Ostatni raz byłam w Pęchcinie na 5-leciu Ogrodowiska. Tym razem było sporo nowych twarzy.
Przyjechałam z dziewczynami: Anią ze "Skandynawii po krzyżacku" i Ewą z "Ogrodu bacowej". Kierowcą był mój mąż Zbyszek, bardzo mu jestem wdzięczna. Bo trochę daleko mieliśmy. Wyjechaliśmy o 4.15, aby mieć możliwość dojazdu - 350 km w drodze w jedną stronę. Potem trzeba było jeszcze wrócić, ja mogłam przysnąć sobie, Zbyszek musiał prowadzić auto... Po drodze zabraliśmy Anię i Ewę. Bardzo miło spędziłyśmy podróż. A że u nas zapowiadała się piękna pogoda, więc wszystkie wyjechałyśmy bez parasoli. W Ciechanowie musieliśmy więc poszukać parasoli. To były najszybsze zakupy. Wpadłyśmy do sklepu z zapytaniem, gdzie są parasole i za chwilę stałyśmy przy kasie. Ciut się spóźniłyśmy, więc trochę byłam zakręcona. Zapomniałam z auta parasola, więc ostatecznie cyknęłam kilka zdjęć telefonem, choć jakość zdjęć jest słabsza....
Przywitały nas dwie Anie. Dziewczyny, jak nam było miło, jak do nas podeszłyście i się przywitałyście, chociaż się nie znałyśmy w realu. I nie bardzo mogłam rozpoznać innych...

Trochę to dziwne: znamy nasze ogrody, nasze rozterki, problemy, a jak przychodzi do spotkania, to pełno obcych twarzy. Zabrakło mi trochę takiej rundy, aby każda z nas powiedziała, z jakiego jest ogrodu. Bo Danusię wszystkie znamy, a między nami jakoś nie wszystkie zdążyłyśmy do siebie podejść i się poznać.
Fotek kilka tutaj. Niestety telefonem:
https://www.ogrodowisko.pl/watek/8394-spotkanie-u-szmitow-w-pechcinie-11-sierpnia-2018-godz-10?page=17#post_3
Zakochałam się w dzielżanach

Stary ogród

Zana napisał(a)

Iwonka, mam przeogromny niedosyt pogadania osobiście. A tak się cieszyłam, że przyjeżdżasz i że się poznamy. Czas minął tak szybko.

Aniu, też mam niedosyt. Ten deszcz namieszał. Wszyscy byli mokrzy, woda w butach chlupotała, i potem już zakupami wszystkie byłyśmy zajęte. Kiedyś znajdę okazję, by się spotkać. Moze nawet u Ciebie Aniu w ogrodzie, albo u mnie

Ps. Niechcący włączyłam w telefonie kamerkę i nagrałam jakiś dziwny filmik z nogami i niebem w tle... i fragmentami ogrodu... i ciągle tam gadam. Matko kochana, jak można ze mną wytrzymać Gaduła jedna. Wszystkim się zachwycałam, jak małe dziecko

Niesamowicie wielkie kany. Rabata jednoroczna
A właściwie dwie symetryczne rabaty. Cudne


Po zakupach poszliśmy zobaczyć stary ogród. Przechodziliśmy koło domu gospodarzy. Piesek trochę na nas warczał, ale dzielnie przeszliśmy. Na ten widok Zbyszek krzyknął: to jest to !!! Tylko nie wiem, czy mamy się tam przeprowadzać, czy taki ogród stworzyć? Cudnie

Tu robiliśmy zakupy w deszczu. Chyba pierwszy raz w życiu kupowałam roślinki z chlupiącą wodą w tenisówkach i parasolem nad głową.

No i oczywiście siła sugestii:
Ewa kupowała hakone, ja też.
Gosia kupowała Variegatusy, ja i Ania też
Szefowa kupowała białą różę, Ewa też

Zakochałam się w dzielżanach

To pora na kilka fotek. Wprawdzie po zostawieniu aparatu w aucie nie planowałam robić zdjęć, ale nie mogłam się powstrzymać

Chyba wpisuję się jedna z ostatnich.
Ostatni raz byłam w Pęchcinie na 5-leciu Ogrodowiska. Tym razem było sporo nowych twarzy.
Przyjechałam z dziewczynami: Anią ze "Skandynawii po krzyżacku" i Ewą z "Ogrodu bacowej". Kierowcą był mój mąż Zbyszek, bardzo mu jestem wdzięczna. Bo trochę daleko mieliśmy. Wyjechaliśmy o 4.15, aby mieć możliwość dojazdu - 350 km w drodze w jedną stronę. Potem trzeba było jeszcze wrócić, ja mogłam przysnąć sobie, Zbyszek musiał prowadzić auto... Po drodze zabraliśmy Anię i Ewę. Bardzo miło spędziłyśmy podróż. A że u nas zapowiadała się piękna pogoda, więc wszystkie wyjechałyśmy bez parasoli. W Ciechanowie musieliśmy więc poszukać parasoli. To były najszybsze zakupy. Wpadłyśmy do sklepu z zapytaniem, gdzie są parasole i za chwilę stałyśmy przy kasie. Ciut się spóźniłyśmy, więc trochę byłam zakręcona. Zapomniałam z auta apararatu fotograficznego, więc ostatecznie cyknęłam kilka zdjęć telefonem, choć jakość zdjęć jest słabsza....
Przywitały nas dwie Anie. Dziewczyny, jak nam było miło, jak do nas podeszłyście i się przywitałyście, chociaż się nie znałyśmy w realu. I nie bardzo mogłam rozpoznać innych...

