Przykro patrzeć na te piękne rośliny w tak opłakanym stanie. Pocieszające jest to, że w lutym powolutku zaczną znowu startować. U Ciebie Mariusz to pewnie końcem stycznia? Pod taką masą liści tropiki.

Styczeń to już norma, ale opóźniam wegetację jak tylko mogę, za dużo roboty było z tym pędzeniem.

Nie ma też możliwości uszczuplić ilości liści do okrycia przy pąkach sięgających po pas, jak u tej na bagienku. Doraźne wietrzenie od dołu (pisałem już o cieniówce), to dobry sposób na schłodzenie okrycia.

Ja moją wietrzyłem codziennie przy słonecznej pogodzie. Z obserwacji gunner, które mam w doniczkach wynika, że jak temperatura otoczenia gunnery osiągnie +5* C zaczyna rosnąć jak na przysłowiowych drożdżach. Nosiłem donice z piwnicy do budynku gospodarczego i z powrotem, żeby zapewnić jak najniższą temperaturę. Przy +2,+3*C przyrosty są minimalne.

Pierwszego maja jest już dość pokaźna, jedyna zaleta mojego sposobu okrycia.

Przed odkryciem

Mariusz o to w tym sposobie okrycia przecież chodzi. Inaczej w maju startowały by od zera, a tak mają już około 2 metrów na majówkę.

Racja, ale zachodu co niemiara, sami spójrzcie. Pozwólcie mi wyjść , w tym stanie w zasadzie jeden stopień na minusie i cała praca na marne.

Dzięki za trochę wiosny w październiku. Fakt cierpła mi skóra w kwietniu.

Ja moją odkrywałam dopiero po 15 maja, żeby pierwszych przyrostów nie stracić