Ok.

Juz powinn o byc dobrze. Do starego wątku nie ma dostepu

Na przypomnienie mojejgo pierwszego tysiączka 1 marzec 2013
Wtedy dostałam mnóstwo komplementów, a oto jeden z nich od Zbyszka Gazdy.

Od Bałtyku po gór szczyty fani
Śpieszą gratulować naszej Hani.
Z tej księgi co tu pięknie napisała
Płynie wiedza i mądrość cała.

Kto najlepsze piecze rogaliki?
Kto robi pierogi z dodatkiem gryki?
Kiedy posadzić różowe serduszka?
Jak ślubnego okręcić wokół paluszka?

Czy lepiej było w kolejkach w PRL-u
A może teraz - jak pracę ma niewielu
Haniu żeś Ty się w portkach nie urodziła
To by dopiero heca dobra była.

I moja riposta na to:
Zbyszku!
Rodzice już mieli jednego synka,
to urodziła im się dziewczynka.
A że brat starszy szkolił mnie jak żabę,
To wyrosłam na herod babę!

Życie za rogi biorę i o glebę,
Bo tak w PRL-u było trzeba!
Teraz wyzbyta już agresywności,
patrzę gdzie tu ugrzać swoje kości.

A że tutaj ciepła i słońca w bród,
to już mi życie smakuje jak miód!
Szkieł teraz szukam różowego koloru
żeby na resztę życia nie stracić humoru

No i moje przemyślenie w związku z upływającym czasem:
Nic się nie zmieniłam,
humoru się nie wyzbyłam,
nadal kocham swoje kwiatki,
i w zimie tęsknię do mej rabatki,
wiersze ze Zbyszkiem wciąż układamy,
i jak na swoje lata
nieźle się trzymamy!

Haniu, nie często bywam na O, więc dopiero dzisiaj zauważyłam Twój nowy wątek
W dodatku trafiłam na wenę twórczą właścicielki
Życzę Ci by humor Cię nie opuszczał, a miłość do kwiatków, przyrastała wprost proporcjonalnie do wysokości słonka na niebie
Pozdrawiam serdecznie

Aniu z Kamiennego, byłam u Ciebie po cichu, ale teraz wypada ślad zostawić. Lecę.

Haniu ale u Ciebie poetycko lubie te momenty
przysiadam wiec w kaciku

Siadaj Izabelko, niczym dziś nie częstuję, ostatniego pączka zjadłam, i zasiadłam do kompa, i na dodatek sie rozpisałam.
Trochę wróciłam do staroci,
bo ileż można jeść łakoci,
ale i tu słodki miód!
Wątek aktualny,
ale mimo zmiany nazwy,
taki sam jak wprzód!
Zawsze witam moich gości z otwartym sercem!