"Lady Emma Hamilton" to róża Austina z 2005 roku. Jak na różę angielską w całkiem jaskrawych barwach. Pąki ciemnoczerwone, z pomarańczowymi przebarwieniami. Kwiaty w pełni otwarte mandarynkowe i pomarańczowe, z żółtopomarańczowym spodnią stroną płatków. Tworzą wspaniały kontrast z brązowozielonymi liśćmi. Poza niewątpliwą urodą kwiatów, róża wyróżnia się też wspaniałym zapachem - mocnym owocowym, z nutami gruszki, winogron i owoców cytrusowych. Za zapach zbiera też nagrody, m.in. pierwsza w Nantes Trials. W moim ogrodzie od 3 lat, nie rośnie zbyt mocno, mimo okrywania pędów na zimę wciąż poniżej 1.2 m. Dość dobrze powtarza kwitnienie. Moim zdaniem na miejsce przy ławce, blisko aby można było docenić kunszt kwiatów jak i zapach. Wada jedna - podatna na czarną plamistość liści, wymaga tu prewencji i pryskania dostępnym fungicydem. Jakkolwiek wspaniała róża i jak najbardziej polecam.
"Young Lycidas" z 2008 roku to ukłon i powrót Austina do róż historycznych, z których czerpał natchnienie i które posłużyły do stworzenia pierwszych róż angielskich. Historyczna zatem to róża w kształcie - na początku mocno szalkowatym (cup), przypominającym cabbage roses, choć tu zawsze otwartym. U kwiatów starszych płatki wypełniają całkowicie wnętrze kwiatów w sposób luźny i nieregularny. Kwiaty duże o średnicy 10 cm. Ciekawym jest kolor, rzadko spotykany u róż Austina, nazywany przez Anglików magenta. Ja to sobie tłumaczę na połączenie fuksji i karmazynu. Na zewnątrz płatki jaśniejsze w odcieniach purpury. W moim ogrodzie od ubiegłego roku, na zdjęciu pierwsze kwiaty. Niestety, pojawił się po zimie problem z podkładką i różę przeszczepiłem wiosną powtórnie. Także w tym roku aby wzmocnić krzew wszystkie pąki zostały usunięte. Trudno mi wypowiadać się więc o obfitości czy powtarzaniu kwitnienia, ale na pewno posiada wysoką odporność na choroby, liście przez cały sezon pozostały zdrowe i soczyście zielone. Kolejna to też róża o wspaniałym zapachu, podobno nawet zmiennym wraz z rozwojem kwiatów. Początkowo jest czystym zapachem herbatnim aby zmienić się na typowy dla róż historycznych, z nutami drzewa cedrowego. To opis specjalistów Austina, ale się jeśli już z nim zapoznać to wtedy łatwiej te szczególne nuty zapachowe i poczuć. Pierwsza nagroda za zapach na Barcelona Trials w 2009. I pierwszy kwiat "Young Lycidas"...
Lady Emma Hamilton mam je pierwszy sezon ale dokupiłam jeszcze dwie, pachnie pięknie,u mnie rośnie w pełnym słońcu pod wśniami piłkowanymi,kolor trudny dla mnie bo u mnie króluje biel,róż i ciemny fiolet ale za zapach będą rosły przy tarasie.
Mam zamiar prowadzić ją niżej niż 1,20, mam nadzieję że mi się uda
Jude the Obscure (Ausjo) - jedno z rodziców tej róży to Windrush. Kwiaty duże, okrągłe, koloru kremowo-żółtego. Kolor zmienny, zależny od temperatury. Zapach mocny, owocowy. Pokrój wyprostowany, tworzący zgrabny krzaczek. Róża nosi nazwę jednej z postaci powieści Thomasa Hardy. Na rynek została wprowadzona w 1995 roku.
St. Cecilia (Ausmist) - kwiaty średniej wielkości, okrągłe, pełne. Kolor zmienny, od biało-beżowego, poprzez jasno różowy do brzoskwiniowego. Zapach intensywny, przyjemny, z lekką domieszką mirry. Pokrój wyprostowany, krzak dobrze rozgałęziony. Mimo, że przez Austina róża zaliczana jest do niskich, u mnie jest średniej wysokości, rośnie do ok. 1,20 m. Nazwana na cześć patronki muzyki i muzyków Św. Cecylii. Wprowadzona na rynek w 1987 roku.
. 
. 
