzoza pędzla i buk kolumnowy czerwony.

Z tyłu jest skarpa obsadzona świerkiem srebrnym i sosnami. To będzie tło dla tych nowych nasadzeń.

Weź może jakoś poukładaj te rośliny na miejscu docelowym, poprzymierzaj, pokaż fotki Z tyłu masz leśne klimaty, więc raczej nie będziesz szpaleru pod linijkę sadzić, tylko pewnie jakoś tak nieregularnie. A bliżej kamiennej ścieżki może sobie jakieś kwiaty zaplanuj

Jakoś tak oczami wyobraźni zobaczyłam szpaler białych róż.. ze 20 krzaków.. np alba meidiland, albo swany, albo coś innego białego okrywowego... No i te róże mogłyby zatapiać się delikatnie w tych sosnach z tyłu (które posadzisz) i jednocześnie subtelnie lekko zachodzić na ścieżkę.. Szłabyś do domu jak Królowa wzdłuż tego kwietnego dywanu ...


Ech, normalnie rozmarzyłam się

Ananasek napisał(a)

Jolu! Skarpa piękna! Eleganca, zadbana i już niemal w pełni przykryta roślinkami! Wspaniale! Wertykulacje robiłaś teraz w kwietniu? Ja miałam robić, ale trawa juz tak u mnie ruszyła że stwierdziłam że już jest za późno. Powiedz mi proszę jak tegoroczna przygoda ze szklarnią?
Uda Ci się z nią wystartować w maju?

Beatka, skarpa wreszcie się zabrała, chociaż chwasty na niej mnie wykańczają! Wokół mnie są pola i łąki, do tego wiatry.. codzienny wysiew chwastów gwarantowany. Wertykulację - owszem - robiłam w kwietniu. Trawa już ruszyła, więc wiedziałam, że jej nie wykończę Największy problem to susza, dopiero dzisiaj porządnie popadało, tak więc mam nadzieję, że nawóz się rozpuści i trawa ładnie ruszy.

Co do szklarni.. to ogólnie mam doła w tej kwestii Nikt nie chce się podjąć niestandardowego wykonania, gotowca już nie kupię, bo wiem jaka to lipa. Najprawdopodobniej posadzę pomidory i ogórki na otwartym gruncie, w miejscu po szklarni.

Pozdrowienia z sadu

Nowa12 napisał(a)

Wy się zrażacie do lawendy a ja z nią karierę zaczynam .
Ale dla zapachu to bym się mogła pokroić .

Ja też uwielbiam jej zapach. I nie muszę się martwić że stanie się obiadem dla mszyc, ślimaków, ćmy czy innych gadów


Zdjęcia z telefonu. Tu skarpa i podzielone maluszki:

Coraz piękniejsza ta skarpa i pogoda dla niej Pozdrawiam Basiu serdecznie

Jolu! Skarpa piękna!
Eleganca, zadbana i już niemal w pełni przykryta roślinkami!
Wspaniale!
Wertykulacje robiłaś teraz w kwietniu? Ja miałam robić, ale trawa juz tak u mnie ruszyła że stwierdziłam że już jest za późno.
Powiedz mi proszę jak tegoroczna przygoda ze szklarnią?
Uda Ci się z nią wystartować w maju?

W końcu wzięłam się za pracę, którą w głowie miałam zapisaną od dobrych kilku lat Ta skarpa była obsadzona pierwszymi roślinami 19 lat temu, była oczywiście folia i dużo kamieni. Plan jest taki, że wyciągam folię, zmniejszam ilość kamieni i likwiduję obwódkę żwirkową. Dobrze, że chłopcy mają wolne od szkoły i chcą popracować nad masą mięśniową Kamienie wyglądają niewinnie, ale uwierzcie mi wyciąganie ich po tylu latach to nie lada wyczyn. Ponadto robienie tego zaraz po świątecznym biesiadowaniu też sprawia nieco trudności No ale jak mus to mus a dziś ciąg dalszy


Żwirek przewozimy na stronę północną, gdzie usunęłam trawę pomiędzy żywopłotem a skarpą. Tym samym zlikwidowałam wszystkie obwódki żwirkowe, które kilka lat temu zrobiłam. Wtedy wydawało mi się to fantastycznym pomysłem na kanciki, po latach stwierdzam, że był to totalny niewypał i mnóstwo niepotrzebnej pracy. No ale finał coraz bliżej i tego się trzymajmy
Przy okazji możecie zobaczyć lekką modernizację na skarpie. Posprzątanie tego terenu zajęło mi z tydzień. Była tam tona liści i igieł. Podcięłam też dwa iglaki bo przejście było coraz trudniejsze. Docelowo te dwa iglaki są do usunięcia, ale najpierw muszę dosadzić pod nimi 3 tuje aby razem z pozostałymi stworzyły zasłonę przy tarasie.

