Czym różni się taras od werandy?
Cegły z odzysku musiały być pieszczotliwie potraktowane, doskonale wyglądają. Jak i oba tarasy.
Grembosiu, a czy Twoją ścieżką, pod pergolą, można chodzić w kółko? Najkrócej, to czy ścieżka ma bieg zamknięty?

To nazewnictwo głupie, ale u nas to funkcjonuje w ten sposób: weranda, to wejście do domu. lekko zabudowane, tak po amerykańsku.
Ścieżka pod pergolą to przejście wokół ogrodu.
Cegła zwykła, rozbiórkowa, zaimpregnowana.

Slawko napisał(a)

Witam Piękny ogród, czy w nim maczał ręce jakiś projektant? Bo robi wrażenie jakby wyszedł właśnie z pod jego ręki pozdrawiam

A po czym tak sądzisz?

Wnioskuję po dość ładnych kompozycjach na rabatach, ładnie wydzielonych ścieżkach i te "plamki" na kostce też śliczne

A ja myślę że to pasja daje takie efekty

Powiem tak, rozplanowanie ogrodu to moje pomysły, w nasadzeniach pomagała mi młoda projektantka i coś tam mi podpowiedziała, ale to nie było do końca to, o co mi chodziło. Sporo roślin miałam już wcześniej posadzonych. Tak więc wspomagałam się, ale robiłam to, co intuicja mi podpowiadała.

Mąż znowu zrobił mi miłą niespodziankę. Za pół ceny w Praktikerze w Hamburgu kupił mi takie oto cudeńka:
Były jeszcze dwie kulki, ale poszły do donic przy drzwiach. Poprzednie liche wyglądały coraz gorzej i musiałam je wsadzić do ziemi. W międzyczasie mąż kupił jeszcze jedną bidulkę do kompletu i wszystkie trzy są już zadołowane, ale to nie jest ich miejsce docelowe, jeżeli przeżyją, bo wyglądają niezbyt ciekawie.
Teraz widać różnicę, soczysta zdrowa zieleń i przysuszone biedaki.

Wszystkie zakupione przez męża rośliny zamierzam posadzić w przedogródku, ale tam jeszcze pobojowisko. Za kilka tygodni planujemy wytyczyć ścieżki i rabaty. Nie mam jeszcze gotowego planu. Jeśli pogoda pozwoli na tak późne sadzenie, to bedzie cudownie, jeśli nie- trudno, zadołuję i posadzę wiosną. Za taką cenę na wiosnę już bym ich nie kupiła.
Ciąg dalszy zakupów:
Czy z tych cisów da radę uformować stożki, czy może coś innego?
I jeszcze 4 dość spore bukszpany, też zastanawiam się jaki kształt im nadać, ale chyba kulki da radę, są dość gęste.

Oprócz tych wspaniałości dostałam jeszcze rośliny, które mają słabe szanse na przezimowanie w naszym klimacie, ale Niemcy zapewniali męża, że spokojnie zimują. Oczywiście znów sporo hebe, które mężowi bardzo się podobają.
Krzew, kwitnący latem na niebiesko, do 1 m wysokości Caryopteris x clandonensis "Heavenly Blue", nie słyszałam o tej roślinie. Posadziłam je blisko ściany budynku i na zimę okryję, zobaczymu czy dadzą radę.

Trzy rozplenice "Rubrum", ale te to już zupełnie nie dadzą rady, więc kwatera w garażu.

Dechy w tle, to robi się altana.

Podoba mi się, powiem krótko.