Witam! Wspaniałe podsumowanie działalności Ogrodowiska w 2011 roku.Jestem nową osobą i poznałam ,że jest to bardzo prężnie działające forum nie tylko wirtualnie ,ale też w realu.
ps.Danusia w angielskim kapeluszu wygląda bardzo gustownie .

Bea, czy masz swój wątek?

Danusiu ślicznie Ci w tym kapelusiku, a tamta Bukett nie jest damą i między Wami w tym cala różnica, dobranoc,że ktoś ma takie głupie skojarzenia

Obejrzałam parę godzin wcześniej całą kronikę jednym tchem
Ja nigdy nie zapomnę lipcowego(nikt tego nie czyta bo nikt mnie nie poprawił tu był błąd o cały miesiąc )) spotkania ,a patrząc na inne ,na których nie dane mi było gościć oglądam z łezką w oku jagbym wszystkich znała .
Nie wątpię ,że atmosfera tych zjazdów ,zlocików nie tworzy się sama ,a ich "Matką Chrzestną "jest Danusia .Gdyby nie ona nie poznałabym tylu wspaniałych ludzi .
Danusiu dziękuję za wspaniałą gościnę i zaproszenie mnie kiedyś do tej fantastycznej Społeczności

Pozwolę sobie nadmienić ,że moje skromne progi również odwiedziły dwie Ogrodniczanki Tynka i Kasia WB ,które przyczyniły się do upiększenia mojego terenu i z tego miejsca obu kobietom serdecznie dziękuję

Tak sobie poczytałam Wasze Ogrodowiskowe wspomnienia,
naprawdę stworzyłaś Danusiu wspaniałą społeczność Ogrodowiskową,
i pozwoliłas tym samym spotkać się zapaleńcom ogrodowym,
mam nadzieję że kiedyś będzie mi dane poznać Was Ogrodowiczan z Danusią na czele
a co najbardziej mi imponuje to to jaka Ty jesteś otwarta do ludzi!!!
Tyle wizyt w ogrodach
Życzę wszystkiego Naj Naj Naj....
Tobie, Twojej rodzinie i wszystkim Ogrodowiczanom,
Joaska

Staram się panować nad swoim sentymentalizmem. Prawie mi się udało, ale ten wątek - Danusiu - mnie rozbroił. Szkoda, że nie mam pod reką jakiegoś biało-zielonego bukietu (nie mylić z "bucketem" vel "bouquetem".

Może ta róża przydrożna wystarczy w podzięce?

Będę wracać do tego wątku, Danusiu, jesteś wielka!!
Powstał super pamiętnik, który czyta się z uśmiechem na twarzy.
Mam nadzieję, że i ja w tym roku będę miała swój choćby malutki udział w tym pamiętniku.
Pozdrawiam ciepło wszystkich :*.

Zacznę bez sensu: noc miałam fatalną, wył wiatr, który aż trząsł domem, potem śniły mi się krety!!! A teraz wlazłam w OGRODOWISKO i znalazłam ten wątek...

EwaG napisał(a)

Staram się panować nad swoim sentymentalizmem. Prawie mi się udało, ale ten wątek - Danusiu - mnie rozbroił.

A mój sentymentalizm jest zrośnięty z moim ego, więc nie ma możliwości, aby się go pozbyć. I zupełnie nie umiem nad nim zapanować, najlepszym dowodem jest zużywanie nadmiernej ilości chusteczek... Znowu się pochliptałam... Wyznam, że nie jestem zwierzęciem stadnym, mam awersję do udzielania się publicznie, więc moja obecność w towarzystwie Ogrodowiskowym dla mnie samej jest szokująca!!! A jaka nobilitująca! Ale dużo by o tym...., to splot paru okoliczności, za które jestem wdzięczna losowi. Jedną z tych okoliczności jest Danusia... A plony, jakie Danusia uzyskuje z uprawy poletka OGRODOWISKO powinny przejść do księgi Guinessa. To osoba o niesamowitych wprost zdolnościach integrujących. W dodatku chętnie dzieli się z nami swoją ogromną wiedzą, a przy tym ma szacunek dla naszej niewiedzy. Każdemu z nas pokazuje drogę na miarę naszych możliwości i potrzeb... Szefuje tu – owszem, ale lepsze byłoby słowo matkuje – nam wszystkim i każdemu z osobna. Taka matka – przyjaciel, czujna, uważna i kochana, na którą zawsze można liczyć.
Uważam, że OGRODOWISKO powinno uzyskać status UZDROWISKA! Tutaj skutecznie leczy się nasze wszelkie frustracje, uczy się, jak żyć zdrowo i w zgodzie z naturą, a przy tym pozwala się nam na wszelkie figle i psoty – ot, taka gimnastyka relaksująca!

Danusiu, jestem pełna podziwu, jak Ty wszystko cudownie dokumentujesz! Jak Ty na to wszystko znajdujesz siły i czas?! Dla Ciebie ciemiernik - symbol nadejścia wiosny i budzenia się przyrody do życia...



A swoją drogą – ciekawa jestem, czyj był pierwszy wpis na portalu...

Elu, pięknie to opisałaś. Danusia nam matką i przyjaciółką. Ja nie chcę używać słowa Szefowa, bo mam niechęć do takich stosunków jak z biura i businessu. Choć przecież nie zjedliśmy z nią (ja nie) beczki soli ale we wszystkich moich rozterkach i radościach ogrodowych (pasjonaci mają zawsze rozterki, dzień i noc) myślę o Danusi. Ona dzieli każdemu według miary wyważonej i na miarę każdego.
Ja nie sądziłam, że będę taką społecznościową "ekshibicjonistką". A tu?