a jutro odpoczynek i kawka z tymi co wpadna w odwiedziny
a u mnie sianokosy

O dzięki Haniu, będę szukać pomarańczowego osteospermum.

Wpis Izabelki o kośbie na łąkach przypomniał mi dawną piosenkę o koszeniu: Zdjęcie archiwalne tuż po koszeniu

W poniedziałek rano, kosił ojciec siano
Kosił ojciec, kosił ja, kosiliśmy obydwa! bis

A we wtorek rano, grabił ojciec siano
grabił ojciec, grabił ja, grabiliśmy obydwa! bis

A we środę rano, składał ojciec siano,
składał ojciec, składał ja, składaliśmy obydwa! bis

A we czwartek rano zwoził ojciec siano
zwoził ojciec, zwoził ja, zwoziliśmy obydwa! bis

A w piątek rano sprzedał ojciec siano
sprzedał ojciec, sprzedał ja, sprzedaliśmy obydwa! bis

A w sobotę rano przepił ojciec siano
przepił ojciec, przepił ja, przepiliśmy obydwa! bis

A w niedzielę rano płakał ojciec siano
płakał ojciec, a ja nie, bo cóż mi tam po sianie! bis

znam znam a jak

Ha ha ha ale sianokosy u Ciebie
masz poczucie humoru

Haniu violka prosila zeby przekazac ,ze na opuszczonej dzalce trafila orlika,ciemny fiolet
80cm wys

Mam nadzieję, że go przygarnęła do siebie. Hi, hi, wiadomość międzynarodowa! Pozdrawiam

U mnie świętowanie na raty. Jak znam życie, tyle wolnego, to każdy zjawi się, kiedy mu będzie najbardziej po drodze. Właśnie pierwsza tura się pożegnała.

U mnie świętowanie na raty. Jak znam życie, tyle wolnego, to każdy zjawi się, kiedy mu będzie najbardziej po drodze. Właśnie pierwsza tura się pożegnała.

U mnie świętowanie na raty. Jak znam życie, tyle wolnego, to każdy zjawi się, kiedy mu będzie najbardziej po drodze. Właśnie pierwsza tura się pożegnała.