Tess odpowiem jak ululam małego, bo to wywód na dłuższą chwilę


PS jesteś hakerką czy co? - wersję z perowskią mam w kompie

Tess napisał(a)

O, beton wylany, czyli kolejny etap za wami.
Zdolna bestia z pani, proszę Pani

a dziekuje Pani uslyszec to od Pani to wielka przyjemność

Betony zastygna a my na wiosne ruszymy i zamkniemy mam nadzieje ostatecznie temat murow.

Podzilam zdanie Anki co do tawuly. W całej rozciągłości.
Tam jest slonecznie?

O, beton wylany, czyli kolejny etap za wami.
Zdolna bestia z pani, proszę Pani

Jak sie tak gapie na te donice i jej otovzenie to widzę lany niebieskosci - perovskia, lawenda...
Nie lubisz?

Analizuje to co wiem nt tego projektowanego miejsca i analizuje i coraz wiecej mam wątpliwości. Skoro to słoneczne miejsce, to jak dadzą radę rododendrony i swiecznica?
Ponadto pisałaś że ją oglądać się będzie głównie z daleka. To po cosadzic tam drogie czosnki?
No i moze napisz, jakie rośliny lubisz, ktore ci się podobaja. I nie mysl o tym, jakie rosliny masz. Tylko jakie chcesz miec.

Tess napisał(a)

Wieczorami sadziłam też cebulowe. Nie tylko na rabatki, ale też w różne dziwne pojemniki.
Na rabatki posadziłam nowe zakupy oraz te, takie, które "rokują", iż zakwitną.
Wiedziałam, iż nie rokują Andżeliki, które podzieliły się na małe cebulki, wiec je bez żalu oddałam na podkarmienie pewnej sympatycznej Forumowiczce.
Ale teraz okazało się, że i inne tulipany, też się podzieliły. W tym Verona, którą uwielbiam i zeszłoroczne liliokształtne z donic.
Pamiętacie je? Bardzo mi się podobały.



rano zajrzałam, westchnęłam i poszłam. Ale musiałam wrócić i wleźć jeszcze raz.
I nie oparłam się, choć miałam nic nie kupować, przez to zdjęcie kliknenłam znowu nową partie cebulowych.
Pięknie Tess.

Ensata napisał(a)

Poplakalam sie ze smiechu. Kochane jestescie. Zyje, bylam w Rzymie, zdzieralam stopy na lazeniu. Mam ogrody cykniete. Wpadne jak ogarne sie troche

to ja się martwię, a to tylko stoy zdarte

Kasiu - tak tu będzie duzo słońca. Cienia trochę też.

Kasya - donica stanie pod oknem garażu, czyli na placyku przy pergoli. O różach myślę, pasowałoby do lawendy. Ale jednocześnie marzy mi się mała ilość gatunków w ogrodzie. Jak u Malkula. No ale jestem kokoszka

Iwonko czytalam kiedyś artykuł, że termin wykopania ma znaczenie. Ale nie pamiętam szczegółów muszę odszukać ten artykuł

Fil - zapewniam cię że za kilka lat będziesz klęla milina.

Halinko na rabatach w donicach posadziam tyko hiacynty. W komposcie -Toszka twierdzi że są bardzo żarloczne i dzięki komposowi lepiej kwitną.

Pszczółko sprawilas ze sie zarumienilam. Co oznacza chyba, że nie umiem przyjmować pochwał. Dziękuję za te miłe słowa, ale nie wiem, czy są zasłużone. Doceniam znaczenie deszczowki i kompost u w ogrodzie, jak chyba większość ogrodników.
Karpy moreli nie karczowalismy - za wielka byla. Zastosowaliśmy starą metodę wypalenia pnia. Wielkie polana suchego drewna dawaly bardzo dużo żaru, który wysuszal i wypalił pien.

Reniu - postaram się wrzucić fotki wiosny i jesieni.

Kamilko witam Cię w moim ogrodzie

Bogda - a ja zawsze cieszę się kiedy z nami jesteś

Tess, podziwiam. Podziwiam. Podejście do deszczówki, kompostu, cebulowych (ja coś takiego hurtem oddaję rodzicom i ojciec robi selekcje), milina. I podziwiam tego "choina" nutkajskiego. A w nazwie ma taką niewinność ... .

EDIT: milin też ma miłą nazwę.

EDIT 2: karczowaliście ręcznie brzoskwinię?

Tess napisał(a)

Filomena - milin jest piękny, ale ekspansywny jak diabli - mam jego odrosty w odległości 6 metrów od pnia.

Właśnie!,kolejna osoba potwierdza, akurat dla mnie świetna wiadomość

Kochani, wybaczcie. Miałam naprawdę zamiar zaraz wrócić, ale ciut się pokomplikowało.

Więc tylko na szybko odpowiem na pytania.
Nutkajski ma ponad 25 lat. Nie pamiętam w którym roku go posadziłam.
Obecnie ma szerokości na dole około 5 metrów, może więcej. Ale byłby szerszy, gdyby:
1. mógł się rozrastać równomiernie (a od jednej strony ograniczała go magnolia)
2. nie został pozbawiony najniżej położonych gałęzi, Obcięliśmy jedną taką, co zajmowała ponad pół szerokości działki.

