Borówki mam od dawna, chyba to były pierwsze owocowe krzaki przez nas sadzone. Długo nie owocowały. Potem przyszła powódź i się obudziły.
Dokupiłam w zeszłym roku kolejne, odmiana Pink Lemonade. Kupiłam w Skierniewicach na Święcie Kwiatów Owoców i Warzyw.
U mnie borówki rosną na podłożu torfowym zmieszanym z ziemią własną. Wiosną zasilam nawozem.
Mam też jagodę kamczacką, dwie odmiany. Jedną wiekową, właściwie nie owocuje. Drugą wsadziłam w zeszłym roku, czekam na owoce, może będą.

Przeczytałam od początku. Wzruszyłam się. Nie jednej z nas ogród uratował i ratuje życie. Dosłownie. Dlatego od przeszło 30 lat walczę o jego utrzymanie z różnymi przeciwnosciami losu. A on walczy o mnie. Doskonały niedoskonały.
Dobrze, że zdecydowałaś się na bycie z nami na forum Podobnie jak Ty uwielbiam czarne maliny i gdy tylko mogę, uciekam na moją wieś ☺
Czekam na ciąg dalszy Twojej opowieści

Doranma napisał(a)

Przeczytałam od początku. Wzruszyłam się. Nie jednej z nas ogród uratował i ratuje życie. Dosłownie. Dlatego od przeszło 30 lat walczę o jego utrzymanie z różnymi przeciwnosciami losu. A on walczy o mnie. Doskonały niedoskonały.
Dobrze, że zdecydowałaś się na bycie z nami na forum Podobnie jak Ty uwielbiam czarne maliny i gdy tylko mogę, uciekam na moją wieś ☺
Czekam na ciąg dalszy Twojej opowieści

Cieszę się z Twoich odwiedzin w moim ogrodzie.
Nie ma jak na wsi. Te zapachy, te widoki. Po łące spacerują bociany, pasą się sarny. Za siatką bażant robi obchód terenu. Nad moją głową przelatują żurawie. I ta przestrzeń, zieleń.
Uciekam jak tylko mogę od zgiełku miasta.

Witaj Elu, śliczny masz ogród, taki sielski, anielski. Wiele nas łączy, jesteśmy w podobnej sytuacji, ja także ogrodowi zawdzięczam wiele - dał mi siłę i determinację do walki o życie...

pozdrawiam ciepło z Jurajskiego Ogrodu

Witaj Elu

Ogród wiejski jest najwspanialszym czego możemy chcieć od życia. Ja również uwielbiam usiąść lub położyć się na leżaku i gapić się na wszystko wokoło. I spokój i zapach oj ja już czekam na ciepło i słońce

Masz fajny ogródek, taki swojski,
to pozwolisz, że na przywitanie taki wierszyk Ci wrzucę.

Tadeusz Kubiak

Kwiaty nad Wisłą mazowieckie
Stokrotki, fiołki i kaczeńce
Zielone wierchy nad Warszawą
Kwieciste nad domami wieńce.
Kwiaty znad Odry, gąszcze, róże,
Stukolorowe pióra pawie
W parkach Szczecina i Opola
W małych ogródkach
pod Wrocławiem...

Kaliny, malwy białostockie,
Lubelskie bujne winogrady,
Dziewanny złote pod Zamościem
I w Kazimierzu białe sady.
Kwiaty nad Wisłą, Narwią, Bugiem,
Zbierane w słońcu, przy księżycu
Kocham was kwiaty mej ojczyzny
Nad Odrą, Wartą i Pilicą...

ElaS napisał(a)

Nie ma jak na wsi. Te zapachy, te widoki. Po łące spacerują bociany, pasą się sarny. Za siatką bażant robi obchód terenu. Nad moją głową przelatują żurawie. I ta przestrzeń, zieleń.
Uciekam jak tylko mogę od zgiełku miasta.

No , to nie będę gorsza od Grzesia i w nawiązaniu do powyższego tekstu polecę Ci Mickiewiczem:

" Bo już bocian przyleciał do rodzinnej sosny

I rozpiął skrzydła białe, wczesny sztandar wiosny;

A za nim, krzykliwymi nadciągnąwszy pułki,

Gromadziły się ponad wodami jaskółki

I z ziemi zmarzłej brały błoto na swe domki.

W wieczór słychać w zaroślach szept ciągnącej słomki

I stada dzikich gęsi szumią ponad lasem,

I znużone na popas spadają z hałasem,

A w głębi ciemnej nieba, wciąż jęczą żurawie."

Aniu, Grzesiu,
piękne strofy, dokładnie tak czuję.
"Kocham was kwiaty mej Ojczyzny"
"W wieczór słychać w zaroślach szept ciągnącej słomki"
W podziękowaniu dla Was

A teraz biegnę sadzić kwiaty. Byłam na Targu i nakupiłam różności. Później wkleję fotki. Słonko świeci, jest u mnie piękna wiosna.

No to czekamy na Twoje skarby przyniesione z targu ☺ Pokazuj!

Biały zakątek w tym roku będzie inny. Pomalowałam kosz. Kwiaty różowe z czerwonym oczkiem. Chociaż nie wiem czy zostawię.