Przed biblioteką zachwyca Purple Border, rabata konsekwentna i bujna, ach, jakże chciałabym ją zobaczyć w czerwcu. Nie mogło zabraknąć dalii, szałwii, rozchodnika, bodziszka, przetacznika, dzięki któremu tu i ówdzie pojawiają się akcenty w kolorze granatowym.

Wędrowanie po Sissinghurst to wciąż nowe doznania, odkrywanie zamysłów, kontakt z nieopisanym bogactwem roślinności. Jest mi tu dobrze. Smaczki czekają również w jedynym udostępnionym do zwiedzania zamkowym pomieszczeniu - bibliotece.



W tych książkach jest opisany chyba cały świat...

Jednak zwolenników krajobrazów mniej formalnych czeka nie lada gratka, jaką jest suchy ogród. Można odnieść wrażenie, że to dość nowe założenie. Jest bardzo zadbane.
Wylewają się tu euphorbie, mikołajek płaskolistny, lawenda, rozmaryn, stipa i wiele innych, wtopione w miękko biegnące ścieżki żwirowe i głazy.






Bardzo udana i spójna kompozycja, a centralnym punktem odniesienia jest tu studzienka z placykiem z płyt kamiennych.

Mijając sad zbliżamy się do White Garden. Zachwycająca kompozycja bieli, srebra i zieleni.


Miłośniczce bieli do szczęścia nie trzeba nic więcej.




Miejsce centralne: donica z białą tunbergią - urok i elegancja.




Ścieżki nie prowadzą do nikąd. Są zróżnicowane pod względem wzorów, przemyślane w każdym detalu, co także zachwyca.


Trudno opuścić ogród biały, jego bezkompromisowość, proporcje we wszystkich wymiarach, jednak .....

W niedalekim sąsiedztwie stawu znajdziemy pełen uroku, przestronny sad.



Starsze nasadzenia są uzupełniane.

Ta ławka może sporo pamiętać...

Nad stawem górują okazałe dęby. Żywopłoty w ogrodzie nigdy nie mają charakteru przypadkowego, tak jest również tu.

Proste linie w ogrodzie - to wizja bliska memu sercu. Geometria, którą zmiękczają kolory i kształty roślinności. Ten mur, mimo że jest długi, został wykorzystany przez rośliny na różne sposoby, od góry przewieszające się pnącza, od dołu wielobarwne cynie, wprost z muru potrafią też wystrzelić zieloności. 



Niebywały wręcz efekt powstał z takiego sąsiedztwa murku i rabaty z krzewami.

Nie chce ktoś jagód kamczackich? Rozrosły się, a jagód tyle co kot napłakał, nie mam na nie miejsca, moja ziemia chyba za ciężka dla nich, u teściowej na piaskach rosną i owocują dużo lepiej. Są chyba 4 sztuki, odmiany zapylające się. Mam ochotę je wywalić. Wymienię albo sprzedam całość. Ale ze względu na wielkość w grę wchodzi tylko odbiór osobisty.

Topiary i żywopłoty z cisa czy bukszpanu są kolejnym znakiem rozpoznawczym ogrodu Sissinghurst. Nadal istnieją, po niemal stu latach nie tracą niczego ze swojej funkcji, wyznaczają wyraźne granice, tworzą przytulne zakątki i osie widokowe. Mocne akcenty. Powodują, że możemy "bezpiecznie" zatracać się w gęstwinach ogrodu.


Można sobie wyobrazić, ilu wymagają prac pielęgnacyjnych.

Igloo daje radę jeszcze

Czy pnącza są stworzone do murów z cegły, czy może odwrotnie? W Sissinghurst jest to wszechobecna całość.




Czym jest oś widokowa, jakie zapewnia doznania? Tu możemy się o tym przekonać w najlepszy z możliwych sposobów



 

Miałam okazję odwiedzić ten ogród na początku września tego roku, w historycznym dla Anglii momencie. Flaga na maszcie była opuszczona do połowy także i tu. To był ciepły, słoneczny dzień, pogoda wymarzona wprost na odwiedziny Sissinghurst, ogrodu, o którym przeczytałam u Danusi i postanowiłam tam dotrzeć: https://www.ogrodowisko.pl/artykuly/32-ogrody-angielskie-sissinghurst-castle-garden
Zawsze próbuję sobie wyobrazić, jak to jest móc na co dzień otaczać się tak niewiarygodnie pięknymi zakątkami. Czy stają się źródłem nieustającej radości i energii, czy z czasem nie przytłaczają swoimi rozmiarami i nadzorem całości, czy nie powszednieją? Jaki mają wpływ na życie codzienne, na twórczość? Szczęśliwą posiadaczką tego miejsca była od lat 30 zeszłego stulecia pisarka Vita Sackville-West i jej mąż Harold Nicolson. To Vita była jednak duchem. Energiczna, wizjonerska, odważna. Danusia świetnie opisała historię tego miejsca, ja zabieram już tylko na późnoletni spacer po Sissinghurst.

Te białe white Flag kwitły równocześnie z tulipanami Negrita- to ciemny róż dostępne w Biedrze.

Udało się kupic 4 paczki Negrita beda do białych white flag

anabuko1 napisał(a)

Trawy jak są większe to od razu lepiej się prezentują. Zreszta chyba jak i wszystkie rosliny.
Moliini jeszcze nie mam. Trzeba na drugi rok jakąś sobie sprawić.
Piękne hortki. to Pinky Winky ?

Szkoda, że wcześniej nie pisałaś bo bym Ci wysłała sadzonkę z tamtymi.

Hortensje Candlelight. Pinky winky nie mam, choć słyszałam że jest piękna. Mam za to jedną vanilia freise, ale się regenerowała w tym roku, po przesadzeniu. Na zdjęciu widać ją na tyłach. Tylko wymaga podpierania od lata.

Trawnik w tym roku popisowy, nie mam z nim żadnych problemów. Ostatnie deszcze sprawiły, że jest żywozielony. Podczas upałów regularnie go podlewałam i nawoziłam i dał radę.

ewsyg napisał(a)

Ula, chyba wzięło Cię na róże

Oj, wzięło cieszą mnie bo kwitną i tak sobie chodzę i wycinam przekwitłe
Edenki co roku zaskakują, w tym roku poszły w drugim kwitnieniu na wysokość 2m.
A ja im nie sprawiłam żadnych podpór.

Bambusy w donicach cały czas piękne. To fargesie.



Hakonki metrowe

Piękna jesień się dzisiaj zapowiedziała. U nas byli cudne słońce i ciepełko. W weekend ma być nawet 20 stopni!
Miskanty w tym roku mizerne, susze je dobiły i mają mało.kwiatostanow i są mniejsze niż w zeszłym roku.

Trzcinnik krótkowłosy, ma śliczne miotełki


Kwitnie barbula.


Znieśliśmy wszystkie dachówki i murek prawie zrobiony, jutro tylko kosmetyka góry i zrobię zdjęcie

Dla zobrazowania wykonanej ciężkiej pracy zrobiłam zdjęcia
Dachówki były za widocznym w głębi okienkiem, z 2 drabinami.

Potem kolejna drabina, 2,5 metra wysokości.
Potem przeniesienie dachówek na balkonik, widać wiadro, którym były opuszczane na dół /z wysokości 3,5 m/