Nie pamiętam, byu uważała, że jest rzadki. jego uroda polega właśnie na tych zwisających lużno gałęziach.

Filomena - milin jest piękny, ale ekspansywny jak diabli - mam jego odrosty w odległości 6 metrów od pnia.

Jolu - to nie tajemnica, wspominałam tu już o tym. To ogródek przylegający do naszego (wcześniej śp matki mojego eMa), który po uregulowaniu spraw spadkowo-spłacowych jest już tylko nasz.

Widziałam okazy różnych zwisłych i niezwisłych "choinków" w wieku sędziwym w arboretum w Wirtach. Te to dopiero miały rozpiętość konarów. Inna sprawa że na doczekanie takiej wielkości swoich pupili jednego życia większości ogrodniczek i ogrodników nie wystarczy. I to jest pocieszające. Przynajmniej dla nas.
Powodzenia Tess w ujarzmianiu nowego terenu. Ciekawa jestem co tobie z tej mieszanki wyrośnie. Nie zapomnij pokazać wiosną.
Masz ten nowy teren za miedzą starego? Jeżeli pytanie zbyt dociekliwe to nie odpowiadaj

Tess !
Twój nutkajski mnie zadziwił, ile ma lat? Martwię się coraz bardziej o mojego, który najpierw siedział i nie rósł prawie wcale a teraz po 10 latach już zaczyna się robić zbyt duży
Co pod nim rośnie?
milina troszkę mi szkoda bo ja właśnie kolejny rok czekam na kwiaty jak na lekarstwo
To forum to tygiel zmian wszelakich, aż trudno się odnależć - jedni poszukują drudzy wyrzucają, niesamowite!

Poczekaj na mnie z tymi cebulami, jeszcze mi ciut zostało.

Szkoda kotki.

Rechoczę w głos

zawitka napisał(a)

Młoda laurka zobaczę jak przetrzyma zimę chcę żeby była na patyku

Co to "laurka"? Laurowiśnia?
Zgapię chyba pomysł, też sobie laurowiśnię na patyku zrobię.
Zebrinus mi nigdy nie zakwitł, zazdroszczę, bo ma cudne kłosy.

A to moje nowe rabatki w nowym ogródku.
Uwielbiam lawendę, chcę jej mieć dużo.
Moim marzeniem jest ogród raczej minimalistyczny, ale ja jestem kokoszką.




Zaraz wrócę.

W jednej części nowego ogródka ciężko kopać ze względu na konieczność wybierania cebulek, a w innej - przez kłącza konwalii i podagrycznika. Tak to wygląda:



Tego nie da się robić wieczorem, nawet z czołówką

eM zrobił mi donicę. Ładną, ale jedną
Pomalować tylko muszę.



I osłonkę na zbiornik na deszczówkę z daszku małej wiatki.



W środku będzie taki pojemnik - to kasta budowlana.

Wieczorami sadziłam też cebulowe. Nie tylko na rabatki, ale też w różne dziwne pojemniki.
Na rabatki posadziłam nowe zakupy oraz te, takie, które "rokują", iż zakwitną.
Wiedziałam, iż nie rokują Andżeliki, które podzieliły się na małe cebulki, wiec je bez żalu oddałam na podkarmienie pewnej sympatycznej Forumowiczce.
Ale teraz okazało się, że i inne tulipany, też się podzieliły. W tym Verona, którą uwielbiam i zeszłoroczne liliokształtne z donic.
Pamiętacie je? Bardzo mi się podobały.




Wiec postanowiłam je podtuczyć. Wsadziłam w kompost (modyfikacja rad Toszki). Tu czekają na zadołowanie.



Gooopia, pomyśli ktoś. Zamiast wywalić i kupić inne, ratuje cebule.

O, zapewniam, że to nie jest szczyt mojej ogrodowej fobii.

Bo fobią jest z pewnością fakt, że nie wyrzucam niczego co się ułamie, podzieli, wysieje...

Szczyt tesiowej gooopoty, tj. chciałam powiedzieć - fobii?
Do tej największej skrzyni wsadziłam setki cebulek niewiadomo czego.

Skopałam spory kawał nowego ogródka, co było o tyle ciężkie, co upierdliwe. Kazde wsadzenie wideł amerykańskich powodowało wyciągniecie na powierzchnię ogromnej ilości cebulek. Z tej różnorodnej masy umiałam odróżnić tulipany, szafirki (bo wypuściły zielone liście), narcyzy, kamasję, krokusy i zimowity. Te odebrałam, posortowałam i posadziłam.
Została cała masa czegoś, co może być: cebulicą syberyjską, przebiśniegami, puszkinią albo śniedkiem. A może jeszcze czymś zupełnie innym.

Cebulicę lubię, przebiśniegi nawet potrzebuję w dużych ilościach.

Więc nie wyrzuciłam, tylko wsadziłam do skrzyni i zobaczę, co zakwitnie

A tu czeka kolejna porcja niewiadoomo czego. Pójdzie do drugiej kkrzynki




Moja flaga z okazji Wczorajszego Święta Niepodległości.




Też wywieszacie flagę dla uczczenia pamięci walczących o Polskę?

Wrzucę może teraz, bo potem zapomnę - dla Sylvany mój płączący choinek. Dom do krawędzi dachu ma 10 metrów wysokości. Jak widać, nutkajski go przewyższa.