Kasiu, dzięki, że tu trafiłaś. Dzięki Tobie będę mialą kule o których długo marzyłam

Kochana to ja się cieszę, że trafiłam do Ciebie . Tak pięknie i z klimatem, że zostaję na zawsze . Powiedz co jeszcze chcesz mieć, bo ja taki trochę pomysłowy Dobromir jestem .Fajnie, że na coś się przydałam .

Pustynnik jest mi znany, w ubiegłym roku miałam kilka egzemplarzy, nie wiem czy przetrwały te deszcze, bo podobno nie lubią jak jest za mokro.
Ale ten Twój jest oryginalny, pewnie jest to też Twój sposób prezentacji, w której jesteś mistrzynią

Alu, to pustynnik. Inaczej zwany igłą kleopatry. Bardzo duża, efektowna roślina Kupuje się kłączę, które wygląda jak ośmiornica i sadzi do przypuszczalnej gleby na słonecznym stanowisku.

Widziałąm go na żywo, ogromny. U mnie jest ten sam, 2 razy kwitł super, w ub.r, nie, a teraz widzę, że już wyłazi, natomiast tyle nowych posadziłam i nic.

Justyna napisał(a)

a teraz kilka wspomnień z wczesnej jesieni

winnik zmienny Elegans, zwany koralikowym pnączem, zdjęcie z września, teraz jego wszystkie koraliki są już niebieskie. U mnie pnie się po catalpie

Pięknie wygląda. Pod samą katalpą masz go posadzonego? Stosujesz jakieś specjalne zabiegi?

No i jak tu nie zaglądać. Przepis na kulki świetny, przestudiowałam i chyba się skuszę.Zawsze jednak zacięcia i talentu mi brakuje.

Ten winnik mnie urzekł już kiedyś u ciebie ,czy on bardziej do cienia ,czy do słońca?.

Altana zasłoniła mi kompletnie moje dwa stare powojniki,niby że jeszcze w tamtym roku ładnie kwitły ,ale wiem że to z rozpędu i będą co rok brzydsze.muszę coś poszukać wokół altany takiego do cienia. Mam tam winobluszcz pięcioklapowy ,ale coś kolorowego lubię dołożyć.

Alinak jeszcze winnika dość dużego widziałam u Poziomki i na żywo też - chyba jednak bardziej cieniście - ciekawa roślina siedzi mi w głowie.

Justynko - ile wiosny u Ciebie i koloru.Ja kiedyś zdecydowałam że botanicznych krokusów nie będę sadzić bo kwitną krótko i to w czasie kiedy dnia jeszcze mało a i pogoda że zima się może trafić i tafia te krokusy. Postawiłam więc na wielkokwiatowe ale muszę to wszystko odszczekać i znów wprowadzić botaniczne i może ranniki też wprowadzę.
Ten botanik to gdzie? widok z okna ?

Widziałam wiele różnych konstrukcji ale takiej z kulą kwiatową nie.
Widziałam przepis ale te prace mnie przerastają. Ciekawa jestem już Twojej produkcji .

Kwiatów w warzywniku to będzie oj będzie .

pozdrawiam

Kasiu, dziękuję i zapraszam Póki co nie wymyślam nowych rzeczy, najpierw muszę się obrobić z bierzącą pracą. Wiosną w ogrodzie jest najwięcej do zrobienia.

Alu, tak pustynniki nie lubią gdy jest mokro. Potrzebują przepuszczalnego podłoża. Najlepiej ziemię wymieszać z piaskiem i żwirem, wtedy będą miały potrzebny drenaż.

Irenko, nie widziałam Twojego pustynnika. Muszę nadrobić. Źródło pochodzenia kłączy jest ważne. Też jeszcze bym się skusiła na pustynniki, w grupie wyglądają najlepiej.

Agdula, tak, winnik rośnie pod samą katalpą. Wspina się po jej pniu. Podwiązuje go, bo sam się nie czepia. Żadnych zabiegów nie robię, nigdy go nie okrywałam, ani nie nawoziłam. Rośnie zdrowo i bezproblemowo. Pewnie dlatego, że jest tuż przy dużym drzewie nie jest tak okazały. Winniki dorastają do 3 m, a mój ma gdzieś 1,70 m.

Alinka, winnik dobrze rośnie na słońcu i w półcieniu. Polecam, piękne, oryginalne i bezproblemowe pnącze. Tylko żeby winobluszcz go nie stłamsił. Do cienia z pnączy świetnie nadaje się przywarka. Też ma ciekawe odmiany, np o różowych kwiatach, albo marmurowych liściach. Albo hortensja pnąca też da radę.

Miro, tak Jasia też ma winnika. Jej większy. Z tego co pamiętam to rośnie na ogrodzeniu. Mój pewnie mniejszy, bo ma konkurencję wodną z katalpą.
Co do wiosennych kwiatów... Te parę centymetrów koloru o tej porze tak raduje, że warto. Za parę miesięcy będą metry kolorów, ale już wtedy oczy nie będą tak stęsknione.
Takie hobby wybrałyśmy, że uprawiamy ulotne piękno. Na tej ulotności (przemijalności, cyrkularnosci, oczekiwaniach, zmienności) polega też jego urok. I w tym cała zabawa! Ogrodnik tak dobra rośliny, aby zapewnić stałość kwitnienia.
I tak ranniki przekwitły i na główną scenę wchodzą śnieżyce

Ja bardzo doceniam krokusy. I botaniczne i wielkokwiatowe. Pierwsze cieszą wczesnym kwitnieniem, duże okazałością i różnorodnością odmian. Pierwsze może zniszczyć niepogoda, drugie mogą przedwcześnie przekwitnąć przy zbyt wysokich temperaturach. Ale taki los ogrodnika, dobrostan naszych roślin zależy od pogody. Także cieszę się, że odszczekujesz i będziesz sadzić Ranniki też koniecznie.
Zobacz, dziś jest zimno i pochmurno, zaglądam przez okno, a tam małe botaniczne świecą



Widok na botanik był z okna wydziału biliologii.

*****

Ku pamięci.
Moją ulubioną turzycę brałam dotąd za Carex montanę. Ale coś mi się nie zgadzało. Skonsultowałam się z Tomkiem Grochowskim (kupiłam ją w Radkowie) i okazało się, że to turzyca cienista (C. umbrosa var. sabyensis). Jest świetna! Pokrój niskiej fontanny, źdźbła delikatne i wąskie. Jest cześciowo zimozielona. Bardzo mi sie podoba. Będę ją mnożyć.





Serdecznie

Justyna napisał(a)

Dla stęsknionych oczu to jest marzenie, jeszcze w takiej masie
Chłonę te wczesne kwitnienia, na wschodzie jeszcze bardzo wczesne przedwiośnie, śnieżyce ledwie wyszły.
Ciekawa ta turzyca, ja ostatnio zachwyciłam się seslerią jesienną, Tomek Grochowski ma ją pięknie wyeksponowaną w ogrodzie.

wydział biologii ma okna na botanik ? dobrze wiedzieć

zachęta do krokusów botanicznych jest nie do podważenia - u mnie już też zaczynają kwitnąć choć jak do tej pory zupełnie mi wystarczają przebiśniegi.
Stale jest tyle roboty w ogrodzie że nawet nie ma kiedy się nacieszyć kwitnieniem tych kilku kolorowych plamek. Jak postępy prac w ogrodzie?