Trochę to dziwne: znamy nasze ogrody, nasze rozterki, problemy, a jak przychodzi do spotkania, to pełno obcych twarzy. Zabrakło mi trochę takiej rundy, aby każda z nas powiedziała, z jakiego jest ogrodu. Bo Danusię wszystkie znamy, a między nami jakoś nie wszystkie zdążyłyśmy do siebie podejść i się poznać.
Trochę deszcz pokrzyżował plany, ale bardzo miło mi było, kiedy zgromadzeni siedzieliśmy w pięknym budynku na terenie szkółki, piliśmy kawę, zajadaliśmy się pysznymi bułeczkami, a właścicielka szkółki pani Joanna Szmit opowiadała nam o początkach szkółki i 30 latach rozwijania swoich pasji.

Pani Joanno, bardzo dziękuję za takie miłe przyjęcie nas.

Ps. Nie wiem, czy wszyscy korzystali z toalet, bo ja pierwszy raz widziałam takie cuda. Na jednej ścianie lustra, na drugiej ścianie łąka, a w tle gdzieś świergot ptaków. Gdyby nie to, że musiałam szukać szybko klamek, to tak mogłabym stać i słuchać. Jeśli Ania czyta, to proszę, wstaw fotkę z łazienki, bo wiem, ze zrobiłaś tą łąkę. Cudo normalnie

Zana napisał(a)

Te kropelki wody na kwiatkach. Super Aniu ujęcie.
Naprawdę umiesz robić zdjęcia.

Aniu, załatw dodatkowe parasole proszę, jeśli to możliwe. Wyjechałyśmy bez.
Edit: w Ciechanowie chyba sobie kupimy

My już jedziemy. Ewa bacowa, Ania ze Skandynawi i ja.

Iwk4 napisał(a)

Garden Roses śliczna Dorotko. I kolor taki delikatny. Pięknie u ciebie

Ta różyczka nigdy nie zawodzi, ma bardzo krótki okres odpoczynku i znów obficie kwitnie. Za pochwałę bardzo dziękuję.

Iwk4 napisał(a)

Super

Przeczytałam o planach wymiany roślin pod brzozami... Czyli brzozy mocno wysuszają teren wkoło. Szkoda, bo roślinki, które miałaś stanowiły świetne połączenie. Ale te nowe też pieknie się zgrają

W zagajniku zawsze sucho brzozy ciągną wodę na całego.
Mam nadzieję, że nowy look rabaty też będzie fajny.
Oby tylko pogoda pozwoliła na przeróbki, najchętniej to zaczęłabym już pod koniec sierpnia działania.

Iwk4 napisał(a)

Zachorowałam na dalie. Jeszcze nie wiem, gdzie, ale na drugi rok muszę sobie posadzić koniecznie

Iwonko! dalie przyszły do łask na ogrodowisku, ja mam je bardzo dawno wiele odmian straciłam i żałuję, ale zawsze miałam dużo za dużo.
Ciągle nowe chciejstwa . W sumie mam 198 szt posadzonych.

w tym czasie w ogrodzie to oprócz hortensji, floksów grają pierwsze skrzypce, wszytko inne przekwita.
Można dobrać do potrzeb ogrodu, żaden inny kwiat nie ma takich różnorodności co wysokości, średnie niskie i obwódkowe, wielkości kwiatów przeróżne a kolory prawie wszystkie oprócz ciemnego granatu.

Widoczna Kefora

Iwk4 napisał(a)

Wiesz, masz rację. Doroślejemy. Ale...
Hmmm, zawsze uczono mnie, by inni byli ze mnie dumni, zadowoleni, ja później... Może w tym problem, że kiedyś jak coś dla kogoś, to potem dwa razy wracało... Teraz wszyscy robią dla siebie Aby im najpierw było dobrze. Smutne to ... Nooo, może nie wszyscy... Tu na O jest trochę ludzi takich, jak dawniej

tak wiem ja tęż już się złapałam ....ale co tam idziemy dalej jak ktoś będzie chciał coś to poprosi i zatrzymamy się a tak to wiesz bez łachy haaa śmiejmy się życie jest zbyt krótkie buziam

Iwk4 napisał(a)

U mnie tak dwa razy zrobiło wczoraj. Już się przyzwyczaiłam, ze zawsze idzie bokiem. Jak już u nas pada, to chyba przez pomyłkę
Edytko, buziaki dla Ciebie

u mnie wczoraj wieczór tak błyskało ale znów poszło sobie piękna fotka tak bym chciała u mnie odcmokam

Iwk4 napisał(a)

Przekopać. Koniecznie kwiaty sezonowe. Ja zachorowałam na dalie.
A ty Pszczółko?

Daliowizna - to już nie choroba, to już konieczność życiowa w naszym ogrodzie. Nie potrafię się od nich uwolnić. Chociaż ten rok jest dla nich ciężki (albo brak wody albo jakiś lekki grzyb, bo niektóre mają takie zczerniałe pąki a dalia 'Cafe au Lait' ma bardzo małe kwiaty.

A jak brakuje miejsca - zawsze można je "upchać" do donic:

Iwk4 napisał(a)

O raju, rezerwuję miejsce w tych hotelach. Cudne wzorki na domkach. I stoją, jak rzeźby na końcu punktu widokowego. Masz świetny pomysł Agatko

Iwonko dziękuję bardzo, kiedyś w gazecie zobaczyłam szkic takiego hotelu dla owadów i od tej pory tkwiło mi to w głowie, w końcu po 2 latach zrealizowałam plan. Tym bardziej że słupy zostały mi z budowy domu, czekały tylko na wykorzystanie.

Dziewczyno, ty to masz raj. Cudnie Asiu.