Napia napisał(a)

Witam Cię serdecznie, ja również należę do początkujących, ale Twój ogród już ma pewien kształt, krzewy i bylinowe rabaty. Będę kibicować, by był taki, jak sobie wymarzyłaś.

Witaj Agnieszko. Miło mi cię gościć.
Zanim trafiłam tutaj, tzn. do ogródka Danusi i Any-art, myslałam, że jest ok. Jak zobaczyłam ich ogrody, zrozumiałam, że to, co mam - to za mało. Zakochałam się w ich rabatach, hortensjach i bukszpanach.
Zresztą był czas, kiedy miałam wiele zapału i energii. Ogród kipiał życiem. Potem, w 2010 roku we wrześniu dotknęła mnie powazna choroba. W swoim życiu na trzy lata wypadłam ... zachorowałam na oczy (rozdarcie siatkówki), musiałam uważać na siebie i walczyć o mozliwość widzenia. Życie wprowadziło pewne ograniczenia, inne spojrzenie (jednym okiem) i wolniejsze tempo. I nową tezę: Czego nie dasz rady zrobić dziś, zostaw. Zrobisz jutro. Ciesz się tym, co już masz. I pomału idż do celu.
Zapragnełam zmieniać mój ogród. I to, czego nie zdążyłam wcześniej zrobić - zrobić teraz, ale lepiej, wg wskazówek zaglądających tu osób, ogrodowiska. Część ogrodu jeszcze wcale nie jest zagospodarowana, ale wiem, że nie dam rady zrobić wszystkiego. Dlatego pokazuję najpierw to, co nie wymaga chyba dużej pracy. Od czegos przecież trzeba zacząć.

ModraSowa napisał(a)

Kochana, u nas ze słoneczkiem marnie, ale mogłabym Ci przywieźć dwie gwiazdy

Ha, ha, niech będzie. A tak swoja drogą nocne z nas Marki. A rano do pracy trzeba wstać...

Ja lubię siedzieć nocą... w dzień mało mam czasu, mam dwóch małych Synków.
Chciałabym,żeby w nocy było widno, mogłabym popracować w ogrodzie.

Iwonko, podziwiam Twoją energię i optymizm. Radość z tego, co się udało i dystans do spraw mniej ważnych. To chyba życiowa mądrość, która wyrasta z trudnych doświadczeń, a codzienne zmagania i świadomość własnych ograniczeń sprawiają, że zaczynamy doceniać rzeczy zupełnie zwyczajne, napradę cieszymy się każdym dniem, pięknym zachodem słońca, spotkaniem z przyjaciółmi, niedzielnym śniadaniem z rodziną. I możliwością tworzenia ogrodu, spędzania w nim czasu, pracy prz keiatach. Myślę, że to najlepsza terapia na wszystkie smutki i problemy. Moja ciocia przeszła podobą operację, słabo widzi, ale jej ogród jest nadal piękny, a kilka chwastów na bocznych rabatkach robi za tło i nikt na to nie zwraca uwagi. Bo przecież jest to nieistotne. Życzę, żeby ogród sprawiał Ci wiele radości ! Zawsze

Witaj Iwonko dobrą życiową dewizę masz ----nie dziś to jutro .Działeczka śliczna tylko dopieszczać pomału zmieniać ogrodnicy muszą być wyrwali Pozdrawiam i będę zaglądać jeśli pozwolisz ???/

Witam was Agnieszko i Zawitko. Dziękuję za miłe słowa, słowa otuchy. Cieszę się z waszych odwiedzin.
Agnieszko - widziałam twój ogródek. Fajnie się zapowiada.
Zawitko - będzie mi miło ciebie gościć, Zapraszam i wkrótce cię odwiedzę.

Na Ogrodowisku zakochałam się w hortensjach. Zanim poznałam ich nazwy i mnogość gatunków, miałam okazję kupić 2 sadzonki hortensji ogrodowej, ale nie znam nazwy. Gdy kupowałam, nie miały jeszcze listków. Potem była taka:

Po dwóch tygodniach taka:

Druga wsadzona została bardziej na słoneczku i przypaliło jej listki, więc szybko przesadziłam ją w cień. Zaczyna mieć kwiatki:
Od szwagierki dostałam jeszcze taką mizerotkę:

Z listków wygląda inaczej i kwitnie na biało. Ciekawa jestem, jakie to będą kwiatki.

W "Maji w ogrodzie" dowiedziałam się, że można rozmnażać hortensje z patyków. Akurat moja siostra przycinała swoje hortensje: białą i różową, ale też nie znam nazwy. Wzięłam od niej patyczki. Na niektórych były juz małe przyrosty jednoroczne, więc je poobrywałam i wsadziłam do ziemi. Najpierw trzymałam na oknie w pokoju, kiedy się przyjęły i zaczęły rosnąc, postanowiłam wystawić na zewnątrz. Sprawdzałam, mają korzonki. Nie wiem, czy już wysadzać do gruntu, czy jeszcze poczekać. Z przyrostów tegorocznych wyglądają tak:


z patyków otrzymałam coś takiego:

Witaj Iwonko Jutro przeczytam cały Twój wątek, bo teraz już idę spać Zakątek z ławeczką śliczny Pozdrawiam nocną porą

Witaj Donia. Weszłam na pierwszą stronę twojego wątku i aż podskoczyłam. Masz pięknie. Jutro pooglądam sobie pomalutku. Pozdrawiam.