No właśnie, jest maszyna to łatwiej. Patrzę przez okno i myślę - to wytnę, tamto przytnę i jeszcze wypielę, a gdy już to robię, to po jednej roślinie muszę już siedzieć i odpoczywać, tak mnie plecy bolą. 10-letni ogród ma swoje prawa. Dziś usuwałam pęcherznicę. Za diabła nie chce wyjść, przycięłam grube gałęzie sekatorem, a resztę chyba jakąś chemią muszę, bo w życiu jej nie wykopię.
A maliny polecam, te późne. Wtedy nie mają robali.

borówcowy-raj

Ja też muszę odkurzyć mój sekator Chociaż moje plecy reagują podobnie jak Twoje,ale czego się nie robi dla ogrodu. A co do malin,to bardzo je lubię,tylko właśnie tych robali się boję.

Witaj Maju . Masz śliczne mieczyki. Bardzo lubię te kwiaty. Kiedyś jako dziecko kupiłam bordowe mieczyki swojej cioci, która brała ślub. Ona do dzisiaj pamięta te kwiaty, bo nikt jej nie dał takiego bukietu .
Chociaż mój ogród jest leśny, ostatnio kupiłam cebule białego mieczyka. Chcę je gdzieś posadzić, więc jeśli możesz napisz mi proszę jakie lubią stanowisko, jaką ziemię itp. bo widzę, że jesteś mieczykową specjalistką.

Witaj Kraania! Miło mi,że zajrzałaś do mojego wątku!
Z tą specjalistką to trochę za duże słowo,ale rzeczywiście mieczyki należą do moich ukochanych kwiatów i nie może ich u mnie zabraknąć.Nawet w niedzielę na Gardenii nie mogłam się powstrzymać i przybyło mi 20 nowych cebulek
Mieczyki,to wiem z doświadczenia,lubią słoneczne stanowiska.Cebulki sadzę na głębokość około 10 cm.Trzeba zwrócić uwagę,żeby nie posadzić za płytko,bo kwiaty są ciężkie i po prostu mogą się poprzewracać.Zdarzało mi się,że musiałam niektóre podpierać.Idealne są miejsca osłonięte od wiatru.Co do ziemi,to powinna być raczej żyzna,w miarę możliwości nawieziona kompostem lub delikatnie obornikiem (ale bez przesady).
Moje mieczyki sadzę w połowie kwietnia,a wykopuję we wrześniu,obcinając przy tym liście i zostawiając parę centymetrów łodygi.Potem ładnie je suszę na słońcu i oczyszczam z ziemi i malutkich cebulek przybyszowych.
Przy mieczykach jest trochę pracy z wykopywaniem,przechowywaniem cebulek,ale warto!Są na prawdę śliczne
Acha,zapomniałam,że oczywiście w czasie suszy podlewam moje pupilki

Też będę podglądać Twoje mieczyki!Pozdrawiam!

Ja też je lubie ale niestety przegrywają z moją niechęcia do wykopywania, suszenia i przechowywania...
Miałam je pewnego sezonu, wykopałam ale źle przetrzymałam i mi zgniły.
Za to jednego nie wykopałam a był posadzony w czyścu wełnistym i przezimował i kwitł w roku następnym

Haniu,zapraszam do podglądania,na pewno w sezonie będą zdjęcia na bieżąco
Nieszko,mi też tak się zdarzyło,że źle je przechowałam i musiałam wszystkie cebule wyrzucić,to był ból...Teraz już mam wypróbowany sposób.Ale rzeczywiście jest z nimi trochę zabawy.

Podziwiam zapał do sadzenia cebul. Wykopywanie, suszenie, potem wsadzanie, robota dla wytrwałych. Ja to chyba mam uraz do cebul z dzieciństwa w szkole. Jak posadziłam tulipana, zawsze miałam tylko liście, a wszyscy wokoło kwiat.

borówcowy-raj

Skuś się chociaż na jakieś hiacynty albo narcyzy Z nimi nie ma wielkiego kłopotu.I wiosną miło i kolorowo

Dziękuję Maju za informacje. Teraz muszę znaleźć swoim mieczykom odpowiednie miejsce.