Astrantia napisał(a)

A w ogóle to rejestrowałam się pozytywnie nastawiona, by w miłym gronie porozmawiać o ogrodach...
Wszystkim, którzy nie potraktowali mnie jak intruza i mieli dla mnie miłe słowo - dziękuję!

Witam Cię Kasiu na ,,Ogrodowisku".
Zapomnijmy już o tym małym falstarcie i pozostańmy przy tym co jest napisane powyżej.
Napisz Kasiu jakie ogrody są bliskie Twojemu sercu i w jakim stylu będziesz chciała stworzyć swój piękny ogród. Mogę się tylko domyślać, że na pewno będzie to ogród radosny i że nie zabraknie w nim jarzmianek.
Pozdrawiam.

ładne kwiatki

Witaj Kasiu Miło Cię widzieć w naszym gronie. Pokaż następne fotki. To, czy masz matę, czy nie - nie ma dla mnie istotnego znaczenia, bo to sprawa indywidualnego podejścia i własnych doświadczeń oraz potrzeb, poza tym przeczytałam, że po trochu ją likwidujesz, więc idziesz w dobrym kierunku. Tolerancja - to słowo klucz, dla wielu chyba zapomniany...(jako "dojrzały' ogrodnik mogę sobie tu pozwolić na takie stwierdzenie). Nie wszyscy mają ogrody jak z katalogu, z pięknym zielonym trawnikiem, bogatymi nasadzeniami, od razu przemyślane, nie o to tu chodzi. Chodzi o samą frajdę tworzenia ogrodu, od podstaw, nawet przez wiele lat, często metodą prób i błędów (czego sama jestem przykladem) - takie miejsce będziemy kochać najbardziej, bo będzie nasze, okraszone naszą miłością i pasją. Proszę Cię, zachowaj swój indywidualny styl, choć oczywiście warto korzystać z wielu rad zawartych na forum, ale... nie ze wszystkich, tylko z tych, które Tobie i Twojemu ogrodowi przyniosą korzyści. Pozdrawiam ciepło

Kasiu - wszedłem na Twój wątek dopiero dzisiaj. Prośba- nie odchodź, rób swoje tak jak Ci w duszy gra. Ogród jest Twój a poszczególne swoje fotki i wpisy traktuj jak kronikę jak powstawał ogród. Dzieci podrosną i będziesz miała więcej czasu. Powodzenia.

No widzisz, z rana zaglądam czy czy Cię tu zastanę..... Ogród ma być dla nas odskocznią i miłym oderwaniem od codziennych obowiązków i życzę Ci by taki dla Ciebie był. Nie ważne ile czasu się w nim spędza, ważne ile serca w niego wkładasz. Ja mam niedosyt, zaintrygowałaś mnie tymi trawami, ciekawa jestem bardzo jak wyglądają w takiej ilości i liczę, że zobaczymy więcej. Zwróć uwagę, ile jest pozytywnych komentarzy, po co skupiać na innych?

Moja droga, witam Cię bardzo serdecznie Ja też mam trójkę dzieci, pracę (+dodatkowe zlecenia po nocach, żeby dorobić), dalekie dojazdy do pracy i multum innych spraw, których w rodzinie wielodzietnej nie brakuje, a na które też trzeba mieć czas.
A gdy czytam, ile czasu musiałaś pświęcić na rehabilitację dziecka, to chylę czoła, że w ogóle zrobiłaś w tamtym czasie ogród!
Pewnie, że dobrze zrobiłaś, że położyłaś matę, bo chwasty mogłyby zagłuszyć roślinki, a nie po to je sadziłaś.
Zostań, tu naprawdę jest wiele życzliwych osób, które będą Cię wspierać. Ja też

Kasiu czekamy na nowe zdjęcia. Nieprzejmuj się takimi wpisami ja mam dwójkę łobuzów i też nieraz nie daję rady a przy trójce to ja Cię podziwiam. Wiem co dzieci nieraz potrafią Także nieprzejmuj się głowa do góry i pokazuj nam swoje dokonania. Pozdrawiam

Witaj Kasiu! Nie rezygnuj z Ogrodowiska. Postaraj się przełamać i pokaż nam swój zielony azyl. Ja mimo, że mam tylko jedno dziecko, w ogrodzie mam pracy od groma i ciut ciut, chociażby z tego powodu, że muszę dojechać do niego kilka ładnych kilometrów. Nie mogę w nim być codziennie, choć bardzo bym chciała, ale to nie jest wykonalne. Ciągle zaczynam "od zera"
Wszyscy cierpimy na "chroniczny brak czasu" i lubimy pismo obrazkowe (ale u mnie mało zdjęć, bo nie mam co pokazać ).
Tak czy inaczej witaj, Twój wątek zaznaczam, będę zaglądać

Witam ponownie w miłym gronie
Dzień zaczął się pięknie, właśnie na chwilę zajrzałam do komputera między jednym a drugim wyjazdem, patrzę a tu dla odmiany jednak miło się zrobiło. I na tym poprzestańmy, obiecuję że słowem nie wspomnę o pracy itd
Zdjęć na razie nie mogę załączyć bo jeszcze nie wypieliłam ))
No jedno pokażę



A jak wrócę to postaram się pokazać Wam moje rozrośnięte trawy.

Pozdrawiam ciepło

Wow, Ty przecież przepięknie masz! A to najmłodszy kwiatuszek, który tyle przeszedł trudów rehabilitacji?