Storczyki były wszędzie, w różnych kolorach i kształtach, a dookoła soczysta zieleń.

Wspaniałych wrażeń dostarczyłyście tu na O.. Dziękuję...uwielbiam takie klimaty

Miałam szanse na odwiedzenie tylko jednego ogrodu, wybrałam futurystyczne Gardens by the Bay.
W dniu wylotu, został nam kilka wolnych godzin. Zaopatrzyłam się więc w plan miasta i tras autobusowych i wyruszyłam. Najpierw ponad 20 km autobusem z lotniska, do centrum miasta. Drogowskazem jest trój-wieżowiec. Widząc go prawie na wyciągnięcie ręki, wysiadłam z autobusu (oczywiście, zbyt wcześnie) .
Trudno, wędruję szukając cienia przez małe placyki z ławeczkami w storczyki...

Przechodzę przez miły (zacieniony) klombik...

I jestem już blisko, coraz bliżej...

Pokręcona konstrukcja jest futurystycznym mostkiem nad zatoką:

Z mostku rozciągają się fantastyczne widoki, tylko dlaczego dach jest prawie przezroczysty?
Umieram z upału...

Ale to nic, zawziętego maniaka ogrodów nic nie zatrzyma...
Idę przez mostek...
A wokól miasto przyszłości...


I mostek...

W końcu cień palmy...

Muszę ochłonąć..
Budynek w kształcie rozwijających się płatków kwiatu to Muzeum Nauki, z ciekawym (i zacienionym !) zbiornikiem wodnym przed wejście i co najważniejsze, klimatyzowanym holem.
Nie udaję, ledwo do niego dotarłam... Upał jest niewyobrażalny i na otwartym słońcu nie da się dłużej wytrzymać.

Przed Muzeum Nauki grzybienie w kolorach, których nigdy wcześniej nie widziałam.

Cudowne:

A takie fioletowe:

I jeszcze:
.
Odpoczywam w cieniu, piję wodę, patrzę na mapę, jak iść do ogrodów, wcale nie do centrum handlowego, ani nie do ekskluzywnego hotelu...

Nie skusił mnie więc jeden z największych na świecie butików firmowych Loius Vitton,

Skusiły mnie magiczne konstrukcje drzewopodobne i szklarnia w kształcie muszli:

Pomyślałam: super że dotarłam, jest cudnie, ale nie spodziewałam się, że aż tak niewyobrażalnie...

Najpierw idę nabrzeżem w stronę szklarni. W tym budynku o najnowocześniejszej konstrukcji, bez podpór w środku, odbywają się okazjonalne wystawy ogrodnicze. Ponieważ jest niedziela, nie ma szansy na przedarcie się przez tłum chętnych. Kolejka do wnętrza zawija się i nie ma końca.

W drugiej muszli, jest kawiarnia. Tu z kolei nie mam szans na wejście ze względów ekonomicznych.
Ale nie narzekam, kupuję soczek, spędzam kilka chwil w chłodnym holu i idę na spacer dalej...

W pierwszej części ogrodu, między szklarnią a zatoką jest ogród suchy, z roślinami szaro-oliwkowymi.
Widać, że niektóre rabaty są dopiero konstruowane...
Sztuczna plaża z posadzonymi palmami. Na plaży i w parkach duże kamienie okazują się być betonowe.
Trochę mi to przeszkadza, ale tak tutaj jest.
.

Kompozycje z palm, agaw i drzewek oliwnych.

A dalej jeszcze więcej agaw, agaw, agaw, a potem aloesów, aloesów...
A między nimi bromelie i sagowce...
.
Przypominam sobie, dawną pasję zbierania własnie sukulentów
Ale nie myślałam, że jest ich aż tyle odmian...

Idę dalej ścieżką, fotografując wszystko po kolei...
U nas, zazwyczaj kupuję pojedyncze egzemplarze, nigdy nie pomyślałam, że taka różnorodność liści da takie oszałamiające efekty...

W doskonałych warunkach niektóre agawy kwitną.

Rośliny mają metki z nazwą odmiany, numerem i kodem kreskowym.

Wokół nas są wieżowce - w końcu jesteśmy w centrum miasta...

Zostawiam część suchą ogrodu, wabią mnie wielkie drzewa...

Pięknie opowiadasz o swojej wyprawie. Podziwiam twoją odwagę i determinację żeby zobaczyć to co ciebie interesuje.