Małgosiu,strasznie mi przykro. Wiem jak to jest i mocno Cię przytulam. Buziaczki ślę.

Małgosiu, ależ smutna wiadomość ... tak byłaś przywiązana do niej ... pięknie napisałaś o Waszej więzi aż się łza w oku zakręciła ...

Smutno mi

Zdjęcie na którym Luna patrzy w stronę lasu bardzo mnie wzruszyło...

Małgosiu przykro mi z powodu Luny, też mam psa i zawsze psy były w moim domu, wiem co czujesz mam przy okazji pytanie czy przyjęła się ode mnie u Ciebie pnąca hortka zawsze zapominam zapytać ? pozdrawiam

Zaglądam i takie smutne wieści Ściskam mocno

No popłakałam się patrząc na te ostatnie zdjęcia. Małgosiu, wszystko, co możemy zrobić w takiej chwili to oszczędzić zwierzęciu powolnej i bolesnej agonii. Dobrze, że zdobyłaś się na to, choć wiem, jak to boli. Wiem, bo sama przechodziłam przez to kilkakrotnie. Wiem, co czujesz, też jestem Psia Mama. I też Cię ściskam.

Hmm, smutno

Leonardo kusząca. Pozdrawiam.