Irenko wspomnę o Kajtka potomstwie, o najbardziej podobnego potomka jest zazdrosny i obrażalski.

Kwinie parzydło, pachnie biały bez, a on kombinuje jak przeskoczyć przez płot co podpatrzył u mamusi swoich synków.

Przyłapany na gorącym uczynku, w locie, jak odbija się od ziemi, odpycha od ogrodzenia kompostownika by odbył się skok wzwyż i w dal.(kompost jest odsunięty ale to nie przeszkoda dla Kajtka).Nie mam zdjęć maluchów pod ręką, pokażę przy okazji.
Masz rację, trzeba wyluzować. Córka z wnusią wróciły do Kanady, odwiedziliśmy expresowo Wwę, Toruń, Kraków. Potem porządki na wejście Mai, co było 28.07. czyli tydzień za wcześnie lub tydzień za późno w związku z przekwitaniem róż i liliowców. Sytuację ratowały Anabelki, firletki i floksy płomyki. Chciałaby jeszcze nagrać kwitnienie azalii, peoni...

Cóż, ile pracy trzeba włożyć, żeby nie wyglądał las tak, ogrodnicy tacy jak my wiemy. My kochamy rośliny, ład i piękno, za cenę pracy,bólu,wyrzeczeń i zaniedbania siebie.
Ale po co...czasem traci to sens. Może czas pożyć krótko i dobrze bez poprawiania świata, jest tyle miejsc pięknych. Znów Cię posłucham Irenko i dam na luz.Buziaki

Moje drugie i trzecie pokolenie.

I troszeczkę Krakowa by znów się rozstać.

marba napisał(a)

...
Masz rację, czasem można się poskarżyć tylko Bogu, przy pracy, w ciszy, szumie drzew można się uczyć pokory i cierpliwości, uciec od bezsensownego pędu życia, hałasu medialnego i konsumpcyjnego. Przyjemnie jest dostrzegać piękno w kwiatach, roślinach. Odwiedziłam Twój ogród i doceniam zmagania w pocie czoła jak piszesz, ale już muszą Cię cieszyć efekty ich, rośliny już do pokazania. Pozdrawiam.

Przygnieciona życiem siadam na tej ławeczce i rozmawiam milcząc. Może za rok będę się delektować zapachem jaśminów, które posadzę jesienią, i bzów, które już miały pierwsze kwitnienie.

Ze zmęczeniem fizycznym lokuję się na leżaku, na chwilę by się pozbierać.
Wtedy myślę, jak zakamuflować suche sterty gałęzi. Posadzę dzikie wino, bluszcz, jasnotę i będzie przyjemne z pożytecznym. Może z wyższych roślin zrobię żywopłot, z ligustra np.czy wiosennych tawuł, weigel?



Jak się zasiedzę do późna w lesie, to uśmiechają się tak do mnie kwiaty, i siedzi przy mnie mój wierny księciunio Kajtuś.

asiak napisał(a)

Bajkowe widoki

***

Czy moja pnąca może być też China Girl, podobna do Twojej.

Jest jeszcze taka kwitnąca w czerwcu może Rain Gold, ale te kupowane "nazwy" czasem mijają się z prawdą.

I jeszcze jedna NN.

GorAna napisał(a)

Weroniko, kolejny raz obrazy z Twojego ogrodu potwierdzają tytuł wątku
Masz naprawdę jak w bajce...

***
Chwalisz mój a ja chwalę Twój ogród bo jest z duszą.
Parę roślinek z Krakowa, zamiast zabytków, z pozdrowieniem.

Liliowiec jak Stella de Oro ale olbrzym, jakiego bym chciała.

Dorodne olbrzymy i do tego pełne kosmosy.
Piękny łan też dużych jeżówek, ślicznych.

Dorodne jeżówki.

I zabytkowy Kościół Mariacki.

monteverde napisał(a)

Jak zwykle pięknie i kolorowo Weroniko a kiedy program? pozdrówka

***
Aniu program poszedł do schowka, i chyba poczeka na dogrywkę wiosenną azalii
Dzisiaj dostałam kopertę z nagraną płytą dot. sadzenia surfini z Akademii Ogrodnika przy odc. 642.

Nie będzie w programie milinu, bo zakwitł 3 dni po nagraniu,


ani chryzantem (tutaj kwitnąca Dąbrówka), na inne poczekamy jeszcze.



Będzie o oczku, hortensjach, firletkach, szkarłatkach, floksach...

Będzie o niebieskiej pięknej hortensji (od Bogdzi z Rododendronowego prezent)
na zdjęciach (video) profesjonalnych. Buziaki dla Bogdzi.
Limonka nie była w pełnej krasie, dębolistna z jednym kwiatem, omszona nie rzucała się w oczy, Tardiva też jeszcze nie, a ogrodowe zawiodły z kwiatami.

Nareszcie troszkę chłodniej, można wyjść na balkon.

Spojrzeć co tam w dole jeszcze żyje w afrykańskich upałach.

Kwitną lilie.

Kwitną dzielżany, i wciąż kwitnie pnąca hortensja zamiast tynku na garażu.
Trochę ją poprzycinałam. Myślę, żeby ją posadzić do lasy niech "tynkuje" suche gałęzie.

W lesie dobrze sobie radzi pełny liliowiec od Bogdzi.

Moja "młodzież" w lesie, w tym jeżówki, późne margerytki, młode hortensje, i zaczynają rudbekie.

Z okna parteru chciałam utrwalić zwisające kwiaty milinu, ale trudno je tu dostrzec.

Kwiaty host sztywne, wytrzymują 50C w słońcu.


Pelargonie męża nie bardzo mi pasowały na tarasie do surfiń, ale bardziej niż wielki grill, który zniknął stąd pod warunkiem miejsca dla pelargonii.

Słoneczniczki wychylają się do słonka zza wiosennej tawuły wczesnej. Rudbekie też.

A tu ryją krety. Ułatwiają mi z tej skorupy wyrywać chwasty ale same powodują, że rośliny nie sięgają ziemi korzonkami, tylko wiszą nad ich korytarzami, albo leżą na wierzchu, np. różowe goździki.

Mój dzisiejszy zachód słońca piękny.


Za chwilę taki,

i taki.

Zaglądającym tu życzę kolorowych snów.

Telewizja odjechała, to teraz kwitną lilie, liliowce, akacja, a jak się prezentuje milin. Pomimo upałów i suszy.

Akacja różowa kwitnie pięknie, a nie jednym kwiatkiem, którego musiała Maja szukać.
Nie chce się wgrywać następne zdjęcie?