No i wyobraźcie sobie naszą a chyba szczególnie moje rozczarowanie. takie cudo stoi na wyciągniecie ręki a nie można kupic. Proszę Pania ze moze byc malutka , jakakolwiek ale wlasnie ta. Pani mówi to niech Pani porosi o nią Szefa. Ide a Robert ze mna by mi pomóc przekonac Szefa, a Szef mówi że najwcześniej za dwa lata i mowy nie ma w tej chwili bo dopiero zaczyna jej rozmnażanie. Robert a potem i dziewczyny proszą żeby jednak mi sprzedał , przekonują że mam,, najpiekniejszy w Polsce odród rododendronowy " i muszę miec takie cudo w tym ,,najpiękniejszym " ogrodzie i staje sie cud , Własciciel mówi że zobaczy czy znajdzie ja dla mnie. ZNALAZŁ. Mam to cudo . Nazywa się Laura i ma ok pól metra, żadnego kwiatka ale ja jestem tak szcześliwa ze obcałowuję Szefa, nie wiem jak mu dziekowac , żadne słowa nie wydaja się odpowiednie. On ma u siebie 1 sztukę a ja mam drugą na całą Polske.Pewnie że ma jeszcze jakieś sadzonki ale one na razie nie sa dla swiata , nawet nikt ich nie widział. A ja mam. Zobaczycie mnie z tym kijkiem na zdjeciach Roberta, Małgosi i może Nikity. Moje szczęście pomału przeradza się w obawe czy jej nie zmarnuje czy bedzie chciała u mnie rosnac w jednak spartańskich warunkach mojego ogrodu. Cd nastąpi.

Małgosiu nawet gdyby miała rosnac przy śmietniku czy gdziekolwiek indziej to bedzie Cię cieszyc. Myśle ze bardziej bys załowala gdybys nie pojechała.

Bogdziu, dziękuję za miłe spotkanie: