Robimy przymiarkę do tarasu przy oczku. Ale taras i tak musi poczekać, najpierw jednak muszę się odgrodzić od sąsiada, bo nie zdzierżę

Iwonko, zwięźle napiszę: huśtawka życia i gen Józefa i historia domu wzruszyły mnie do łez, tak jak wczoraj opowiadanie Polinki o pierwszych krokach, gdy znów musiała nauczyć się chodzić….. takie życie, zawsze czegoś musimy się uczyć na nowo, chodzenia, życia bez bliskich, bez ulubionych drzew w ogrodzie, bez …. wielu osób, sytuacji i rzeczy. Nie da się bez strat, ale też wciąż dostajemy od losu… ile osób, szans, chwil, miejsc… Twój wątek muszę przeczytać od początku, w najbliższym czasie to się nie zdarzy, ale w październiku na pewno.
Opowieści ostatnich dni czytam i oglądam z ogromną przyjemnością. Marzenia o dereniach dzięki Tobie ożyły, zdecydowanie rozpocznę polowanie na ładne egzemplarze. Te kanadyjskie przepiękne. Pozdrawiam, Iwonko!

U mnie też wszystko leży plaskate na rabatach . Kiedy molinia Heidebraut ci się przebarwia jesiennie?

Ta pogoda to jakiś dramat. Tak nam zalało woda z nieba i tak ta woda stoi, Emuś wynosi ile zdoła do rowu, ale z nieba stale dolewa.
ogród pod wodą deszczową

A jak stary trawnik? Dlaczego oba zabiegi, masz glinę? Woda stoi? Jak wygląda trawnik?