Puśka to dopiero początek dłubania "tymi rączkami" więc życzę Ci dużo sił i zapału!! Zrobiłaś już kawał roboty u siebie. To wymagało sporego wysiłku i zaangażowania. Możesz być z siebie dumna.
Zbysio ma rację -wielkie, trudne wyzwania dostarczają po czasie wielu pozytywnych emocji i zadowolenia

Ooooo- zaglądam a tutaj tylu gości- super.
A ja zaczytałam się i chyba się na stałe przeniosę do "Ogrodu Sylwii..."
Toż to szok. To dopiero realizacja i zapał do pracy.
Dżentelmeni o pieniądzach nie rozmawiają , więc nawet o finansach tego przedsięwzięcia nie wspomnę i o nic nie zapytam.
Ważne, że żadna kasa bez pomysłu Sylwii nie da takich rezultatów.

Jestem w szoku i nie ogarnę się chyba długo!!!!!!!!!!!

To samo z "Ogrodem nie tylko bukszpanowym" , no ale trzeba znać swoje miejsce w szeregu.

Są OGRODNICY i Puskiogrodniczki- prawda?

A ile jest ogrodów, do których jeszcze nie zajrzałam- już się ciesze na samą myśl.
Proszę zaglądajcie do mnie , bo po krótkiej retrospekcji pokarzę stan obecny i będę prosić o pomoc i fachowe rady.

Tylko kiedy ja będę pracować w ogrodzie, jeśli będę odwiedzać cudne zakątki i zaglądać czy miałam wizytę?
Kurcze jak to wciąga- prawie tak jak umiłowanie roślinek.

Oj tak - ogrodowisko wciąga jak wir, ale to bardzo dobrze

Witaj
Ja też zupełnie niedawno zaczęłam swoją przygodę z Ogrodowiskiem i własnym ogrodem.
Widzę, że ogrom pracy już za Tobą. Dom na pewno już nie przypomina tego ze zdjęć, a i ogród na pewno wypiękniał.
A jak ma się Twoja trawa? Miesiąc temu posiałam tę samą mieszankę i tak się zastanawiam, czy to dobry wybór był...
Życzę powodzenia, bo zapału Ci nie brakuje Będę na pewno do Ciebie zaglądać.

A "Ogród Sylwii..." przeczytałam od deski do deski... wciąga jak nie wiem co

Witaj Nika.
Trawa już po kilkunastu dniach wyglądała nieco lepiej:



ale nieustannie wysychała pomimo podlewania.
Musieliśmy dokupić kolejny, ogromny worek i dosiewać .

Zresztą moja zabawa z trawnikiem trwa co rok.

Jak trochę trawka podrosła to trzeba było znów wszystko rozkopać- jakoś tak nie szło rozplanować wszystkich prac remontowych na jeden termin.
To brakowało jakiegoś projektu, innym razem zgody a potem czasu albo kasy.
Mimo to nieustannie próbowałam zazielenić teren choć na chwilkę i nawet wtedy gdy wiedziałam, że za chwilę znów będziemy kopać.
NAPRAWDĘ otoczenie było szpetne i tak bardzo chciałam ładu i porządku.

Było tak:



i tak:



ale i tak również:

Wielokrotnie zmieniały się moje wizje, które dostosowywałam do panujących warunków.
Dziś trochę żałuję, że od początku nie wykarczowałam całego terenu, wciąż próbując ratować co się da.
To żal było jabłonki bo miała smaczne jabłka a Pati- córcia lubi jabłuszka.
A to znów szkoda wykopywać bo to jakieś ciekawe roślinki....

Później i tak większość znikała bo burzyła pomysł i plan.
Tylko długo to trwało- ale nie o czas przecież chodzi w naszych przygodach ogrodowych.

Pomalutku wyłaniał się taki obrazek:

No coraz fajniej widać - a z którego roku są te zdjęcia? Kaskada super

Maj - czerwiec 2008 bardzo pierwsza wersja oczka.
Szukam nieco ładniejszej .... ale chyba nie wszystko mam na zdjęciach.