butterfly napisał(a)

przyznaj się lepiej co fajnego zobaczyłas w księgarni... ??

Listopadowe wieczory się zbliżaja nieuchronnie...

ja mam reportażowego fioła ... a w wielkim kiosku na "e" ktoś wywalił całego Jagielskiego ... chyba całego bo przy obmacaniu czwartej pozycji osiągnęłam stan zwany pomrocznością ... na mnie tak książki działają ...

zebrany w jednym opasłym tomie cykl autobiografii śp Joasi Chmielewskiej to chciejstwo z sentymentu

"Chustka" ... tym razem nie w postaci bloga a epitafium po fantastycznej kobiecie to ucieleśnienie w twardej okładce jakiego kawałka mojego i jej życia ... bo śledziłam jej zmagania z chorobą na blogu ...

"Sejf" ... pomimo wielu za i przeciw brawo dla Sekielskiego ...

cykl felietonów wigilijnych ... Kisielewskiego ... po reportażach jestem uzależniona od felietonów ...


o skandynawskim kryminale ulubionego autora nie wspomne ... tak jak o kilku kryminałach innych autorów ... ...

i zdobyłam ... bo polowałam "Nakarmić wilki " Nurowskiej ... dla mnie to novum w polskiej literaturze choć to nie nowość ...

za to ostatnia powieść Grocholi mnie rozczarowała ... odgrzewany kotlet ... niestety ... bo lubię jej wcześniejsze powieści ... no ... lubię zwłaszcza Jutkę ... ...

i skoro o Judycie wspomniałam to zaintrygowała mnie "Reakcja" Susan Faludi ... bardzo mnie zaintrygowała ...

o kilku książkach podróżniczych nie wspomnę bo zostały na półce ... buczę ...

a wiecie co jest najgorsze ...

najgorsze jest to, że nawet swe ukochane reporterskie perełki przeliczałam na cebulki ... !!!

No dobra, dzieci śpią, zabieram się za wstawianie zdjęć
Tak swoją drogą, to zaczynam się obawiać, że jeśli nadal będę miała takie tempo zimy mi zabraknie i macierzyńskiego

Na razie zdjęcia z każdej strony domu, plan działki postaram się wrzucić na dniach.

front (strona wschodnia, spojrzenie od strony północnej):


i z południowej:


strona południowa:


i zachodnia:

A można się uczyć w Anglii ogrodnictwa z poszanowaniem pszczół i innych owadów:

Wiedza dawna nie straciła na aktualności:

Angielscy pastorzy także zajmują się pszczołami. A polskie pszczelarstwo wiele zawdzięcza x. Dzierżoniowi:

Kachat, przyznaję się, że za dużo Ci nasadziłam na takiej powierzchni, ale nie znałam wymiarów. Wybacz

Wydaje mi się, że trzeba by raz jeszcze przeanalizować jak te rośliny, zwłaszcza wysokie będą rosnąć, bo tam gdzie nie będą, to można coś posadzić (niebieskie łuki). Tam, gdzie strzałka 4 i 3 można dać., a pomiędzy nimi jałowce. Bardzo mi się podoba pomysł z chmurkami jałowcowymi. Ale sadziłąbym je po posadzeniu dużych sztuk i ich bym dała więcej po prostu (zielone strzałki, nr 3). RH bym tu dała (aby zbliżyć do zdjęcia, które przesłałaś). A koło wejścia chciałabym mieć kwiecie (strzałka 2) Różowa strzałka (nr 4) też kwiecie bym widziała (może te horti właśnie, bo są cudne i długo kwitną Azalki mogą być, ale krócej kwitną.

Urszulla napisał(a)

Ładne kwiatki, klon przesunięty...to Ci się rabata powiększyła
i pocytałam że różę Eden kupujesz- ja też ją wybrałam na prezent,
mam nadzieję na dobry wybór
A te kolory to uwielbiam u Ciebie, przypomina mi się jesień zeszłego roku,
pozdrawiam i dla Ciebie wklejam wyjątkową fotkę
na pewno poznasz to miejsce

chiba to mostek w Dolinie chochołowskiej...Hej . ach te moje góry ...moja miłość
Edenka przyszła dość żywotna , pąki liściowe nabrzmiały ...może liścia puści .

Dziś skalniak jest w nieco lepszym stanie, choć do zamierzonego celu wiele brakuje.





Mostek nie zmienił się, tylko brzozy wybujały do góry. Wiele z nich już wpadło do wody.

Staw od północy, w oddali pierwsza część działki, troszkę domu i mój najkochanszy pierworodny w samym środeczku zdjęcia.


Kilka roślin ze skalniaka:




Reszta jutro, mąż potrzebuje komputer.

Pszczelarnia napisał(a)

Alino, którego klona przesadzałaś? Mój też czeka w kolejce.