Hej hej Małopolanko
tez jestem maniaczką "chcę wszystko" ale z czasem życie zweryfikowało co u mnie rośnie a co nie chce
mój ogródek w prównnaniu do Twojego to malizna i w sumie nie ma gdzie poszaleć
u ciebie za to wow
ten szpaler hortensji przed skarpa to super pomysł
pięknie się u ciebie zmienia będę podglądać zmiany !

Dokładnie wysiałem 6 odmian skarpa się zageszcza ale to jeszcze jest kropla w możu potrzeb, ciągle zbyt mało mam roślin .

ElzbietaFranka napisał(a)

Madziu pięknie masz i te góry na horyzoncie przepięknie . Cudowne miejsce.
Masz dużo tulipanów posadzonych. Skarpa pod domem widać że już swoim życiem żyje nic nie dodawaj.
Ja uważam, że mój skalnik najładniejszy wiosna jak gdzie nie gdzie rośliny kwitną a górują kamienie jak są zasłonięte to nie dobrze.

Pozdrawiam Wesołego Alleluja

Elu dziękuję

pozdrawiam również i Spokojnych Świąt

Madziu pięknie masz i te góry na horyzoncie przepięknie . Cudowne miejsce.
Masz dużo tulipanów posadzonych. Skarpa pod domem widać że już swoim życiem żyje nic nie dodawaj.
Ja uważam, że mój skalnik najładniejszy wiosna jak gdzie nie gdzie rośliny kwitną a górują kamienie jak są zasłonięte to nie dobrze.

Pozdrawiam Wesołego Alleluja

Skarpa po deszczu się trzyma?

Dziękuję Sylwia
Czy ktoś się pochyli i pomoże w obsadzeniu tego miejsca? Rabata ma długość 20 m i jest to strona zachodnia. Gleba raczej gliniasta. Wyobrażam tu sobie szpaler z różnych drzew. Na początek kupiłam 5 sosen fastigiata i 2 sosny malinki. Myślę jeszcze o variegatach i jakichś żółtych iglastych. Z liściastych może brzoza pędzla i buk kolumnowy czerwony.

Z tyłu jest skarpa obsadzona świerkiem srebrnym i sosnami. To będzie tło dla tych nowych nasadzeń.

Anitka napisał(a)

Świetnie z tą skarpa wyszło. I plan z ławeczką tez już rozpoczęty. Pamiętaj o propozycji z kamieniem i ziemią

Jak bałagan? O czym ty mówisz?
Ja też lubię bardzo białe szafirki

Czy odkryć już barbulę po tym ochłodzeniu?

Kamienie są mi potrzebne, ale nie wiem kiedy mogę wpaść, bo zajęta jesteś.
Barbulę odkryj i możesz już ją ciachnąć. Nic jej nie będzie.

Jest tego sporo do wyboru i już śnią mi się po nocach rosliny widziałam że czasem niektórzy rozrysowują dokładnie gdzie jaka roślinę dać. Taka skarpa to dla mnie wyzwanie. Tawula na dole skarpy czy raczej u góry. Jak stworzyć kontrast i tło dla roślin żeby wydobyć to co najciekawsze. Takie problemy dnia codziennego.

abiko napisał(a)

Macie przymrozki, ale co zrobić. A wiesz.. poszukam Staccato albo PJM El., bo chyba by mi pasowały do mojej części z azaliami. Ja wiem, że rododendrony, ale dadzą radę na glinie, gdzie wcześniej (oczywiście) w przygotowanej ziemi rosły wrzosy (tak z 7 lat)? Niby to samo środowisko, ale tam byłaby skarpa.

Agnieszko a dlaczego wrzosy juz tam nie rosna? bo jeśli z powodu tego ze chorowały to w tym miejscu nie powinno się rh sadzic chyba ze wymienisz ziemię i odkazisz. Jesli wrzosy chorowały to może własnie glina ponosi za to winę. Obydwa te rh polecam bo wczesne i dużo z nich radosci ale miejsce trzeba dobrze przemyślec.

Świetnie z tą skarpa wyszło. I plan z ławeczką tez już rozpoczęty. Pamiętaj o propozycji z kamieniem i ziemią

Jak bałagan? O czym ty mówisz?
Ja też lubię bardzo białe szafirki

Czy odkryć już barbulę po tym ochłodzeniu?