Ewka klon palmowy dość obszernie się rozrasta i miejsce do siedzenia zabiera . jesiu u znowu nie miałam czasu cyknąć fotek ...masakra ale pokaże którego przesunęłam do tyłu i poszerzyłam rabatę . tyle że już teraz klon nie pod szmatą i rosną pod nim rojniki w kamyczkach na ziemi , mam nadzieje że chwasty tam nie zagoszczą

I tak refleksji jesiennej słów klika. Otóż mój ogród przywołuje w Was jakieś wspomnienia, że dziadek pszczelarz, że dzieciństwo, że dawne wakacje, że natura i coś tam. No i tak sobie myślę, że jestem chodzący SKANSEN - ETNOGRAFIA.
Na poważnie - zakłopotana jestem, że wiejski ogród może wzbudzać takie emocje. Może nawet nie ogród a pszczoły. I to cieszy, że pszczelarstwo cieszy się taką estymą. Niech tak zostanie.

W mojej okolicy kobieta - pszczelarz to rzadkość. Wydaje się, że w Anglii to hobby/profesja również męska. Na poniższym zdjęciu z angielskim pszczelarzem, któremu zawile tłumaczyłam, prostą rzecz dlaczego zajmuję, się pszczołami.

A tutaj z wolontariuszami:

Zakochałam się w tej hortensji! Dzisiaj znowu zrobiłam jej sesję zdjęciową

Anita1978 napisał(a)

Biedronka faktycznie- pierwsza klasa

No to daję nowe zdjęcia bo juz nie wiem co o tej biedronie mam pisac.Zdjęcia sa dzisiejsze.Ostatni klon który jeszcze ma liście we wszystkich możliwych odsłonach.

Witam. Miło, że ktoś już tutaj zajrzał.
Pani Danusiu dziękuję za pierwsze rady. Liczę na kolejne.
Pani ogród poznałam jako jeden z pierwszych, gdy kilka tygodni temu trafiłam na Ogrodowisko. Jak w bajce..
Joasiu Twój wątek już uważnie przejrzałam i będę go obserwować, by podpatrzeć zmiany u Ciebie.
Trzymam kciuki za wszystkie nowo nabyte serbskie - zaklinam je razem z Tobą. Przyjmą się,
Paulina Twój ogród też już poznałam i bardzo Ci kibicuję. Wiem jak ciężko przy maluszkach znaleźć
chwilke dla siebie, a dopiero na prace w ogrodzie. Sama mam dwójkę Maluchów i kombinuję jak mogę.
A do Ogrodu Kondziowego zajrzę jutro z samego rana.

Mam chwilkę i postaram się wrzucić kilka fotek, by choć trochę pokazać to co mnie otacza. Na początek kilka starych zdjęć z 2007roku, gdy brzózki dość małe, gdy na działce więcej trawy i chwastów. Ale to i tak piękny stan w porównaniu do tego co zstali tu teście kilkanaście lat temu - teren bagienny i chaszcze.

Ze wzgląd na bezpieczeństwo dzieci działkę podzieliliśmy na dwie części, by ograniczyć im dostęp do stawu. I tutaj widać właśnie ten drugi plac, docelowo bardziej dziki, nieokiełznany. Tutaj mostek i mały zachwaszczony skalniak.




Tutaj widok na staw tuż przy siatce od wschodniej strony. W oddali wspomniany mostek.


Brzózki nad stawem były jeszcze malutkie. Wierzby powoli pięly się ku górze. A wszystko to samosiejki...


A pierwsza część działki, zlepek dwóch prostokątów to sama trawa i szereg sosen i dwa świerki.
Niestety, gdy zaczęliśmy budowę, drzewa te zostały wycięte. jeden z tych świerków zagościł u teściów na Boże Narodzenie. Był to już spory okaz, okolo 2,5 metra. Sosny dużo wyższe, niestety też wycięte.




To tyle na tamte lata, na czas, gdy na działce pojawialiśmy się kilka razy w roku...

Kofam i buziam mocno mocno hi hi hi
Specjalnie dla ciebie hi hi hi

Buziak:

Gardenarium napisał(a)

po prosu aż miło sobie te wszystkie chwilę przypomnieć i powiem że się rozczulam ryczę jak bóbr hi hi hi

Gardenarium napisał(a)

O takiego Kondzia znam

Kochani, ostatnio na działce był tylko mój M, który najbardziej napracował się nad wyrugowaniem rozrosłego pigwowca. Mam ich trzy i jeden tak się rozrósł, że przelazł do sąsiadki, postanowiłam go wyrzucić, żeby wiosną poszerzyć moje trawowisko, albo jakąś inną koncepcję prze zimę znajdę. Zapowiadają dalej ciepło, więc postanowiliśmy jeszcze jechać w sobotę rano do niedzieli. Muszę jeszcze przyciąć moje maliny Polana, i rozsypać kompost na trawę, w miejscu gdzie jest najgorsza. Tak, że jest jeszcze trochę robótek. M zdjęć nie robił, ale żeby nie było tak bezbarwnie wstawię kilka nieogrodowych fotek.
Jeszcze jedno mgielne zdjęcie, to łan wyki, a dalej lekko widoczna ściana lasu.

taką walkę gołębi o kawałek bułki zaobserwowałam, walka była bezpardonowa.

I jeszcze dwie fotki Misi. Trudno jej zrobić zdjęcia, bo jak widzi jak zbliżam się z aparatem to daje nogę
Uśmiechnięta Misia

A tu Misia łypie jednym okiem

Malutki Maniuś teraz dla Ciebie mój słodziak prawdziwie ogrodowiskowy mały mój avatarek